Ik kan mij helemaal vinden in de meningen van mijn medestudenten. Rondom mij hoor ik steeds meer volwassenen die klagen over hoe het er op hun werk aan toe gaat. Dat ze het niet meer zien zitten, er veel te veel werk is en dat de sfeer helemaal niet meer aangenaam is. Ook in het onderwijs is dit zo. Mijn zorgstage doe ik in een lagere school en tijdens de speeltijd zit ik al eens tussen de leerkrachten in de leraarskamer. Al elke keer hoor ik daar negatieve verhalen. Ik merk echt dat de leerkrachten hun verhaal moeten kunnen doen, om stoom af te laten. Leerkrachten die wenend in de leraarskamer zitten omdat de druk te groot is, ouders die te veel verwachten en constant bellen of aan de poort komen staan. Dan vraag ik mij af hoe het gaat zijn als mijn generatie begint te werken. Houden wij dat op deze manier vol? Ik vrees ervoor.