Gescreend door politie, geweigerd door Tomorrowland
38 mensen mét ticket zijn niet welkom op dancefestival
Dat de politie alle mensen die een ticket voor Tomorrowland gekocht hebben op voorhand screent, is volgens privacy-experts een brug te ver. Ook de Privacycommissie betwijfelt of dit zomaar kan. 38 mensen die een ticket voor Tomorrowland hadden, kregen de voorbije dagen de boodschap dat ze volgende week niet naar Boom moeten komen en dat hun ticket wordt terugbetaald. Dat gebeurde nadat de politie alle mensen die een ticket hadden gekocht, proactief screende. Tomorrowland had daarvoor alle identiteitsgegevens aan de politie gegeven. Op welke criteria de festivalbezoekers gescreend worden, wil de politie niet zeggen. "Het gaat over veiligheid in de breedste zin van het woord", zegt woordvoerder Peter De Waele. "Maar we gaan daarbij niet over een nacht ijs. Nadat we de lijst door de Algemene Nationale Gegevensbank gehaald hebben, bekijken we elk dossier ook nog eens individueel." Op VTM verklaarde Lars Laeremans, die ook te horen kreeg dat hij niet naar Tomorrowland mag, dat hij alleen in aanraking kwam met de politie na een 'conflictje' omdat hij onder invloed reed. "Als dat een criterium zou zijn, zouden we veel mensen moeten weigeren", zegt De Waele. Ook buitenlandse tickethouders worden gescreend. Wie geseind is door Europol of Interpol, loopt tegen de lamp. Onderzoek De Privacycommissie, die gecontacteerd werd door enkele gedupeerden, betwijfelt of er een wettelijke grond is voor zo'n controle. "Iedereen preventief screenen, ook zij die nog nooit iets mispeuterd hebben, kan volgens ons niet binnen het huidige wettelijke kader." De Privacycommissie heeft samen met Comité P, de toezichthouder van de politie, een onderzoek geopend. Vandaag zitten ze voor het eerst hierover samen. "Dit is een kromme lezing van de wet op het politieambt", zegt professor Paul De Hert (VUB). "Die wet laat identiteitscontroles toe in het kader van de openbare veiligheid, maar dat wil niet zeggen dat ze het licht op groen zet voor zulke grootschalige controles. Daarnaast is het ook de vraag wat de rechten zijn van de mensen op de zwarte lijst. Zij hebben het recht om te weten waarom ze geweigerd zijn. Ten slotte is het geen fijn gevoel te weten dat iedereen zo gecontroleerd wordt. Stel je voor dat dat altijd gebeurt als je ergens een ticket koopt. Dat vraagt om checks and balances." In het voetbal worden mensen die een abonnement willen kopen wel eerst gescreend en kunnen eventueel geweigerd worden. "Daar zit een hele wetgeving achter om het privacyconform te maken." Buiten proportie De screening druist ook in tegen het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de principes uit de privacywet, zegt Raf Jespers, advocaat bij Progress Lawyers Network en auteur van het boek Big Brother in Europa. "Een inbreuk op de privacy mag als de mensen hier ondubbelzinnig hun toestemming voor gegeven hebben en als de maatregel proportioneel en noodzakelijk is. Dat lijkt me hier niet het geval. Het gaat slechts over 38 mensen uit 400.000 ticketaankopen." De politie blijft ervan overtuigd dat er wel een wettelijke grond is voor zo'n screening. De burgemeesters van Boom en Rumst gaven hun toestemming en er is in die gemeenten een reglement over gestemd. "De politie ligt soms onder vuur omdat we te weinig doen, nu krijgen we de kritiek dat we te veel doen", zegt De Waele. Ook Jos Dumortier, professor aan de KU Leuven en privacy-expert, ziet geen probleem. "De federale politie heeft een brede marge wanneer ze denkt dat de orde verstoord kan worden. Als dat hier op een geloofwaardige manier kan aangetoond worden, mag het. In het klimaat van vandaag, met een terreurniveau 3, is de marge ook groter omdat men geen enkel risico wil nemen." Bron: De Morgen, 11.07.2017 https://www.demorgen.be/binnenland/...wland-b95b761d/ Eigen mening: Wanneer je de kop van dit artikel leest, denk je natuurlijk meteen aan de gedupeerden. 