Ik stel mezelf de vraag hoever men hierin kan gaan. Het verhandelen van organen, die hoogstwaarschijnlijk op illegale wijze bekomen zijn, is mensonwaardig. Als je met een simpele overeenkomst via Facebook een nier kan krijgen, waar gaat het dan naartoe met onze wereld?
De nieren komen vanuit landen waar organenhandel is. De organen worden van mensen afgepakt, mensen worden hiervoor mishandeld en sterven zelfs. Wie heeft het recht hiervan te profiteren?
Met alle vernieuwde wetenschap en technologie kunnen we veel, maar waar trekken we de grens?

Er zijn enkele wetenschappelijke bedenkingen die bij me opkomen. Men spreekt van een verzekerde geslaagde ingreep en een revalidatie in een luxueus hotel. Bij orgaandonaties, die via internet geregeld worden en waarbij geen onderzoeken worden uitgevoerd, is er nooit sprake een verzekerd succes. Het lichaam van diegene die het donororgaan krijgt, moet het orgaan aanvaarden.

Een meer mensgerichte opmerking die ik zeker wil benadrukken: Wie heeft het recht te leven ten koste van iemand anders? Ik begrijp dat wetenschap en techniek er alles aan willen doen om het menselijk leven waardevol en langdurig willen maken, maar dat wil nog niet zeggen dat we mogen leven ten koste van iemand anders. Iedereen moet gelijk zijn.

Een laatste punt van kritiek dat bij me opkomt is meer gericht op de sociale media. Ik vraag me af of je echt zou geloven dat de orgaandonatie doorgaat. Je betaalt de som van €100 000 en krijgt een nieuwe nier. En dat allemaal via Facebook geregeld! Wat ga je doen als je orgaandonatie één grote grap was en iemand met je geld ging lopen? Je hebt geen been om op te staan aangezien dit alles één groot net van zwartwerk is.