Meer dan één op vier Vlamingen weet niet dat naaste dementie had bij overlijden
 

28 procent van de naasten van ouderen die in een Vlaams woonzorgcentrum met dementie overlijden, is niet op de hoogte van de aandoening van die persoon.

Dat blijkt uit een studie van de onderzoeksgroep Zorg rond het Levenseinde van de Vrije Universiteit Brussel en de Universiteit Gent. De onderzoekers roepen op tot een betere communicatie tussen dokters, verpleegkundigen en naasten.

Drs Yolanda Penders, professor Lieve Van den Block en professor Luc Deliens benaderden 134 woonzorgcentra en kregen uiteindelijk 98 valide vragenlijsten terug over mensen die dement waren bij het overlijden. Telkens waren de dokters en het verplegend personeel op de hoogte, hoewel er soms kleine verschillen waren bij de inschatting van de ernst van de dementie. De vragenlijst werd ook ingevuld door de aangeduide naaste.

Communicatie

Het onderzoek toont dat 28 procent van hen, of meer dan één op vier, niet op de hoogte was van de aandoening van de naaste. "Uit ander onderzoek weten we dat artsen niet altijd actief communiceren over dementie. Soms spreken ze in eufemismen over de aandoening, omdat ze de mensen geen hoop willen ontnemen", zegt Yolanda Penders (VUB).

Wanneer de naasten niet op de hoogte zijn, kunnen zij geen goed geïnformeerde beslissingen maken wanneer dit nodig is, zeggen de onderzoekers. Ze pleiten ervoor dat woonzorgcentra bekijken of er ruimte is voor een moment om samen te zitten met de naaste en te spreken over dementie.

Yolanda Penders verwijst ook naar de campagne "Vergeet dementie, onthou de mens", van het Expertisecentrum Dementie Vlaanderen: "Er heerst nog te veel een rouwstemming wanneer iemand een diagnose van dementie krijgt. Leven met dementie is echt de moeite waard", zegt ze. (Belga/MVM)

Bron: De Knack
http://www.knack.be/nieuws/gezondhe...mal-624977.html (geraadpleegd op 12/11/2015)

Mijn mening: Toen ik de titel van het artikel las schrok ik toch wel.
Meer dan 1 op 4 mensen is naar mijn mening heel veel. Dit blijkt dan te wijten te zijn aan de slechte communicatie tussen de dokters, verpleegkundigen en de naaste familieleden. Dit zou echt wel beter moeten worden dan. De naasten hebben het recht om te weten hoe het met hun familielid gesteld is. Ook bij het gebruik van eufemismen heb ik zo mijn bedenkingen. Wanneer dokters of verpleegkundigen dit soort nieuws moeten melden aan de familie is het uiteraard van groot belang dat ze ook rekening houden met de gevoelens van de familie. Maar alles verbloemen en minder erg laten lijken dan het is, is volgens mij ook niet heel professioneel. Ze zouden de familie hun hoop niet willen ontnemen en dat is natuurlijk wel goed bedoeld. Toch weet ik niet of valse hoop dan zo veel beter is.