Geen hiv meer tegen 2030? VN wil miljarden investeren
 

Jaarlijks sterven nog steeds 1,5 miljoen mensen aan de gevolgen van aids, 35 miljoen mannen, vrouwen en kinderen zijn met hiv besmet. Een eind aan de epidemie is echter binnen een aantal jaren mogelijk, klinkt het bij het aidsprogramma van de Verenigde Naties. En daarvoor is geld nodig, veel geld.

Het hiv-virus kan volgens de VN in de komende 15 jaar zo goed als uitgeroeid worden. Daar is in elk geval een intensief miljardenprogramma voor nodig, zei directeur Michel Sidibé van het aidsprogramma UNAIDS dinsdag lokale tijd in Los Angeles. Met de campagne "Fast-Track: ending the AIDS epidemic" kan tegen 2030 de infectie van 28 miljoen mensen en de dood van 21 miljoen aidspatiënten vermeden worden. Daar is echter in de beginfase jaarlijks 35 miljard dollar (28 miljard euro) voor nodig.

"De negatieve spiraal is doorbroken", zei Sidibé over de vertraagde uitbreiding van het hiv-virus. "We hebben nu vijf jaar de tijd om die de positieve kant op te krijgen. In het andere geval riskeren we dat alles weer buiten controle geraakt". Doorzetten is de boodschap: "Als we de komende vijf jaar dagelijks drie dollar investeren in elke met hiv besmette mens, kunnen we voor altijd een eind maken aan de epidemie".

UNAIDS schat dat momenteel wereldwijd 13,6 miljoen mensen toegang hebben tot antiretrovirale therapieën. Dat is dicht bij het doel om tegen 2015 minstens 15 miljoen mensen te behandelen. Tegelijkertijd blijven echter de meeste besmette mensen zonder hulp. Volgens schattingen zijn wereldwijd ongeveer 35 miljoen mensen met het virus geïnfecteerd, 25 miljoen van hen in Afrika. Met het programma moet het aantal nieuwe infecties tegen 2020 naar 500.000 per jaar teruggeschroefd worden. Vandaag zijn dat er ongeveer twee miljoen.

Sinds het begin van de epidemie zijn rond de 78 miljoen mensen met hiv besmet, klinkt het. De helft van hen is gestorven. Het hoogst aantal doden werd in 2005 geregistreerd met 2,4 miljoen, vorig jaar waren dat er nog 1,5 miljoen. Ook het aantal jaarlijkse nieuwe besmettingen daalde, over een periode van twaalf jaar van 3,4 naar ongeveer 2,1 miljoen. Bij kinderen is het aantal zelfs meer dan gehalveerd. Toch komen er jaarlijks 240.000 kinderen bij het aantal nieuwe gevallen bij.

Bron: http://www.demorgen.be/wetenschap/g...teren-a2125594/
Eigen mening: Ze hopen tegen 2030 geen hiv meer te hebben. Een mooi vooruitzicht natuurlijk, maar dat we volledig zonder hiv gaan komen, kan volgens mij niet. Momenteel zijn er 35 miljoen mensen die met het hiv virus geïnfecteerd zijn. Uiteraard zijn er ook mensen die zich er niet van bewust zijn dat ze het virus meedragen, bijvoorbeeld in ontwikkelingslanden. Natuurlijk hoop ik dat men dit kan volbrengen. Zeker voor landen die er slechter voorstaan zal dit een vooruitgang zijn, want het is dan ten slotte een ziekte minder om voor te vrezen!

Hoopvol, maar...
 

Was het maar waar denk ik dan… Pas op, de boodschap is erg mooi en ik hoop ook dat het waar is en dat men er in slaagt om tegen 2030 aids definitief de wereld uit zal helpen, maar ik heb er zo mijn twijfels bij.

Het begint al met de grote som geld. Waar gaat men die vandaan halen? Men moet rekening houden dat het rijke westen momenteel een crisis doormaakt (vooral Europa), dat er in heel veel gebieden oorlog is en dat er nog steeds een groot deel van de wereld bestaat uit ontwikkelingslanden. Wie gaat voor dit geld zorgen? Gaan we landen nog meer in de schulden zetten?

Ik wou dat het kon en dat elk land zijn steentje zou bijdragen, maar ook de discussie gaat ontstaan van wie moet hoeveel doneren? Hangt dit af van de grote van het land, de bevolking, het aantal aidspatiënten of de rijkdom van het land. Dot gaat leiden tot ellenlange discussies.

En wanneer men dat geld heeft, waar gaat men dan beginnen met de behandeling. Hoogstwaarschijnlijk in de westerse landen. Bij de mensen die het kunnen betalen. Dit terwijl de grote broeihaard, het grote probleem zich situeert in de ontwikkelingslanden. Daar zou het probleem allereerst moeten aangepakt worden. Maar wie gaat er investeren in landen waar men niets van terug krijgt terwijl men zelf het geld broodnodig heeft?