Vlaming koestert gezondheid boven alles
 

Vlaming koestert gezondheid boven alles

Wat zijn onze belangrijke zingevers? Gezondheid, antwoorden de meeste Vlamingen, meer nog dan liefde en veel meer dan God. Dat blijkt uit een bevraging naar onze ‘levensvragen’.
Leven we om te werken, of om te genieten? Mag iedereen zeggen en doen wat hij wil? Waarom is er zoveel kwaad in de wereld? Moeten moordenaars de doodstraf krijgen? Een nieuw onderzoek rond dat soort levensvragen laat zien wat de Vlaming zinvol vindt in het leven.
Ruim de helft van de doelgroep kijkt positief naar de toekomst en gaat ervan uit dat het leven een doel heeft. Onze grootste zingever is dat we ons gezond willen voelen, zelfs meer dan we liefde nodig hebben en véél meer dan we God zoeken. Twee op de drie geven ook aan het belangrijk te vinden om gelukkig te zijn.
Dat is een eerste grote conclusie. Dat God hooguit één op de vijf Vlamingen beroert, en gezondheid voor bijna iedereen primordiaal is, illustreert hoezeer zingeving een zaak is geworden van het individu, in het heden. Niet de vraag of er leven is na de dood houdt mensen bezig, wel de vraag of ze zo veel mogelijk leuke dingen zullen beleven en of ze een goeie oude dag zullen hebben.
Het onderzoek werd in maart 2017 opgezet door het productiehuis *Tamara Twist, in samenwerking met De Standaard, de VRT en Lannoo, bij een representatief panel van 1.000 Vlamingen. In maart was in België veel aandacht voor de herdenking van de aanslagen in Brussel, wat een impact gehad kan hebben op het opvallendste cijfer in de enquête: 54*procent van de Vlamingen vindt dat moordenaars de doodstraf moeten krijgen. Dat is veel, ook in Europees perspectief.
Nieuwe wereldoorlog
De keuze voor de doodstraf, die in ons land in 1996 afgeschaft werd, past in een opvallende bezorgdheid over onze samenleving. Of is het wantrouwen? Zowat de helft van ons vraagt zich af waarom er zoveel kwaad is in de wereld, blijkt niet overtuigd van de waarde van democratie en vreest zelfs een nieuwe wereldoorlog. Een op de twee medeburgers stelt zich grote vragen naar de leefbaarheid van de Aarde en betwijfelt of we wel kunnen samenleven met verschillende culturen.
Die maatschappelijke onzekerheid over de grotere structuren is sterker dan enkele persoonlijke onzekerheden. Ongeveer een kwart heeft last van persoonlijke angsten: één op de vier Vlamingen voelt zich eenzaam, en evenveel mensen hebben al zelfdoding overwogen. Eén op vier is ’s avonds bang om alleen naar huis te wandelen.
Zelfontplooiing
De algemene cijfers verhullen enkele opvallende sociale verschillen
.Grosso modo hebben ouderen een positievere kijk op het leven. Zij geloven meer in de staat en vinden dat ze ten dienste van de maatschappij moeten staan. Jongere mensen tonen natuurlijk veel interesse voor zelfontplooiing, maar voelen zich twee keer zo vaak eenzaam als ouderen en overwegen dubbel zo vaak zelfdoding. Meer dan ouderen piekeren ze over de zin van alles.
Ook mannen en vrouwen verschillen. Voor vrouwen weegt het leven zwaarder, en ze zijn vooral meer bezig met hun relatie tot anderen. Wat ze voor anderen betekenen, waarom de dingen hen overkomen? Hun kansen op zelfontplooiing schatten ze veel lager in dan mannen en een avondwandeling huiswaarts stemt hooguit drie op de tien van hen gerust. Mannen voelen zich beter in hun vel. Opvallend verschil: vrouwen geloven meer in leven na de dood, mannen in buitenaards leven.
En ook klasse speelt een rol. Bij de hogere klasse is er een groter geloof in de maakbaarheid van de mens en van de samenleving. Daaruit vloeit ook een groter geloof in engagement voort. De sterkste angsten worden veeleer uitgesproken door mensen uit de laagste klasse.

Bron: De Standaard 25/09/17

Mening: Ik kan me volledig inbeelden dat mensen hun belangrijkste doel gezond zijn is. Dit geldt ook voor mij, ik ben meer bezig met gezondheid dan anderen dingen. We kunnen uit deze cijfers nogmaals concluderen dat op de dag van vandaag de religie veel minder/weinig impact heeft op de mens. Wat ik hier wel merkwaardig vind is het feit dat de oudere generatie die nog wel bezig is met religie positiever door het leven gaat. We kunnen niet ontkennen dat onze generatie meer angst heeft door alle aanslagen die rondom ons gebeuren. Ik zou liegen als ik zeg dat ik nooit bang ben omwille van het geweld dat er in de maatschappij en heel de wereld gebeurt. De vraag die ik me stel is dan als volgt: helpt de religie je dan werkelijk wel om zich meer veilig te voelen?
Ik kan me ook terug vinden in het verschil tussen mannen en vrouwen. Vanaf de puberteit hebben vrouwen minder zelfvertrouwen in zichzelf dan de man. Dit kan er naar mijn mening ook mee te maken hebben dat vrouwen onder elkaar harder zijn dan mannen. Dit gevoel gaat niet weg als je ouder wordt. Ik verschiet wel dat vrouwen meer in het leven na de dood geloven en mannen in buitenaards leven.