Strafstudie gekregen? Eén telefoontje en mama of papa trekt van leer tegen school
 

Lieven Boeve, topman van het katholiek onderwijs, roept ouders op om meer vertrouwen te hebben in het gezag van de leraar. Steeds meer ouders trekken naar school als hun kinderen het niet eens zijn met een straf.
Pedagoog Pedro De Bruyckere tweette afgelopen weekend een BBC-artikel over boze ouders en vroeg wie er ervaring mee had. De reacties stroomden binnen. Een directrice uit Ieper vertelt hoe haar leerlingen op de speelplaats een smartphone mogen gebruiken. "Dan krijg je situaties dat een mama aan mijn deur staat nog voor ik op de hoogte ben van het incident", legt de directrice uit in de kranten van Mediahuis. Zij spreekt van helikopterouders, bezorgde ouders die constant rond hun kinderen hangen om ze te beschermen. Bezorgd, maar meestal overbezorgd.

Het fenomeen is herkenbaar: ouders die de versie van hun kinderen geloven en het dan meteen opnemen voor hen, en zelfs de straf weigeren te aanvaarden. Wat het gezag van de leerkrachten ondermijnt. Boeve vraagt om niet in "conflictmodus te schieten als een kind een sanctie krijgt". "Ouders moeten aan hetzelfde zeel trekken als de school en meer vertrouwen hebben in het gezag van de leraar. Als ze toch vragen hebben bij een sanctie, informeren ze zich beter eerst rustig bij de school."

Bron: De Redactie, 16/05/2017, http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/binnenland/1.2979898

Mening: Ik ben het eens met de mening van Lieven Boeve. Als leerlingen een bepaalde straf krijgen, zal dit wel met een goede reden gegeven worden door de leerkrachten. Zij willen de kinderen alleen maar opvoeden en vermijden dat een leerling twee maal dezelfde fout begaat. Als deze straf dan door de ouders wordt aangevochten, lijkt het erop dat het kind eender welk gedrag kan stellen in de school en zal hij het de volgende keer opnieuw niet aanvaarden. Dit is niet enkel in het nadeel van de leerkracht, wiens gezag ondermijnd wordt, maar ook voor de leerlingen zelf, die zo de waarden en normen niet krijgen aangeleerd. Dit kan dan later problemen opleveren als ze zelf een job hebben en wanneer hun mama of papa hen dan niet meer kan komen 'redden'.
Uiteraard zullen er ook wel straffen gegeven worden die niet rechtvaardig zijn, maar ook dan zou ik de ouders aanraden zich er niet mee te bemoeien, behalve als dit meerdere keren zou gebeuren of als de strafvorm niet gepast is.

Mening:

Ik kan me vinden in de mening van Jan. Ik denk inderdaad dat ouders de dag van vandaag iets te bezorgd zijn en nog al snel denken dat hun zoon of dochter niets verkeerd doet. Ik geloof best dat dit een automatische reactie is die je als moeder/vader in je hebt. Toch geloof ik ook dat een leerling of laten we zeggen puber, niet altijd de volledige waarheid vertelt tegen zijn/haar moeder/vader. Wanneer ze iets verkeerd hebben gedaan, zullen ze het altijd een beetje verdraaien. Het is ook zo dat de ouders niet voortdurend aanwezig zijn op school en dus niet kunnen zien wat hun kind allemaal uitspookt. Opnieuw, het is een logische reactie dat ze het opnemen voor hun kind, maar ik denk ook dat je als ouder je ervan bewust moet zijn dat je kind al eens de waarheid kan verdraaien en dat je niet 100% zeker bent van wat er net is gebeurd. Wanneer een leerkracht hierbij dan een straf oplegt, vind ik het niet goed dat een ouder hier tegen in gaat. Je was er als ouder niet bij, dan kan je vrij moeilijk oordelen. Straffen gaat gepaard met de regels en waarden en normen die opgesteld zijn op een school, die kunnen ook verschillen met diegene die je als ouder hebt. Je moet de regels respecteren van de school en wanneer je zoon/dochter terecht gestraft wordt, dan is dit zo.

Ik kan me aansluiten bij de mening van Jan en Eline. Ik vind het ook niet correct dat ouders meteen voor de schoolpoort staan als hun zoon/dochter een straf krijgt. Ik begrijp dat je als ouder niet altijd meteen akkoord gaat met een straf en dat je jouw kind wil verdedigen, maar ik denk dat het effectiever is om samen met de school eens te praten waarom de leerling in kwestie deze straf heeft gekregen. Een gesprek zal ervoor zorgen dat beide partijen wijzer worden. Hierdoor krijgt de ouder meer zicht op het gedrag dan hun kind stelt op het school. Ik begrijp namelijk dat het voor sommige ouders moeilijk te vatten is. Hun kind stelt op school misschien heel ander gedrag als thuis. Ik ben wel van mening dat de straf die uitgesproken is wel uitgevoerd zal moeten worden. Wanneer dit niet het geval is zal de leerling in kwestie denken dat hij elk gedrag mag stellen. Dus ik ben voor communicatie tussen ouders en school dit zal ervoor zorgen dat ze samen kunnen instaan voor de opvoeding van hun kind.

Ik kan me alleen maar aansluiten bij de meningen van Jan, Eline en Pauline. We leven vandaag de dag in een maatschappij waarin het gezag van de leerkracht te sterk ondermijnd wordt. Ouders gaan er te hard van uit dat hun kind 'het brave engeltje' is, hoewel zij niet weten hoe hun kind zich gedraagt tijdens de schooluren. Vaak komt het kind na het incident thuis met zijn versie van de feiten en de ouders geloven onmiddellijk wat hun kind zegt. Ze ondernemen dan ook maar direct stappen, zonder te denken aan de correctheid van het verhaal. Ze gaan er steeds weer van uit dat hun 'brave' kind te streng gestraft wordt door de onbekwame leerkrachten. We zouden onze blik moeten terugwerpen naar de kijk op het onderwijs van enkele decennia geleden: De leerkracht heeft gelijk, het kind verdient een straf bij ongepast gedrag. Ik begrijp natuurlijk ook wel dat ouders vandaag de dag een pak bezorgder zijn dan enkele tientallen jaren geleden, maar toch ga ik er van uit dat er andere manieren zijn om dit soort conflicten op te lossen. Zoals Pauline zegt kan een goed gesprek dit conflict op een veel aangenamere manier oplossen. Communicatie is de belangrijkste sleutel tussen de ouders van de leerlingen en het schoolbestuur.