Waarheen met Mannendag?
 

De Internationale Vrouwendag ontstond in 1972. In 1992 kwam daar een mannelijke tegenhanger voor. Was die dan echt nodig? Wat willen de organisatoren bereiken?
‘Waarom krijgen vrouwen een vrouwendag, en mannen geen mannendag?’ Die vraag wordt al te gemakkelijk aangehaald om het ontstaan van Mannendag te verklaren. Maar er zit meer achter. De initiatiefnemers vragen op 19 november meer aandacht voor de positieve bijdrage van mannen aan de maatschappij en voor de problemen waar de man in de straat mee te kampen heeft.

Want die zijn er, zo wees recent onderzoek nog uit. Over het ‘sterke geslacht’ bestaan hardnekkige stereotiepe beelden, en Jan met de pet heeft het daar niet altijd even gemakkelijk mee. Met alle gevolgen van dien: depressie, alcoholmisbruik, zelfmoord. Daar mag volgens de aanhangers van Mannendag gerust een dag per jaar bij stilgestaan worden.

Mannendag vraagt ook gewoon aandacht voor gelijkheid tussen man en vrouw, en beklemtoont daarbij dat vrouwen nog steeds meer last hebben van genderongelijkheid. Maar mannen kennen ook ongelijkheid en seksisme. Een vaak aangehaald voorbeeld is dat geweld op vrouwen ontoelaatbaar en zelfs strafbaar is, maar geweld tegen mannen gewoon grappig.

Voorts wijst International Men’s Day erop dat mannen bijvoorbeeld erg veel meer dan vrouwen in de oorlog (98 procent van de oorlogsslachtoffers is man), ligt het aantal zelfdodingen beduidend hoger (80 procent mannen en jongens), sterft de man ook gewoon sneller, wordt het hoederecht bij 83 procent van de scheidingen aan vrouwen toegekend, is 38 procent van de mannen slachtoffer van partnergeweld, enzovoort.

Daarnaast is Mannendag een ideale gelegenheid om ook eens stil te staan bij manspecifieke gezondheidsproblemen, zoals prostaat- of teelbalkanker. Mannen bezwijken volgens de statistieken ook veel sneller aan de ‘belangrijke doodsoorzaken’ als hart- en vaatziekten of verkeersongelukken.

Bron:
http://www.standaard.be/cnt/dmf20141119_01384366
19-11-2014

Mening:
Ik zeg het niet veel, maar de mannen hebben gelijk op dit vlak. Het is inderdaad niet eerlijk tegenover hun dat er wel een vrouwendag is, maar geen mannendag. Daarnaast vind ik wel dat we moeten stilstaan bij het feit dat er gezegd wordt dat dit voor ongelijkheid zorgt tussen man en vrouw, moesten de mannen geen 'eigen' dag krijgen. Hoelang heeft het geduurd totdat ook vrouwen mochten werken en mochten gaan stemmen? Ondertussen leven we in de 21ste eeuw en is dit aanvaard, maar de mannen hebben lang de touwtjes in handen genomen. De resultaten van onderzoeken deden me ook wel schrikken. Ik had niet verwacht dat sommige procenten zo hoog zouden liggen. Inderdaad, hier moet bij worden stilgestaan! Als het aan mij ligt, krijgen de mannen hun dag.