Vijfde meer dertigers zit langdurig thuis
 

In een jaar tijd is het aantal jonge dertigers dat langdurig ziek is, met een vijfde gestegen. Stressklachten, met burn-outs en depressies tot gevolg, zijn de boosdoener.

In de eerste helft van dit jaar was in een gemiddeld Belgisch bedrijf elke dag zeven op de honderd werknemers ziek. Drie procent was zelfs al meer dan een jaar afwezig wegens ziekte, schrijft De Tijd op basis van cijfers van Securex. Het gaat om zeven procent meer zieken dan een jaar eerder.

Opvallend is dat vooral dertigers vaker langdurig thuisblijven. In de categorie onder 35 jaar is er een stijging met 21 procent, bij de 35- tot 39-jarigen, is dat 18 procent.

Volgens Heidi Verlinden van Securex liggen stressklachten aan de basis van de toename. Die zorgen ervoor dat meer mensen een burn-out of depressie krijgen.

‘Het is de leeftijd waarop velen promotie maken op het werk, waardoor de werkdruk toeneemt’, zegt ze. ‘Tegelijk is het de leeftijd waarop velen kinderen krijgen en een huis bouwen. Combineer dat nog eens met een levendig sociaal leven en er ontstaat een grote druk waaronder velen bezwijken.’

In totaal zit nu ongeveer een procent van de 30- tot 34-jarigen langdurig thuis. Bij de 50- tot 54-jarigen is dat vijf procent, bij de zestigers zelfs zeventien procent. Volgens Verlinden ligt dat vooral aan de afbouw van het brugpensioen en andere eindeloopbaanstelsels. ‘Werknemers die vroeger in die stelsels vluchten, kunnen dat vaak niet meer en belanden in een ziekte-uitkering’, zegt Verlinden.

Eigen mening: Ik kan goed begrijpen dat mensen, zeker dertigers, het soms eens moeilijk krijgen. Er komen veel verschillende factoren tegelijkertijd op hen af. Langs de ene kant moeten ze vaak goede ouders zijn voor hun kinderen, maar ze moeten ook presteren op hun werk. Ze zijn jong er wordt veel van hen verwacht. Ze moeten flexibel zijn, ze moeten genoegen spelen met hun kinderen, het huishouden op orde houden, sociaal zijn, een huis bouwen/verbouwen, aan sport doen,... Door al deze zaken samen te nemen begrijp ik dat mensen af en toe een stop moeten roepen. Ik denk wel dat hier iets aan verandert kan worden, als de maatschappelijke verwachtingen wat zouden verlagen moet je minder hoog mikken. Dit is natuurlijk heel moeilijk om te realiseren.

Bron: De Standaard 5/10/2016 http://www.standaard.be/cnt/dmf20161201_02601992