Minder vlees eten stopt resistentie tegen antibiotica
 

Minder vlees eten stopt resistentie tegen antibiotica

Volgens een internationale studie naar het gebruik van antibiotica in diervoeder vermindert een beperking van de vleesconsumptie tot 40 gram per dag antibiotica-resistentie aanzienlijk.
Het verminderen van de consumptie van vlees is een van de drie strategieën die het internationale team van wetenschappers aanbevelen om het probleem van de stijgende antibioticaresistentie aan te pakken. Dat probleem komt in belangrijke mate voort uit een overvloedig gebruik van antibiotica in de veeteelt, stellen ze.

In hun studie, die verschenen is in het wetenschappelijke tijdschrift Science, adviseren de wetenschappers eveneens een plafond op het gebruik van antibiotica en heffingen voor inkopers van antibiotica voor gebruik in de veeteelt. De wetenschappers redeneren dat een hogere prijs het excessieve gebruik kan ontmoedigen.

80 procent antibiotica voor dieren

Deze manier van werken maakt van deze boerderijdieren een belangrijke oorzaak van de heersende antibiotica-resistentie
Ongeveer 80 procent van alle antibiotica wordt ingenomen door boerderijdieren. Die antibiotica worden doorgaans toegediend via het voer of via injecties met een lage dosis. De bedoeling ervan is om de voedingswaarde te verbeteren en de hygiëne onder de dieren te verhogen. Maar deze manier van werken maakt van deze boerderijdieren een belangrijke oorzaak van de heersende antibiotica-resistentie, zegt de studie.
In september 2016 benadrukte de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de noodzaak van een beperking van het gebruik van antibiotica in dierenbedrijven. Het wereldwijde verbruik van antibiotica door dieren die bestemd zijn voor menselijke consumptie, was goed voor 131.109 ton in 2013. Naar schatting zal dat in 2030 gestegen zijn tot 200.235 ton.

40 gram per dag

Volgens Ramanan Laxminarayan van het Center for Disease Dynamics, Economics & Policy, een van de auteurs van de studie, moeten we deze cijfers zeer ernstig nemen, al wijst hij erop dat sommige landen al moeite doen om het buitensporige gebruik van antibiotica in de veesector te stoppen.

China heeft zijn burgers geadviseerd om het vleesverbruik te beperken tot 40 à 70 gram per dag. Ter vergelijking: Amerikanen consumeren gemakkelijk 260 gram vlees per dag

Europa is voorstander van regelgeving die het toedienen van antibiotica limiteert en de Wereldbank ziet heil in een verplichte 'gebruikersvergoeding' voor wie antibiotica voor boerderijdieren aankoopt.

Volgens de studie zou een beperking van de vleesconsumptie tot 40 gram per persoon per dag kunnen leiden tot een vermindering met 66 procent van het gebruik van antimicrobiële stoffen (een groep van drie soorten geneesmiddelen waarvan antibiotica er een is) in dierenbedrijven.
Het opleggen van een plafond op het gebruik van deze geneesmiddelen zou leiden tot een vermindering van 64 procent. De strategie van de gebruikersvergoeding kan het gebruik met 30 procent verminderen.
Indonesië
"We ontdekten dat een combinatie van deze drie strategieën het gebruik van antimicrobiële stoffen in dierenbedrijven met 80 procent kan verminderen", zegt Laxminarayan. "Ik denk dat de traagheid nu onze grootste uitdaging is. Mensen zullen immers pas overschakelen op deze strategieën als de situatie inzake resistentie echt erg wordt."

Riana Arief, directeur van het Centrum voor Veterinaire Analytische Studies in Indonesië, wijst op de recente regelgeving van het Indonesische ministerie van landbouw die het gebruik van antibiotica als toevoegingsmiddel in veevoeder verbiedt. "Een gecontroleerd gebruik van antibiotica is mogelijk met regelgeving, strenge opvolging en toezicht", zegt ze.
Arief denkt echter dat het beperken van vleesverbruik en een gebruikerstaks niet zullen werken in landen met een laag vleesverbruik per inwoner, zoals Indonesië. De vleesconsumptie in het land ligt nog steeds ver onder de wereldwijde norm en het overheidsbeleid in Indonesië is erop gericht om vleesproductie te stimuleren. Ook zullen kleine veehouders die rekenen op ingevoerde veevoeders, geraakt worden als er een gebruikersvergoeding wordt opgelegd, zegt ze.

Bron: DeMorgen.be
Geraadpleegd op: 16/10/2017

Eigen mening: De productie van vlees is sinds de industrialisering van de landbouwsector sterk gedehumaniseerd. Het toevoegen van allerhande producten zoals hormonen en medicijnen steeg om zo meer vlees te kweken en minder last te hebben van ziektes.
In de Europese Unie is het toevoegen van zulke producten sterk gereguleerd. Hormonen mogen enkel worden toegevoegd indien ze niet opneembaar zijn door de darm en er is een maximumgrens voor preventieve antibiotica. Dit om zowel de voedselveiligheid niet in gedrang te brengen als het dierenleed te beperken. Op andere delen van de wereld is dit echter niet of amper gereguleerd.
In Amerika, bijvoorbeeld, mogen veehouders veel meer hormoon toedienen.
Ik ben er van overtuigd dat het gros van al het vlees dat wordt geconsumeerd in België en de EU aan de door de EU opgelegde normen voldoet. Ik ken die normen niet en vraag mij dus af of deze overeenstemmen met wat deze onderzoekers aanbevelen. Ook heb ik mijn twijfels aan de zekerheden die ons worden gegeven. De recente schandalen hebben de geloofwaardigheid van instanties als het FAVV doen dalen. Daarnaast kan men ook niet overal controleren.
Wat er in andere landen gebeurd daar hebben wij weinig grip op. Toch is dat het gevaar waarover deze onderzoekers spreken. Mensen moeten weten dat één uitbraak van een resistente bacterie de hele wereldbevolking in gevaar kan brengen. Zolang men op andere delen van de wereld ongereguleerd verder blijft toedienen zal er een dreiging blijven.
Berichtgeving van onderzoeken als deze zijn dus heel belangrijk. Een probleem als dit moet op politiek vlak opgelost worden. Een bijkomend probleem is dat er in de politiek vaak alleen maar gewerkt wordt aan problemen die snel kunnen worden opgelost of die veel inpakt hebben op de bevolking. Als de bevolking geen vragende partij is voor een regelgeving gaat er waarschijnlijk weinig over verteld worden. Daarom moet er zo objectief mogelijk over zulke problemen gesproken worden in het nieuws.