38 mannen en vrouwen die alle moeite van de wereld gedaan hebben om tickets te bemachtigen. Dat is namelijk niet simpel voor zo’n groot festival als Tomorrowland. Aan de andere kant vind ik het wel logisch dat men mensen screent. We moeten een kat een kat noemen: het dreigingsniveau in ons land is gewoon nog steeds hoog. Of deze screening een brug te ver is, weet ik zo direct niet. Welke alternatieven kan men alsnog gebruiken om de veiligheid van festivalgangers zo veel mogelijk te garanderen? Oordelen over de ethische kant van heel deze zaak is voor mensen die hiervoor gestudeerd hebben doordat we weten aan de hand van welke criteria men beslist wie er toegang krijgt tot het festival en wie niet; ik veronderstel het strafblad en/of mogelijke familieverbanden. Over de correctheid van dit alles kan/wil ik, als 19-jarige student, niet oordelen. Ik ben van mening dat we, als samenleving, wat moeten inboeten op vrijheid en privacy om te kunnen genieten van veiligheid. Dat inboeten kan door middel van verschillende mogelijkheden/aanpassingen, gaande van het tappen van telefoongesprekken en het lezen van e-mails tot het nagaan van zoekresultaten op de computer of laptop. Als je niets te verbergen hebt, maak je daar naar mijn mening ook niet veel uit. “Ohnee, dan kan mijn echtgenoot/echtgenote ontdekken dat ik pikante e-mails stuur naar mijn secretaris/secretaresse!” Kalm blijven, no one gives a sh*t[/I]. Het is staatsveiligheid en niet uw schoonmoeder. Zolang je niet googlet hoe je een bom maakt samen met bijvoorbeeld een lijst van de stadsevenementen, zit je hoogstwaarschijnlijk safe. “En mijn privacy dan?” Tja, voor wat hoort wat? Ik zou het niet erg vinden als ik weet dat er door het screenen van mijn gedrag (en dat van anderen), levens gered kunnen worden. We moeten nu kijken naar het al dan niet rechtvaardig zijn van deze screening en mogelijkheden om komend festivalseizoen vlekkeloos te laten verlopen; zijnde op een manier dat de festivalgangers minimaal last hebben van de extra-maatregelen die getroffen worden. |
Toch maar beter voorzichtig zijn met het uithollen van vrijheidsrechten op dit vlak, me dunkt... Want we zijn ze veel sneller kwijt dan dat we ze in de toekomst opnieuw rijk zullen kunnen zijn! De geschiedenis leert nl. dat 'machthebbers' van alle tijden er belang bij hebben (gehad) om het thema 'veiligheid' aan te wenden om burgerlijke vrijheden onderuit te halen, en een variant op dit thema lijkt me vandaag zonder meer het redelijk 'vlotte' gebruik van het label 'terrorisme'...
Voorbeeld: vandaag nog zendde ik een mail door naar mijn vrouw om te bewaren op haar computer, onder de hoofding: 'AANSLAG2017'. Dit had (uiteraard :D ) betrekking op het indienen van onze belastingbriief voor dit jaar, maar mag ik ervan uitgaan dat heel dat screeninggedoe ons in de toekomst niet de nek zal omwringen? Tegelijk hoorde ik nl. Edward Snowden in een reportage vandaag nog beweren dat élk 'sexting-bericht' - het ging hierbij specifiek over het doorsturen van eigen penisfoto's??! - door de NSA in de USA 'bewaard' wordt/kan worden?! :eek: Met dat laatste hebben noch ik, noch mijn belastingaangifte veel uitstaans, maar toch: ik vind hier (redelijk véél!) voorzichtigheid zeker wel geboden, ook al omdat me bij dit alles het onzalige gevoel bekruipt dat we 'die mannen' (=de échte terroristen van IS) een ongewild maar zeer performant forum aanbieden om zichzelf groot te wanen en qua 'invloed' disproportioneel dominant te worden binnen (de media van) onze cultuur! :mad: |
Verleden, heden en toekomst + belastingen en penisfoto's + grootheidswaanzin
Om even terug te komen wat u hierboven/hieronder typte (in schemavorm):
