Artsen en ziekenfondsen maken brandhout van begroting
 

De artsen dreigen ermee hun honoraria eenzijdig op te trekken, de ziekenfondsen vrezen voor de grootste sociale achteruitgang in tien jaar.

De vijf ziekenfondsen zijn in een vlammend perscommuniqué vernietigen voor de meer dan 900 miljoen euro aan besparingen in de gezondheidszorg in de begroting 2017. Volgens hen komen de plannen neer op ‘een sociale achteruitgang zoals ons land die de voorbije tien jaar niet meer heeft meegemaakt’. ‘De sterkste schouders zouden de grootste lasten moeten dragen, niet omgekeerd.’

Volgens de ziekenfondsen zal het budget van de ziekteverzekering na de besparingen nog maar met een half procent stijgen, terwijl de regering bij haar aantreden een groeinorm van anderhalf procent had beloofd. De gevolgen zullen merkbaar zijn, via een lagere kwaliteit van gezondheidszorg of via supplementen en een hoger remgeld. Zo vinden de ziekenfondsen het ongerijmd dat antibiotica en maagzuurremmers duurder worden voor de patiënt, terwijl het hun arts is die ze voorschrijft.

Daar komt nog de reactie van de artsenvakbonden bovenop. Zij storen zich aan de regeringsbeslissing om de artsen volgend jaar slechts een derde van hun indexering toe te kennen. Volgens berekeningen van Marc Moens, voorzitter van de artsenvakbond Bvas, hebben de artsen sinds 2010 hebben al 9,3 procent van hun index afgestaan.

Tarievenakkoord opzeggen

Voor Moens is de maat nu vol. Volgens hem maken de beslissingen van de regering van rechtswege een eind aan het tarievenakkoord. En als minister van Sociale Zaken Maggie De Block (Open VLD) het daar niet mee eens is, roept hij zijn leden op om desnoods per aangetekende brief het tarievenakkoord voor 2017 op te zeggen.

Dat heeft gevolgen voor de patiënten. In het tarievenakkoord hebben artsen zich ertoe verbonden de afgesproken honoraria te hanteren. Als ze dat akkoord opzeggen en hun tarieven hoger optrekken dan aanvankelijk afgesproken, wordt de patiënt daarvan de dupe.

Door dat protest mist De Block de steun van de belangrijkste partners in de gezondheidszorg voor de uitvoering van de besparingen. Alleen de werkgevers en de regeringsvertegenwoordigers, goed voor tien van de twintig stemmen, hebben gisteren in de Algemene Raad, het hoogste orgaan van de ziekteverzekering, de begroting van de ziekteverzekering goedgekeurd. Daardoor komt de beslissing toe aan de regering zelf.

Bvas-voorzitter Marc Moens vraagt ook een overleg met minister De Block over de voortzetting van het tarievenakkoord. ‘Gezien de herhaalde en misplaatste aanvallen van CM-voorzitter Luc Van Gorp’, trekt hij de zin daarvan in twijfel.
Ook de vakbonden warmen zich intussen op voor nieuw protest tegen de regeringsmaatregelen.

Bron: De Standaard, 18/10/16, http://www.standaard.be/cnt/dmf20161017_02524967

Eigen mening:
Ik begrijp dat de regering moet gaan besparen op elk vlak, maar moet het dan voor meer dan 900 miljoen euro zijn in de gezondheidszorg? Ik zou beter begrijpen dat de mensen die ongeldig een ziekte- of invaliditeitsuitkering krijgen er worden uitgehaald. Dat ze deze mensen dan een soort boete geven en de uitkering ontnemen, dit zou al een grote besparing met zich meebrengen.
Als dokters het tarievenakkoord opzeggen, is dit weer minder goed voor de patiënten en zeker voor diegene die onder de armoedegrens leven. Dit mogen ze niet doen, zo gaan er veel minder mensen naar de dokter, wanneer het vaak wel van belang is. Dit is jammer, want België heeft (/misschien binnenkort had ) een goed gezondheidszorgsysteem.
Het is ook zoals het in het artikel staat "De sterkste schouders zouden de grootste lasten moeten dragen, niet omgekeerd." Vaak moeten de mensen die weinig of zo goed als niks hebben het meeste betalen. Dit is al jaren zo en het is zeer spijtig dat dit niet veranderd. Ik zeg ook niet dat de 'sterkste schouders' alles moeten doen, maar ik denk dat de regering hier toch eens moet over nadenken.
Wat Maggie De Block betreft, zij moet wel meegaan voor een deel, want anders gaan ze volgens mij nog harder snoeien in de gezondheidszorg.