Extreme armoede in zwart Afrika blijft ‘onaanvaardbaar hoog'
 

9,6% van wereldbevolking in extreme armoede

Voor het eerst leeft minder dan een tiende van de wereldbevolking in extreme armoede. Toch acht de Wereldbank de mondiale nooddruft ‘nog steeds onaanvaardbaar hoog’, vooral in zwart Afrika.

Toen de Verenigde Naties in 2000 hun Millenniumdoelstellingen uitspraken, stond extreme armoede boven aan de lijst: tegen 2030 moet die de wereld uit zijn. De internationale gemeenschap stelde zich het tussentijdse doel dat in 2020 slechts 9 procent van de wereldbevolking in extreme armoede mag leven. Volgens de raming die de Wereldbank gisteren publiceerde, lijkt dat bijna bereikt.

Voor het eerst moet minder dan een tiende van de wereldbevolking - 9,6 procent - met een inkomen onder 1,9 dollar (1,7 euro) per dag rondkomen. In 1990 was dat 37 procent, bij de start van het millennium 29 procent. Ruim 1 miljard mensen zijn uit de extreme armoede getild. Ondanks de kredietcrisis kenden de ontwikkelingslanden een solide economische groei, waardoor de armste 40 procent van de inwoners hun inkomen zag stijgen.

Vooral in Azië is de opmars spectaculair. Dankzij het Chinese groeimirakel is de extreme armoede in Oost-Azië het voorbije anderhalve decennium gedecimeerd van ruim 60 naar amper 4 procent. In Zuid-Azië - geholpen door de expansie van India - liep de armoede terug van de helft tot 13,5 procent van de bevolking.

Toch leven nog steeds 700 miljoen mensen in extreme miserie. ‘Onaanvaardbaar hoog’, oordeelt de Wereldbank. Vooral de ontwikkeling van zwart Afrika baart zorgen. De extreme armoede neemt er veel minder snel af: van 58 procent bij het begin van het millennium naar 35 procent. In absolute cijfers is het aantal Afrikanen dat in extreme armoede leeft, zelfs toegenomen sinds 1990: van 284 naar 347 miljoen, de helft van het mondiale totaal.

Doordat de economische groei onder druk blijft staan, bestaat het gevaar dat velen die uit de armoede getild zijn, er weer in sukkelen. Velen blijven in ‘gematigde armoede’ hangen, en honderden miljoenen blijven verstoken van degelijk onderwijs, gezondheidszorg en proper water.

Bron: De Tijd

Eigen mening : 9,6% van de wereldbevolking krijgt minder dan 1,7 euro per dag. Dat is naar mijn mening extreem laag. Het leven op aarde zou voor iedereen op z'n minst 'leefbaar' moeten zijn. Terwijl wij in België en Europa onze kop breken over vluchtelingenmigratie of politieke 'onrechtvaardigheid' zitten 700 miljoen mensen in extreme miserie. Het wordt dringend tijd dat we eens gaan inzien waar de onrechtvaardigheid werkelijk speelt en hoe we hiervan een wetmatigheid kunnen maken zodat alle mensen een minimumloon krijgen. Ik verwacht niet dat we dit van vandaag op morgen kunnen bewerkstelligen. We moeten echter wel nu beginnen. Ik vermoed dat vele onder ons dit de ver-van-mijn-bed-show vinden. Terwijl wij voedsel weggooien zijn er anderen die in hongersnood leven. Ik vind dat we hier allen aan kunnen werken, weliswaar zonder politieke belangen. Kort samengevat : we hebben nog een lange weg te gaan naar gelijkheid in de wereld maar moeten zelf het initiatief gaan nemen om diegenen in nood een beetje geld, vers drinkwater en voedsel te geven.