‘Chiro leek mij iets voor rijke kinderen’
 

‘Chiro leek mij iets voor rijke kinderen’

Als kind wist de Brusselse Youssra Tahiri (24) niet wat de Chiro was. Vandaag is ze een van de vier voorzitters van Chirojeugd Vlaanderen. ‘Ik wil best een voorbeeld zijn voor anderen.’

Ze wil niet het boegbeeld of het uithangbord van meer diversiteit in het jeugdwerk worden. Maar ze maakt er wel graag deel van uit. De Brusselse Youssra Tahiri (24), een van de vier voorzitters van Chirojeugd Vlaanderen en niet zo lang geleden groepsleidster van Chiro Molenbeek, kende de jeugdbeweging in haar eigen jeugd ‘totaal niet’.

‘Ik wist niet wat Chiro was. Het was bij ons niet gebruikelijk om als kind naar de jeugdbeweging te gaan en ik herinner me ook niet dat er bij ons promotie voor gemaakt werd. Ik zag wel eens chirojongeren in uniform door de stad lopen, maar ik werd er niet door aangesproken. Ik dacht sowieso dat het iets voor rijke kinderen was.’

Toch sprak spelen met kinderen haar aan. Daarom volgde Youssra in haar tienerjaren een opleiding tot animator in het jeugdwerk bij de organisatie Jes en ging ze als animator vrijwillig aan de slag in een jeugdcentrum. Daar werd ze aangesproken door volwassenen met een chiroverleden, die een afdeling in Molenbeek wilden oprichten.

Warm onthaal

‘Ze vroegen me niet direct om in de leiding te komen. Dat zou me ook wel afgeschrikt hebben. Ze zeiden: het zou fijn zijn als je zondag zou kunnen komen, want we hebben nog niet zoveel leiding. Kom gewoon eens af. En ik dacht: waarom niet? ‘Ik werd er erg warm onthaald. Ik vond de insteek tof: zo veel mogelijk kinderen uit de buurt uitnodigen om te komen spelen. Meer moest dat niet zijn. Ik wou wel blijven tot december, maar ik ben het hele jaar gebleven.’

Maar na dat eerste jaar bleef Youssra als enige leidster over, samen met de volwassen begeleiders van het eerste uur. ‘Dat was een moeilijk moment. We dachten eraan om de afdeling opnieuw op te doeken. Ik ben nog altijd blij dat ze mij toen overhaald hebben om door te zetten. Toen ben ik groepsleidster geworden. Er was geen andere optie.’

‘Ik ben het drie jaar gebleven. Wat in het begin een moeilijke situatie leek, heeft mij veel leerkansen gegeven. Dank zij Chiro sta ik sterker in mijn schoenen.’

Meer uitwisselen

Youssra was gisteren bij de plechtige ondertekening van het masterplan Diversiteit in/en het Jeugdwerk, in het Vlaams Parlement (zie onder). ‘Natuurlijk ben ik blij dat zoveel mensen zich achter het masterplan scharen. Ik zie het als een grote kans om te gaan samenwerken met andere verenigingen. Als je een bepaalde groep jongeren niet kunt bereiken, ga die dan zoeken bij andere organisaties in je buurt of gemeente en sla de handen in elkaar. Zoals Chiro Molenbeek mij gevonden heeft, zo kan het in heel Vlaanderen gaan.’

Heeft ze zelf iets veranderd aan Chiro? ‘Het is niet mijn taak als meisje met een hoofddoek om de organisatie diverser te maken. Dat moet de organisatie als geheel doen. Ik maak er wel graag deel van uit. Ik heb geen bezwaar tegen als anderen mij tot voorbeeld willen nemen, maar ik wil geen boegbeeld worden.’

Kledij

‘Als een van de vier vrijwillige voorzitters draag ik mee de verantwoordelijkheid om te zorgen dat de Chiro goed draait. Ik sta niet meer in de leiding in Molenbeek. Wij boden daar chirokledij aan tegen een lagere prijs, zodat het voor iedereen betaalbaar was. Maar we verplichtten niemand om het te dragen. Je kunt je er goed in voelen, omdat je dan deel uitmaakt van een groep en omdat je daar trots op bent. Maar een uniform sluit ook mensen uit, en daarom voelt niet iedereen zich er gemakkelijk in. Wij hadden daar begrip voor.’

Eigen mening: Ik vind het goed dat er meer diversiteit komt in jeugdverenigingen. De jongeren moeten zich altijd op hun gemak voelen, welke nationaliteit je ook hebt. Daarom vind ik het goed dat Youssra in het voorzitterschap zit. Dit doet mensen misschien nadenken en de jongeren die nooit 'durfden' toch laten deelnemen in een jeugdbeweging. Wat ik heel goed vind is dat ze een uniform aanraden dat goedkoper is als anders, maar dat toch niet verplicht is. Meestal in alle gemeenten is een uniform verplicht en dat zou bepaalde jongeren juist weerhouden om in een jeugdbeweging te komen. Het heeft alleen maar voordelen.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20180223_03374146

Geraadpleegd: 25/02/18