Jongeren met leercontract krijgen eigen Erasmus
 

Jongeren met leercontract krijgen eigen Erasmus

Dat Erasmus-programma moet een ‘elitair’ project geleidelijk democratischer maken. Naar Amerikaans voorbeeld stelt de Commissie ook een Europees solidariteitskorps voor jongeren voor.

Het klassieke Erasmus-programma voor de uitwisseling van studenten is vooral populair in het hoger onderwijs. Ook jongeren met een leercontract maken er gebruik van, maar dat gebeurt nog te vaak voor korte periodes: gemiddeld slechts 34 dagen.

Daarom lanceert Marianne Thyssen als Europees commissaris voor Werk en Sociale Zaken vandaag ErasmusPro – waarbij Pro voor Professioneel staat.
Advertentie

Dat moet voor de periode 2017-2020 50.000 jongeren met een leercontract de kans geven om zes maanden tot een jaar naar een ander EU-land te trekken. Om de drempel te verlagen, zullen ze beter begeleid worden via taalcursussen en extra ondersteuning ter plaatse. Als extra garantie voert de Commissie ook een soort ‘kwaliteitsmerk’ in voor stages. De kostprijs wordt geraamd op 400 miljoen euro.

Leercontracten zijn een beproefd middel om jongeren na hun opleiding sneller aan een job te helpen. Maar ErasmusPro heeft ook een politieke bedoeling: het moet de indruk wegwerken dat de Europese Unie zich vooral bekommert om de hogeropgeleiden in de maatschappij en minder oog heeft voor mensen met een beroepsopleiding.

‘Mobiliteit binnen de EU is nog niet democratisch genoeg’, zegt Europarlementslid Tom Vandenkendelaere (CD&V). ‘Slechts 8 procent van de jongeren uit hetzelfde geboortejaar gaat op Erasmus. ErasmusPro zal het ook mogelijk maken voor studenten in het beroepsonderwijs om langdurige, kwalitatieve stages te volgen.’

Europees ‘Peace Corps’

Een tweede initiatief om Europese jongeren over de nationale grenzen te trekken, is het Europees solidariteitskorps dat de Commissie vandaag voorstelt. Tegen 2020 moeten 100.000 jongeren tussen 17 en 30 jaar een vorm van burgerdienst in een andere lidstaat kunnen verrichten én zo beroepservaring opdoen.

Dat kan variëren van hulp bij de opvang van vluchtelingen in Griekenland, over het versterken van een armoedeorganisatie tot het helpen bij de heropbouw van een Italiaans dorp dat getroffen is door een aardbeving.

Vanaf vandaag zullen geïnteresseerden zich kunnen registreren op een website. Daarna kunnen organisaties zoals ngo’s op dat platform op zoek gaan naar helpende handen. Midden 2017 moeten de eerste jongeren aan de slag kunnen.

‘Het nieuwe korps zal onze jongeren de kans bieden om solidariteit in de praktijk te brengen én tegelijkertijd hun instapkansen op de arbeidsmarkt vergroten’, zegt Thyssen.

Vrijwilligers zullen kunnen rekenen op kost en inwoon en wat zakgeld. Maar het korps staat ook open voor betaalde jobs of gesubsidieerde stages. Sowieso wordt er een contract opgesteld met de rechten (verzekering bijvoorbeeld) en de plichten van wie deelneemt aan de Europese versie van het Amerikaanse ‘Peace Corps’.

Bron: De Standaard, 7/12/2016

Mening
Ik heb wat gemengde gevoelens bij de opstart van het project. Zeker omdat ze zeggen dat het vooral moet omdat we nu enkel hoogopgeleiden de kans geven om naar het buitenland te gaan. Toch vind ik het belangrijk dat er gelijkheid is van iedereen, maar moet er weer de nadruk liggen op dat beroepsopleiding? Dat wringt bij mij wel een beetje.
Wat ik wel goed vind aan het project is dat men de jongeren extra taalbegeleiding gaat geven. Ik hoop dat het hier vooral gaat om taalbegeleiding die past binnen hun beroep en geen algemeenheden want dan haken deze jongeren snel af. Ik sta ook positief ten opzichte van de extra begeleiding. Je moet het maar durven om een half jaar of een jaar in het buitenland te werken. Ik denk dat het voor deze jongeren een grote sprong in het ongewisse is. (Natuurlijk ook voor hogeropgeleiden, maar zij hebben minder problemen met de taal waardoor er voor hen al een barrière minder is.) Ik denk dat het ook goed is dat deze jongeren dit op hun cv kunnen schrijven. Ze bouwen hierdoor aan hun zelfvertrouwen.
Ik heb nog wel één vraag bij het financiële. De kostprijs is meestal erg hoog en in welke mate gaat de overheid dit kunnen sponsoren. Ik kan me ook wel voorstellen dat jongeren die werken onder leercontract een centje verdienen, maar ik zou het onterecht vinden wanneer zij dit moeten afgeven voor een buitenlandse stage.