Media heeft verschillende mogelijkheden en heel wat toepassingen om educatief ervan gebruik te maken in de klas. Echter schuilen er ook heel wat gevaren achter, waarvoor we onze doelgroep moeten waarschuwen. Hoe ouder het kind wordt, hoe groter en belangrijker de digitale wereld voor de jongeren wordt. Ouders zijn ook een belangrijke schakel in dit proces en kunnen ingezet worden in de begeleiding van hun kinderen wanneer ze gaan surfen op het internet. Bovendien gaan de ontwikkelingen op het gebied hiervan zo snel dat ouders vaak niet meer weten wat hun kind doet en meemaakt op het wereldwijde web.
Eerst en vooral moeten we de leerlingen goed begeleiden wanneer ze de eerste keer gaan surfen op het internet om te verzekerkeren dat ze enkele basisprincipes kennen. Bij deze eerste kennismaking is het naar mijn mening aangeraden dat ook ouders of leerkrachten hier een oogje in het zeil houden. Hierbij denk ik dan aan het inloggen op een educatieve website of het aanmaken van een account op sociale media. Het is vooral belangrijk dat de leerlingen weten wat ze aan het doen zijn en begrijpen dat alles op het internet ‘plakt’ (het kan niet even snel verwijderd worden). Om ouders beter te kunnen begeleiden heeft het Vlaams Kenniscentrum voor Mediawijsheid geld vrijgemaakt voor de ontwikkeling van een online platform over mediaopvoeding voor ouders. Dit project is opgedeeld in drie grote kernen: een eerste luik over mediawijs opgroeien in het algemeen, de specifieke problematiek van cyberpesten en een derde luik over videogames en hoe ouders kunnen omgaan met gamen.
Persoonlijk denk ik dat het tweede luik een belangrijk aspect kan zijn om als leerkracht in het secundair onderwijs aandacht aan te besteden. Men heeft immers kunnen vaststellen dat hoewel de meeste tieners de nieuwe technologieën op een positieve manier gebruiken voor hun schoolwerk of voor sociale contacten, er toch ook een kleine groep is dewelke emotioneel gekwetst wordt door hun leeftijdsgenoten. Vroeger bleef het pesten beperkt tot op het schooldomein, maar nu wordt het omvangrijker en kan het het slachtoffer achtervolgen tot ver buiten de schoolmuren. Cyberpesten is een vorm van pesten waarbij er gebruik wordt gemaakt van internet of mobiele telefonie. Deze worden dan gebruikt om kwetsende boodschappen naar iemand te versturen of om kwetsende dingen (bijvoorbeeld foto’s) over iemand te verspreiden. Dit wordt vergemakkelijkt als men iemand zijn/haar wachtwoord heeft.
Uit een grootschalig onderzoek in Vlaanderen is gebleken dat ongeveer één op tien jongeren in het recente verleden te maken heeft gekregen met cyberpesten. Met deze harde realiteit wil ik aan de slag en als leerkracht een verschil proberen te betekenen voor mijn leerlingen die te maken hebben (gehad) met cyberpesten. Zowel het slachtoffer als de pester dienen ondersteund te worden in dit proces. Enerzijds wil ik mijn leerlingen duidelijk maken dat ze goed hun privacyinstellingen moeten bewaken om te verhinderen dat ze ongewenst in contact komen met vreemden of hun wachtwoord met elkaar delen. Verder wil ik ook al mijn leerlingen duidelijk maken dat ze moeten opletten met het doorgeven van vertrouwelijke informatie aan personen die ze minder goed kennen. Anderzijds wil ik ook een gesprek aangaan met de partijen om zo een manier te vinden om hen opnieuw te verzoenen. Helaas heeft deze problematiek zo’n prominente plaats gekregen in onze maatschappij dat er naar mijn mening meer nodig is dan alleen te werken met de klasgroep.