(1) Door het verleden leren we over het heden/de toekomst: Blijkbaar ben ik als negentienjarige nog steeds zo goed gelovig dat dit hele aspect aan me voorbij gegaan is… Oeps, iedereen kijkt al eens iets over het hoofd? Ik ging er ook grotendeels van uit dat, na een daling van het dreigingsniveau, alles weer zou worden als voordien. Is dat naïef? (2) Belastingen en penisfoto’s: Het eerste wat ik dacht bij het document over uw belastingen was toch dat er heel misschien een extra woordje aan toegevoegd kon worden, zoals “belastingen” of “belastingaanslag”. Niettegenstaande dat ik, wanneer ik dat zeg, heel het “Big Brother-gebeuren” goed keur. Zelf vind ik het ook niet prettig mocht ik weten dat men mijn pc volledig zou kunnen doorgaan, maar -zoals ik al zei- als men door de bevolking te screenen een beeld kan krijgen van mogelijke “rotte appels”, dan kan men deze appels dusdanig onder de loep nemen en toezien dat hun wormen geen andere appelen aantasten of dat deze appelen begint te ontbinden. Misschien is Big Brother niet de beste methode tegen terreur, niet omdat het echt angst inboezemt -denk ik toch- , maar omdat we in de 21ste eeuw zo gesteld zijn op onze privacy dat we te bang zijn die ooit kwijt te spelen. Hoewel ik in het zesde middelbaar ook grote ogen trok toen mijn leerkracht geschiedenis deze kwestie voorlegde (en zei dat hij er “ok” mee zou zijn mocht men zijn e-mails nakijken et cetera), kan ik me vreemd genoeg daar nu ook in vinden. Mocht men dit moeten doen om zo de veiligheid te kunnen garanderen; so be it. Enkele weken geleden ben ik mijn telefoonkaart laten registreren. Ik had deze destijds anoniem gekocht en moest nu mijn identiteitskaart koppelen aan dat nummer. Een voorzorgsmaatregel? (http://newsmonkey.be/article/69454) Om terug te komen op de penisfoto’s/dickpics, dan zou ik deze ook niet via snapchat versturen want zij slaan (onofficieel?) ook elke foto op. Wat is men nu met enkele penisfoto’s als je er zelf onherkenbaar op staat? Half de wereld loopt rond met zo’n ding. Er zijn natuurlijk altijd tips te vinden om dat sextinggebeuren anoniem te houden (niet dat ik het versturen van edele delen goedkeur): https://generationm.be/seksliefde/kanjeveilignaaktfotosversturen (3) Grootheidswaanzin aan het terroristisch front: Neen toch? We laten dan als land net zien dat we ingrijpen; dit alles is om deze groep net sneller op te sporen. De gewone brave burger zou -buiten het beklemmende gevoel constant op de vingers gekeken te worden- hier an sich geen last van hebben. Ik zag dit meer als een achter de schermen “check-up” om het gevaarlijke kaf van het brave koren te scheiden en zo te kunnen filteren wie men verder natrekt en wie niet. Dat is althans wat men me al enkele jaren wijsmaakt. Misschien is deze opinie interessant: http://ictrecht.be/featured-2/opinie-veiligheid-vs-privacy-een-vals-dilemma/ Ik veronderstel dat dit niet “de beste” mening is… Maar zo zie ik het op dit moment toch… Moest men mij voor een bepaalde tijd in de rol van wereldleider plaatsten -wat hoogstwaarschijnlijk nooit gebeuren zal- dan zou ik kostte wat kost alles doen om de veilig van de burger te garanderen. Ik weet ook dat ik waarschijnlijk binnen een vijftal jaar een andere kijk op heel dit gegeven zal hebben door het opdoen van nieuwe informatie of het houden van nieuwe dialogen met geleerde/wijze mensen. Een mens stopt namelijk nooit met leren. Hoewel het misschien lijkt dat ik uw mening heb “afgekraakt”, kan ik me er voor een klein stukje ook wel in vinden. Ik moet gewoon toegeven dat ik niet alles van dat standpunt bekeken had. De documentaire waarnaar u verwijst lijkt me ook zeer interessant om eens te bekijken. Was dat de film “Snowden” uit 2016, de docu “Citizenfour” uit 2014 of nog een andere reportage/documentaire? |
@Barst
