Marokkaanse jeugd beleeft generatiecrisis
 

Marokkaanse jeugd beleeft generatiecrisis


Rotterdam, 14 juni. Een deel van de Marokkaanse jongeren in Nederland verkeert in een ‘vertrouwenscrisis’. Zij hebben geen vertrouwen in de politiek en kampen met een generatiekloof.


Tegelijkertijd zijn Marokkaanse jongeren, meer dan bijvoorbeeld Turkse, juist sterk georiënteerd op de Nederlandse samenleving. Erkenning is daardoor voor hen cruciaal. Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Amsterdam naar radicale en democratische moslims in Nederland, in opdracht van minister Verdonk (Integratie, VVD), dat morgen wordt gepubliceerd.

Veel jonge moslims zoeken volgens de onderzoekers aansluiting bij de Nederlandse samenleving, maar voelen zich achtergesteld door het negatieve klimaat over de islam. Dat geldt niet alleen voor radicale, maar ook voor democratisch ingestelde jongeren.

Hoe omvangrijk de groep jonge moslims met radicale denkbeelden is, is volgens de onderzoekers lastig te zeggen. Het rapport vermeldt dat radicale moslims die geweld propageren in toenemende mate blootstaan aan kritiek van geloofsgenoten. Daar staat tegenover dat ook veel gematigde moslims van de tweede generatie zich in Nederland achtergesteld voelen en menen dat er veel te negatief wordt gedacht over de islam. „Deze jongeren hebben dringend behoefte aan bevestiging en erkenning”, aldus onderzoeker Frank Buijs. Als die acceptatie uitblijft, waarschuwt hij, zullen ze nog meer dan nu het geval is hun heil zoeken bij de islam. Dat geldt in toenemende mate voor jonge vrouwen en hoger opgeleiden.

Buijs pleit voor het versneld terugdringen van de sociaal-economische achterstanden van moslims. De nadruk op het opgeven van hun eigenheid leidt volgens de onderzoekers „niet tot meer betrokkenheid bij het democratische systeem, maar maakt [hen] wel vatbaarder voor radicalisering”. Politici zouden daarom moeten stoppen met vormen van „symboolpolitiek”. Het rapport pleit ook voor een „flexibeler” omgang met secularisme in Nederland, om moslims meer ruimte te geven.

De onderzoekers putten uit bestaande literatuur en spraken met 22 jonge ‘salafisten’, aanhangers van de ultra-orthodoxe islam. Het onderzoek is gedaan in opdracht van de Tweede Kamer naar aanleiding van de moord op de cineast en columnist Theo van Gogh in november 2004.


NRC, 14 juni 2006

Vertrouwenscrisis
 

Ik kan goed begrijpen dat deze jongeren verkeren in een vertrouwenscrisis. Zij leven in een land en zij behoren vaak nergens toe. Niet tot de Nederlanders maar ze kunnen vaak zichzelf niet uiten binnen hun eigen geloofsgemeenschap.
Deze jongeren moeten geteund en aangemoedigd worden. Deze jongeren betekenen wel de toekomst. En als wij deze jongeren in het ongewisse laten en wij nemen hen niet voor waar. Dan trachten deze jongeren zich op een andere manier te uiten, een manier die geen respect verdient. Deze jongeren worden vaak gezien als slecht, als crimineel. Maar ik denk dat zij die daden begaan als een soort van noodkreet. Een kreet van "Hey, wij zijn hier ook."
En wij moeten naar hen luisteren en zo komen tot een evenwicht in de maatschappij.