1/3 Brusselse kinderen leeft in armoede
 

1/3 Brusselse kinderen leeft in armoede


De economische crisis heeft de Belgische gezinnen zes jaar terug de tijd in geslingerd. Dat blijkt uit het rapport Kinderen van de crisis dat Unicef publiceerde. 'Het lijkt alsof de lonen in België sinds 2008 bevroren zijn', zegt onderzoekster Gaëlle Buysschaert. Vooral kinderen uit arme gezinnen zijn de dupe.

Eerst het goede nieuws: in vergelijking met 2008 - het jaar waarin de economische crisis losbarstte - is de kinderarmoede in België er lichtjes op vooruitgegaan. Leefde in 2008 nog 17,2 procent van alle Belgische kinderen onder de armoedegrens, dan zakte dat percentage vorig jaar tot 16,4 (dat zijn 525.000 Belgische kinderen), een verbetering van 0,8 procent. "Maar die cijfers hebben op zich weinig waarde", zegt Gaëlle Buysschaert, child right officer bij Unicef, de kinderrechtenorganisatie van de Verenigde Naties. "Ze vertellen niet dat Vlaanderen een relatief rijke regio is met slechts een kind op de tien in armoede, terwijl in Wallonië één kind op de vier arm is, en in Brussel zelfs één op de drie. Als de Belgische regering schouderklopjes krijgt omdat het land op papier een kleine vooruitgang boekte, vergeet men dat Brussel helemaal achteraan in het Europese peleton hangt, vér achter landen als Bulgarije, Hongarije en Kroatië. Dát is de echte armoede in België."

Het gevaar van zulke uiteenlopende cijfers in een klein land als België, is een verdere polarisatie van armoede. "De kloof tussen de rijke en arme gewesten wordt steeds groter", zegt Buysschaert. "Armoede is bovendien een vicieuze cirkel. Wie geen geld heeft, zal minder vaak naar de dokter gaan, vaker ziek zijn, en dus vaker school missen. Zonder voldoende schooldagen komt ook het toekomstperspectief in het gedrang en de hoop op een beter leven."

De hele levenskwaliteit zakt onderuit. Buysschaert: "Weinig geld leidt tot ongezond, suikerrijk en vet eten, met obesitas tot gevolg. Maar ook: slechte tanden, lege brooddozen, onverzorgd uiterlijk en vaak drankmisbruik om even uit de ellende te ontsnappen. Armoede eindigt ook niet bij één generatie. De kinderen van vandaag zijn de ouders van morgen die hun armoede op hun beurt overdragen op hun kinderen en kleinkinderen. In plaats van beterschap te zien, neemt de criminaliteit toe, het onveiligheidsgevoel van de buurt en de onmacht om er wat aan te doen."

Unicef roept de Belgische regering dan ook op om te investeren in kinderen. "Een land dat gelooft in zijn toekomst, zorgt eerst dat de kinderen het goed hebben. De topprioriteit van de regering moet net zijn kinderen te beschermen en risico's van armoede te voorkomen door iedereen een minimuminkomen te waarborgen. In dat opzicht kan een rijk land als België véél meer doen om de spiraal van armoede te stoppen."

Sociale vangnetten

Wél prijst de kinderrechtenorganisatie de vele sociale vangnetten van België, zoals kinderbijslag, ziekenkas of vervangingsinkomens. "Neem die weg, en de kinderarmoede klimt meteen tot gemiddeld 42 procent in heel het land", zegt Gaëlle Buysschaert. "Aan die vangnetten mag onder geen beding geraakt worden." Hoe schrijnend de armoede in sommige gezinnen geworden is, blijkt ook uit de vraag of sommige Belgische ouders het voorbije jaar ooit geld tekort kwamen om eten te kopen. 17,4 procent van 1.000 ondervraagden moest 'ja' antwoorden.

Maar de meest opmerkelijke vaststelling is de achterwaartse sprong die de Belgische gezinnen gemaakt hebben sinds de crisis uitbrak. Het gemiddeld gezinsinkomen daalde met zes jaar. "Daarmee doet ons land het veel slechter dan Bulgarije, Roemenië of Malta", zegt Buysschaert. "Daar bedraagt de achterwaartse sprong 'slechts' 4 jaar. Het zal nog jaren duren voor de schade van deze crisis hersteld is. De averij is zelfs zo groot dat velen de achterstand de rest van hun leven zullen voelen. Voor hen wordt het nooit meer zoals vóór de crisis." Het slechtst zijn de Grieken er aan toe. Tussen 2008 en 2012 speelden ze het equivalent van 14 jaar vooruitgang kwijt. Ierland, Luxemburg en Spanje gingen elk 10 jaar terug in de tijd.

Bron : Demorgen.be
Eigen mening : Dit artikel doet wel even de ogen openen. Het is algemeen geweten dat er veel arme gezinnen zijn in Brussel en over het hele land. Het is voor vele van ons een ver-van-mijn-bed-show, maar eigenlijk staat het dichter bij dan we denken. België is een welvarend land, dat er dan toch zoveel armoede heerst, is eigenlijk schokkend. Het feit dat de kloof tussen arm en rijk zo groot is, is al helemaal niet positief voor de gezinnen/mensen die het financieel niet breed hebben, het maakt dat de kans klein is dat ze er ooit bovenop komen. Dit is een probleem dat we samen moeten aanpakken.