Het gemeenschappelijk vakbondsfront van socialistische en christelijke spoorbonden kondigt nieuwe spoorstakingen aan in januari van volgend jaar. Eentje van twee dagen en eentje van drie dagen. "De directie vraagt van ons inspanningen op vlak van rendabiliteit en productiviteit, maar stelt daar niets tegenover", zegt Ludo Sempels van ACOD-spoor op Radio 1. Volgens hem zal dat niet enkel het spoorpersoneel, maar ook de reizigers schaden.

Nieuwe strubbelingen in de onderhandelingen tussen de spoorvakbonden en de directies van NMBS, Infrabel en HR Rail spelen op. Om de productiviteit van de werknemers te verhogen, vraagt de directie het spoorpersoneel om per week één uur langer te werken, maar dan wel voor hetzelfde loon. En dat is niet naar de zin van de vakbonden. "Het probleem is dat de directies van ons een aantal inspanningen vragen op vlak van rendabiliteit en productiviteit, maar dat daar niets tegenover staat", zegt Ludo Sempels van ACOD-spoor aan Radio 1.

De werkweek van een bediende bij de Belgische spoorwegen bedraagt op dit moment 36 uur. Wat twee uur minder is dan de gemiddelde werkweek. "Dat is het resultaat van een afspraak tussen erkende organisaties en de directie uit 1996 toen er een personeelsoverschot was én waarbij we ook 1,65 procent van ons loon hebben ingeleverd", zegt Sempels daarover.

Waarom de directies de productiviteit zo drastisch de hoogte in willen, is volgens Sempels bovendien niet meteen duidelijk: "Een recente benchmarking toont aan dat Zwitserland het qua rendabiliteit van spoorpersoneel het beste doet. België zit daar maar acht procent onder en toch vraagt de directie ons de productiviteit tegen 2019 met 20 procent te verhogen."

Dienstverlening

Bovendien vrezen de vakbonden dat de extra inspanningen ten koste zullen gaan van de kwaliteit van de dienstverlening en de service voor de reiziger. "Er is nu al een tekort aan personeel. Een tekort dat niet opgevangen wordt. Wanneer er dan ook nog eens extra gewerkt moet worden, zal dat niet alleen ten koste gaan van het sociale en familiale leven van het personeel, maar ook van de dienstverlening op zich."

Volgens Sempels behartigen de vakbonden met de nieuwe stakingen dus niet alleen de belangen van het spoorpersoneel, maar indirect ook die van de reiziger.

Na afloop van het sturingscomité vandaag dienden de vakbonden daarom een aantal stakingsaanzegging in: een voor 48 uur en een voor 72 uur. De vakbonden geven daarbij wel aan steeds bereid te blijven tot verdere onderhandeling. "Dat we al maandenlang onderhandeld hebben, toont aan dat wij ons constructief opstellen naar de reiziger toe", aldus Sempels.

Bron: De Morgen, 10 december 2015
http://www.demorgen.be/binnenland/a...ening-b2f98f08/

Mening
Ik kan het personeel begrijpen dat ze staken. Voor één uur langer werk wordt men niet extra betaald. Dat men de productiviteit wil verhogen, is normaal want dit is een onderwerp dat in veel ondernemingen actueel is. In het artikel komt wel naar voor dat de rendabiliteit van het spoorpersoneel goed is. Toch is het normaal dat men hier verder op ingaat omdat productiviteit belangrijk is voor ondernemingen.
Dat het ten koste gaat van het personeel, is normaal. Men moet één uur extra werken waardoor men minder thuis is. Als je hier tegen over plaatst dat men hiervoor niet betaalt wordt, kan ik begrijpen dat ze dit niet kunnen vinden.
Dat ze dit willen laten blijken met staken, vind ik niet goed. Staken helpt niet, er zijn alleen maar nadelen ten opzichte van de pendelaars. Ze proberen dit goed te praten door te zeggen dat ze al maandenlang aan het onderhandelen waren zonder succes. De staking brengt misschien extra druk op de gesprekken, laat ons hopen dat er snel een akkoord komt.