Moeten we al die schermen niet buitensmijten?
Wat is dat toch met de jeugd van *tegenwoordig?, vroeg deze krant zich een week lang af. Het antwoord is: *eigenlijk niets. Onze kinderen leven *gewoon in een online wereld waar wij, ouders, verrassend weinig van weten. Maar hoe gaan we daar nu het best mee om? Laten we hen los in die wereld? Of maken we er korte metten mee: schermen buiten, en hop, den hof in?
“Voor het eerst in een paar jaar zie ik op zondag welk weer het is.” Dat schrijft Ischa (13) op 11 oktober in zijn dagboek. Het is de laatste dag van zijn experiment voor deze krant, de wifi*loze week: geen internet, geen games, geen smartphone in de zak. Dus ging Ischa die zondag maar eens in de hangmat liggen. En dacht hij: “Zalig! De zon!”
Niet dat Ischa zo’n bleekscheet is die *enkel voor het eten uit zijn donkere kamer komt. Nee, hij is een coole gast. Danser, voetballer, slimme *kerel, veel sociaal contact. Maar een groot deel van dat contact speelt zich wel online af. Hij gamet met een tablet naast hem, om te kunnen skypen met de medespelers. Hij studeert samen met klasgenoten via het internet, checkt dagelijks filmpjes op YouTube. Kortom: Ischa is het prototype van Generatie Swipe.
Eén gouden raad
Moeten we ons zorgen maken om de jeugd, als die niet meer weet welk weer het op zondag is? Heel wat Vlaamse ouders vinden van wel, blijkt uit een recent rapport van Mediawijs.be. “De grootste bezorgdheid van ouders rond nieuwe media is dat kinderen urenlang niks anders doen”, zegt onderzoekster Hadewijch Vanwynsberghe. “Dat ze echt vastplakken aan een scherm.”
Wat moet je dan doen? Hen lostrekken? Weg met de wifi, zoals in ons *experiment? Ischa zelf is er niet happig op: ook al genoot hij van de hangmat, de hele week bleek lastiger dan verwacht. “Mijn vrienden spraken dingen af waar ik niks van wist. Ik kon een klasgenoot niet helpen met zijn huiswerk. En op de speelplaats kon ik niet meepraten over de nieuwste filmpjes online. Eigenlijk: een *13-jarige die vandaag geen Facebook heeft, maakt het zichzelf moeilijk. Ik miste een deel van mijn sociaal leven.”
Dat klopt, zegt professor Patti Valkenburg (Universiteit van Amsterdam). Zij doet al 25 jaar onderzoek naar jongeren en media, en schreef daarover het boek Schermgaande Jeugd. Valkenburg heeft één gouden raad voor ouders: “Hou uw kinderen niet weg van nieuwe media. Sociaal contact is enorm belangrijk voor de ontwikkeling van tieners, en vandaag verloopt dat nu eenmaal grotendeels via Facebook, Snapchat of WhatsApp. Dat mag je hen niet ontnemen.”
Bron: Het Nieuwsblad, 5/12/2015
Mijn mening: Ik vind dat het artikel gelijk heeft, ouders vinden dat kinderen vastplakken aan hun scherm maar alles verloopt nu eenmaal virtueel via het internet. Tegenwoordig moet je facebook hebben om van alles op de hoogte te zijn, er worden afspraken gemaakt, er wordt gecommuniceerd over allerlei onderwerpen en een groot stuk van je sociale leven gaat via het internet. Ik merk dit ook bij mezelf, ik blijf van alles op de hoogte via het internet. Het school werkt ook met Toledo en je moet dagelijks je e-mail bekijken. Je hebt dagelijks je computer, tablet,... nodig anders kan je niet meer volgen ivm je school, het nieuws, gesprekken met je vrienden enzovoort. Ik vind dat de universiteit van Amsterdam gelijk heeft, men mag dit niet ontnemen want sociaal contact is belangrijk in de ontwikkeling van tieners en dat verloopt nu eenmaal via het internet.
|