‘Europese interventie in Libië is niet aan de orde’
 

De Europese staatshoofden en regeringsleiders gaan de strijd tegen terreur in Noord-Afrika opvoeren, maar een militaire interventie in broeihaard Libië ‘behoort niet tot de orde van de dag’. Dat heeft premier Charles Michel (MR) vrijdag verklaard in de marge van de EU-lentetop die nog tot vrijdagavond in Brussel plaatsvindt.

Drie dagen na de dodelijke aanslag op het Bardomuseum in de Tunesische hoofdstad Tunis, waarbij verschillende Europese toeristen omkwamen, hebben de Tunesische autoriteiten bevestigd dat de aanslag het werk is van twee mannen die opgeleid werden in Libië.

Reden voor de Europese staatshoofden en regeringsleiders, die sinds donderdag en nog tot vrijdagavond in Brussel bijeen zijn voor de traditionele EU-lentetop, om zich over de kwestie te buigen.

Hoop gericht op VN-bemiddelaar

Dat de strijd tegen terreur in Noord-Afrika moet worden opgevoerd, daar zijn ze het over eens. Al hun hoop daarvoor is momenteel gericht op VN-bemiddelaar Bernardino Leon, die vanuit het Marokkaanse Rabat probeert om de rivaliserende partijen en groepen dichter bij elkaar te brengen, om zo een regering van nationale eenheid op poten te krijgen.

Een Europese militaire interventie in Libië behoort echter niet tot de mogelijkheden, zo benadrukte premier Charles Michel (MR) vrijdagmiddag. ‘Libië is een explosieve cocktail van veel wapens, veel oliegeld, radicale groepen en een falende staat. Het is onze buur, en Europa zal de factuur betalen op het vlak van migratie en terrorisme als de situatie in het land verder uit de hand loopt’, klonk het.

Tusk en Mogherini naar Tunesië

Slaagt Leon in zijn missie, dan zijn de Europeanen wel bereid het politieke stabiliseringsproces te ondersteunen. Hoog buitenlandvertegenwoordiger Federica Mogherini kreeg eerder deze week al de vraag om een aantal opties voor te bereiden. Ook zij sluit overigens een militaire missie uit, al behoren maatregelen ter ondersteuning van de veiligheid in het land wel tot de mogelijkheden, zei ze vrijdagmiddag.

Eind deze maand zal Mogherini ook samen met Europees president Donald Tusk naar Tunesië reizen, om de samenwerking tegen terrorisme te bespreken. Intussen roept ze de rivaliserende partijen in Libië op zich te verenigen tegen de toenemende dreiging van ISIS. ‘Ze moeten niet onder elkaar vechten, maar tegen een gemeenschappelijke dreiging’, klonk het.

Bron: www.destandaard.be 20/03/2015

Eigen mening: Voorstanders van een militaire interventie in Libië zijn onder andere Italië, Frankrijk en Egypte. Egypte heeft al enkele keren IS aangevallen op grondgebied Libië, en de Italianen voelen dat de terreur nu in hun achtertuin zit. De Fransen daarentegen wachten nog altijd op een kans om de terroristen terug te pakken, als dat nu in Syrië is of in Libië.
De tegenstanders van de interventie zijn echter met meer, en dus komt er zeker (voorlopig) geen militaire interventie. Ik vind dat zeker de landen daar in de buurt hun verantwoordelijkheid moeten nemen om de Libische IS aan te vallen. Egypte, Tunesië, Marokko, Algerije en het Libische leger moeten de handen in elkaar slaan om een troepenmacht te maken. In Syrië is dit net hetzelfde, want daar doen de Turken nog altijd geen bal om de oorlog vlak voor hun voeten te laten eindigen. De Turkse tanks stonden destijds klaar voor de grens, maar Kobani ontzetten kwam er maar niet van. Een laffe daad van Erdogan, die zeker mijn favoriet niet is. Al weet ik ook de achterliggende reden: de Koerden zijn hun vrienden niet bepaald.
Ik vrees dat in Libië geen nieuw front wordt geopend, maar een gelijkaardige situatie ontstaat zoals in Syrië en Irak: de buurlanden staan en erbij en kijken erna. En ook de Europese landen doen dit als ze geen interventie steunen indien deze noodzakelijk is. Wanneer dit noodzakelijk is moeten ze zelf allemaal beoordelen, want verdeeldheid onder de EU lost niks op.