Seksueel misbruik: kerk schreeuwt om hulp
 

Seksueel misbruik: kerk schreeuwt om hulp
Bisschop Bonny doet beroep op maatschappij voor herintegratie van daders

11-12-14, 07.09u
De kerk vraagt met klem ondersteuning van de politiek en de maatschappij voor de mogelijke herintegratie van priesters die zijn veroordeeld voor seksueel misbruik. De Antwerpse bisschop Johan Bonny denkt daarbij aan een screening door forensische psychiaters. "Wij zijn amper gewapend om beslissingen te nemen."

Een schreeuw om hulp. Zo valt de oproep van de Antwerpse bisschop Johan Bonny misschien nog het best te omschrijven. Hij verscheen gisteren, samen met zijn collega-bisschoppen Jozef De Kesel (Brugge) en Guy Harpigny (Doornik), in de parlementaire commissie Seksueel Misbruik in de Kamer.

Bonny was niet te trots om toe te geven dat de kerk het lastig heeft om beslissingen te nemen over de mogelijke herintegratie van priesters die zijn veroordeeld voor seksueel misbruik. Een van de recente aanleidingen daarvoor is Tom F., de veertigjarige priester die in 2008 een minderjarige aanrandde, en door De Kesel werd benoemd tot pastoor in Middelkerke. Het besluit leidde tot grote consternatie, waardoor De Kesel uiteindelijk genoodzaakt was de benoeming in te trekken.

Probatiecommissie
De Kesel geeft toe dat hij Tom F. - die van de rechter opschorting van straf kreeg - beter niet had benoemd, maar stelt tegelijkertijd dat de verontwaardiging hem heeft verrast. "De probatiecommissie stelde al in 2009 dat hij aangesteld kon worden als pastoor. Dat heb ik niet gedaan, maar hij voerde wel drie jaar lang welomschreven taken uit. Activiteiten met minderjarigen bleven uitgesloten en hij werd permanent begeleid."

De probatietijd van de priester liep af in januari 2014. Hij kreeg van De Kesel toestemming om vanaf 1 januari 2015 in het weekend vieringen te leiden in het West-Vlaamse kustdorp Lombardsijde. "De uitbreiding van zijn taken was miniem, maar de publieke reactie hevig. Achteraf hebben we allicht onvoldoende ingeschat hoe gevoelig het nog ligt en hoe het vandaag overkomt."

Opvallend was dat De Kesel aangaf dat hij zich, zelfs nadat de benoeming was gecommuniceerd, bleef afvragen of hij juist en rechtvaardig had gehandeld. Bonny onderstreepte daarop dat er geen kant-en-klare oplossing bestaat. Hij legde uit hoe de meeste daders al overleden zijn, terwijl anderen hoogbejaard zijn. Een andere groep, 22 in vijf jaar tijd, werd door het Vaticaan definitief verwijderd uit het priesterschap of het religieuze leven. De rest, een kleine groep onder wie dus Tom F., komen mogelijk in aanmerking voor herintegratie in de maatschappij.

Nultolerantie
"Dat zijn de delicaatste dossiers, die vaak ook het onderwerp worden van een publieke discussie", zei Bonny. "De kerk gaat voor nultolerantie en voor de meeste daders is het antwoord op de vraag voor herintegratie levenslang neen. Maar voor een beperkte groep gaat zo'n eensluidend antwoord niet op."

Bonny gaf aan dat de afgelopen weken hebben getoond hoe moeilijk het is om te komen tot een professioneel gefundeerde, maar tegelijkertijd maatschappelijk aanvaardbare oplossing. "Veel factoren spelen daarbij mee. Het inzicht van de dader, de bereidheid om aan zichzelf te werken, de eventuele toekomstige leef- en werkomstandigheden, de publieke opinie en het oordeel van justitie."

Dit afwegen, kunnen de bisschoppen volgens Bonny niet langer alleen. Hij vraagt dat de kerk een beroep kan doen op de forensische psychiatrie, sociale en psychosociale diensten en de steuncentra van justitie. "Wij zijn nu amper gewapend om beslissingen te nemen en kunnen dat ook best niet meer volledig autonoom. Met de hulp van de maatschappij kunnen we dossiers laten screenen, al staat vast dat een dader in geen geval nog kan worden ingezet bij kinderen of jongeren."

De aanwezige Kamerleden kregen de vraag om de oprichting van een wetenschappelijke commissie, die de herintegratie van daders onderzoekt, te overwegen. Zij reageerden voorzichtig positief, maar stelden tegelijkertijd dat er eerst verder moet worden overlegd.

Tweede kans
Kerkjurist en rector van de KU Leuven Rik Torfs hoopt in elk geval dat het plan van Bonny in de praktijk wordt omgezet. Volgens hem schuift de kerk een deel van haar verantwoordelijkheid af, maar houdt dat tegelijkertijd een stap in de juiste richting in. "De herintegratie kan zo objectiever worden behandeld, wat ervoor zal zorgen dat emotionele reacties vanuit de samenleving worden afgevlakt. Zelf zou ik nog iets verder willen gaan. In mijn ogen kan de strafuitvoeringsrechtbank, die oordeelt over de invrijheidstelling van veroordeelde priesters, ook een uitspraak doen over het geven van een tweede kans."

Bron: De Morgen http://www.demorgen.be/binnenland/s...-hulp-a2148928/
Datum: 11/12/2014

Eigen mening:
Ik vind het een heel goede zaak dat bisschop Bonny een instantie buiten de kerk wil inroepen om de zaken rond seksueel misbruik mee te bekijken. De screening door forensische psychiaters is daar zo'n voorbeeld van. Op deze manier krijgt men een veel objectiever en meer gespecialiseerd beeld van de dader en de eventuele mogelijkheden. Hoewel zulke daden op geen manier goed te praten zijn, moet toch elk geval uitgebreid onderzocht worden.

Ik vind dat priesters die kinderen seksueel misbruiken zonder uitzondering uit hun ambt gehaald moeten worden en er ook niet meer terug in mogen komen. Het kan goed zijn dat ze berouw tonen, zweren het nooit meer te doen,... en daarom capabel geacht worden om terug in de maatschappij te komen en hun ambt op te nemen, maar ik vind dat er zwaardere straffen op moeten staan. Daarbij kan je niet garanderen dat ze nooit in contact komen met kinderen en dat het niet opnieuw gebeurt. Dat ze Tom F. in Middelkerke geplaatst hadden vind ik daarom niet kunnen. Het is ook maar logisch dat er veel reactie op komt. Er wilt toch niemand dat zijn gezin in de buurt van zo'n persoon woont.