Het is van cruciaal belang dat mensen gecontroleerd worden op grote evenementen als Tomorrowland niet enkel voor terrorisme maar ook voor andere (zware) misdadige feiten. Zelf heb ik een aantal jaar geleden gewerkt als hulpverlener op dit festival. Het is schrijnend om aan te zien hoeveel jong volwassene met een levensgevaarlijke overdosis binnen worden gebracht. Snijwonden, gevallen waar pepperspray werd gebruikt of gewelddadig gedrag naar de security of ons toe. Dan spreek ik nog niet over de mannen die een "Penisfoto" doorsturen en terwijl een date rape drug in een meisje haar drinken doen wat we jammer genoeg ook meegemaakt hebben. Ik vind dat ze veel strenger mogen optreden en dat de screenings zeker opgedreven mogen worden. Een leven is honderden keren meer waard dan de privacy bubbel waar we op dit moment in leven |
Dank voor de reacties! :)
Geeft vooral aan dat het thema op de agenda staat/moet staan, uiteraard grotendeels terecht: zichzelf VEILIG weten en voelen in een samen-leving is nl. zo basaal dat dit item niet min noch meer als noodzakelijke voorwaarde voor ons samenlevingsmodel geldt! Maar dan wél met de kanttekening dat we (eigenlijk altijd al) in een risicomaatschappij leven/hebben geleefd waar een 100%-veiligheidsgarantie nooit een optie is geweest: vandaag is het IS, gisteren waren het nog de CCC, de Bende van Nijvel, Baader Meinhof, de ETA of het IRA, noem maar op... Tegelijk heb ik tot tweemaal toe de term 'voorzichtigheid' gehanteerd om aan te geven dat dat 'laat-me-gerustgevoel' (= 'privacy', +/-) (me) wel wat waard is, vraag maar aan mensen uit (..., vul zelf maar in, van Wit-Rusland over Zuid-Soedan tot Noord-Korea). Overigens met stipnoteringen van de afgelopen jaren erbij (Turkije, Hongarije) of met 'usual suspects' die al jarenlang grotendeels de dans ontspringen (Saoedi-Arabië, Myanmar). Het gaat dus eens te meer om grenzen: waar liggen/kunnen die liggen in heel deze kwestie? Wat is 'gepermitteerd', en wat is erover? Eén zaak wil ik toch nog wel aankaarten: het argument nl. van 'als je niets misdaan hebt, moet je niks vrezen'... Maar dan ga je uit van 'perfecte' systemen die individuele vergissingen uitsluiten, en dat is in een imperfecte wereld een illusie! 'Vergissing is menselijk', klinkt redelijk goedkoop maar daarom niet minder waar. Schuldig en toch op vrije voet is een affront, maar onschuldig opgesloten lijkt me veeleer misdadig... laat staan dat er, zoals momenteel in Turkije, ook nog eens 'doodstrafverhalen' als een zwaard-van-Damocles naastgezet zouden worden?! Conclusie: 'privacybubble'? Ja en nee: we zijn eraan gehecht, maar soms gaat het er inderdaad echt over. In dat laatste geval mag ik hopen dat er correcties kunnen komen, maar alleen al het feit dat de 30+-uitgeslotenen van Tomorrowland geen enkel verhaal krijgen of (vervolgens) mogen doen, lijkt me redelijk voortvarend aangezien een 'wederwoord' zowat de essentie uitmaakt van een serieuze rechtstaat.Tegelijk ook de bedenking dat de zaak binnen ons rechtssysteem inmiddels zo geformaliseerd is geraakt dat vnl. advocaten de dienst gaan uitmaken en finaal beslissen over wie wél en wie niet... En wie kan deze advocaten betalen? Twee keer raden... Evenals 'grootheidswaanzin' in hoofde van IS? Ondanks de huidige terreurdreiging leven we hier momenteel in het Westen toch in de veiligste-aller-samenlevingen-ooit, niet? Ik blijf derhalve alert, maar wil me in in mijn dagelijkse omgang-met-medemensen NIET laten bepalen door een beperkt aantal idioten! Dus allergraagst méér oog voor mensen met (aantoonbaar) slechte intenties: recidivisten die tot zevenmaal toe voor een politierechtbank zijn moeten verschijnen, nummerplaten- en identiteitsvervalsers, date-rape-drugstoestanden? Allemaal NO WAY, en dus er uit, please?! Maar mij laten bepalen door angst of hier HET politieke item van laten maken met het oog op volgende verkiezingen? Toch niet, want dat lijkt met net iets te 'makkelijk' voor onze huidige beleidvoerders... |
Ik ben volledig mee met uw redenering – hier leer ik uit – en heb ook het gevoel dat we, als samenleving, ons niet moeten laten kleinmaken door rotte appels (wie dat zijn mag je zelf invullen afhankelijk van tijd en ruimte).
“Vergissen is menselijk” zoals blijkt uit The Shawshank Redemtion (ik geloof de versie van de feiten van de protagonist). Doch loop ik persoonlijk liever rond wetende dat men op festivals screent op terreur, dan dat ik weet dat iedereen zomaar binnen en buiten kan en mag; ook mensen die banden hebben met IS of God-weet-welke-terreurgroep. Fouten zijn een jammere zaak, maar zulke screenings kunnen echt wel levens redden. Ik zie hier dus geen/weinig graten in; tijdelijk wat privacy afgeven om erger te voorkomen. Hoe cru het ook klink, zijn de voordelen groter dan de nadelen. In de pers heb ik op sommige momenten minder vertrouwen. Ervaring leert me dat ze af en toe maar wat schrijven zonder er het zijne van te weten. Kregen deze mensen écht geen verklaring? Vooraleer men zulke sancties toekent zal men wel aan verscheidene criteria voldoen die behoren tot het profiel dat niet op TL toegelaten wordt/werd. Zoals u al zei: date-rape-drugtoestanden, recidivisten, ... “Maar mij laten bepalen door angst of hier HET politieke item van laten maken met het oog op volgende verkiezingen? Toch niet, want dat lijkt met net iets te 'makkelijk' voor onze huidige beleidvoerders...” Ben ik het helemaal mee eens. We moeten niet constant de focus leggen op dat gegeven, dat gaat voor angst zorgen bij de doorsnee Belg (waardoor de terreur “wint”). Ik ben gewoon van mening dat men mensen die een gevaar zijn voor de samenleving moet kunnen (en mogen) opsporen; ook al zou dat in conflict zijn met de privacywetgeving – dit tot het gevaar geweken is - . Wat concreet dit festival betreft: als je niet gescreend wil worden, moet je maar niet gaan. Het algemeen belang van de samenleving primeert tegenover je kleine bubbel. |
Privacy
Mijn mening
Als ik zelf kijk naar hoe men vandaag omgaat met privacy vind ik het zeker te verg gaan Het is goed om gehecht te zijn aan je privacy maar om dit te gaan misbruiken om onder bepaalde zaken uit te komen? Een wettelijk kader is goed maar hier moet een zekere flexibiliteit in worden gehanteerd voor o.a. crimineel gedrag. Zo is het mijn persoonlijke overtuiging dat een crimineel automatisch zijn recht op privacy opgeeft van zodra hij een misdrijf pleegt. Privacy We wensen allemaal een zeker niveau van privacy maar in de mate waarin we dat vandaag de dag willen is buiten proportioneel groot. We willen steeds meer wat ten koste gaat van een goede rechtsgang. Het huidige criminele milieu maakt hier ook gretig gebruik van. We vergeten vaak dat de privacy wetgeving een mes is dat langs twee kanten snijdt en niet enkel van toepassing is op de brave burger maar op de gehele samenleving Een video van een diefstal op het internet posten waarin zowel de dief als de diefstal duidelijk in beeld komen “o nee want misschien schenden we wel de privacy van deze persoon.” Geweigerd op Tomorrowland Of deze personen recht hebben op beroep of iets anders? Dat vind ik dus absoluut niet. Als je bent uitgesloten na een grondige screening zal je waarschijnlijk wel weten wat de reden is voor je uitsluiting. Trouwens bij de aanschaf van hun ticket zijn deze personen duidelijk akkoord gegaan met de ToS die ik hieronder dan ook heb bijgevoegd. Ze mogen in dit geval zelfs al blij zijn dat hun ticket wordt terugbetaald. Citaat:
https://www.tomorrowland.com/en/fes...erms-conditions Privacy niet alleen Privacy is trouwens niet het enige waar de criminele gretig gebruik van maken denk maar aan de wapenwetgeving, de problematiek rond kraken, deze mensen hebben trouwens ook hun recht op privacy. ;) Mijn conclusie Privacy en alles er rond is goed maar de wettelijke omkadering kan veel beter. Om af te sluiten wil ik dan ook deze pin delen. https://www.pinterest.com/pin/290341507218685528/ |
Alle tijden zijn GMT +2. De tijd is nu 06:53. |
Powered by: vBulletin Version 3.0.6
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.