1.114 Vlamingen stapten in 2012 uit het leven
 

In Vlaanderen overleden 1.114 mensen in 2012 door zelfdoding. Een daling tegenover het voorgaande jaar, maar nog steeds boven het Europese gemiddelde. 'Elke zelfdoding is er één te veel', stelt Jo Vandeurzen (CD&V), minister van Welzijn.

In 2012 overleden 1.114 mensen door zelfdoding. Dat aantal ligt iets lager dan in het voorgaande jaar, zo blijkt uit cijfers die Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Jo Vandeurzen (CD&V) heeft bekendgemaakt.

Boven Europese gemiddelde

Terwijl het aantal zelfdodingen in landen als Nederland, Griekenland en Spanje tussen 2011 en 2012 steeg, vertoonde Vlaanderen dus een licht dalende tendens. Bij vrouwen daalde het aantal zelfdodingen met 10 procent tot 298, bij mannen met slechts 1 procent tot 814.

Het Vlaamse suïcidecijfer blijft wel nog steeds boven het Europese gemiddelde. "De daling van de suïcidecijfers in 2012 is eerder onverwacht gezien de globale economische situatie waarin ook Vlaanderen zich de laatste jaren bevindt. Toch moeten we voorzichtig zijn. Elke zelfdoding is er één te veel", stelt Vandeurzen, die de komende jaren verder wil inzetten op het Vlaams actieplan suïcidepreventie.

Actieplan tegen zelfdodingen

Met dat actieplan wil de regering het aantal zelfdodingen tegen 2020 met 20 procent verminderen ten opzichte van 2000. Voor mannen is intussen een daling van 12 procent bereikt, voor vrouwen een daling met 17 procent. Online hulpverlening zal de komende jaren een belangrijke rol in het plan krijgen. Zo wordt tegen de zomer van volgend jaar een app ontwikkeld voor mensen met suïcidale gedachten en hun omgeving.

Het aantal zelfdodingen steeg in 2012 onder meer bij mannen in de groep tussen 16 en 29 jaar en in de groep tussen 45 en 59 jaar, een leeftijdscategorie waar al jaren een sterk stijgende trend valt waar te nemen.

bron: Bron: http://www.knack.be/nieuws/belgie/1...mal-508107.html

Mening: Ik vind dit een zeer belangrijk onderwerp waar je eigenlijk open over gepraat zou moeten worden. Het is een belangrijk topic en veel mensen kennen wel iemand die deze zwarte gedachten deelt. Iedereen is anders en iedereen zou geaccepteerd moeten worden ongeacht zijn ‘normaliteit’. Normaal is een, volgens mij, een dun lijntje die moeilijk te onderscheiden valt tussen normaal en abnormaal aangezien normaal relatief is. Wat is normaal, wat is abnormaal? Een serieuze vraag waar ik tot op het heden nog geen antwoord voor heb gekregen noch gevonden. Het maatschappelijk accepteren van iemand is misschien wel verbeterd of dat zou je tenminste kunnen zeggen maar toch blijven we met deze suïcideprobleem kampen. Hoe ‘gemeen’ moet je leven wel niet zijn waardoor je ervan wilt afstappen. Naar mijn mening verdient niemand zoiets en misschien is dit een beetje cru maar ik heb ook wel respect dat iemand zo dapper is om te beslissen om zijn leven te eindigen en dit effectief doen. Ik kan me niet bij voorstellen wat mensen wel niet hebben meegemaakt om tot zo’n beslissing te komen.
Het verontwaardigt me een beetje dat pas op het einde van 2014 de cijfers van 2012 worden weergegeven. Misschien wordt er echt wel weinig aandacht besteed aan deze topic. . En als je naar de cijfers kijkt lijken ze niet zo hoog maar zelf vind ik ze hoog genoeg, te hoog zelfs. We zouden hier iets aan moeten doen. Misschien het probleem wat serieuzer nemen en aanpakken?
Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen als ik iemand zou kennen met zelfmoordgedachten. Hulplijnen bieden veel hulp. De hulpverleners die achter de telefoon staan verdienen een dikke pluim want ik denk dat als je een hele dag of deels ervan moet aanhoren hoe iemand uit het leven wilt stappen niet zo makkelijk is en bovendien proberen ze die personen nog te helpen, wat volgens mij ook niet makkelijk is.
Om als oplossing voor iemand met zelfmoordneigingen een app te maken vind ik dan weer een stapje te ver. Het moet niet altijd elektronisch zijn. Ik zou juist denken dat de mensen die deze gedachten hebben een (kleine) tekort hebben aan liefde, vriendschap, iemand dat naar ze luistert dus waarom zou je dan een app daarvoor uitvinden? Maar misschien kan ik me nog niet over deze toekomstige app aanspreken omdat ik nog niet weet hoe ze zal werken, misschien vinden ze er wel een goede oplossing voor. Ik blijf in iedere geval bij dat een app een stapje te ver is maar ik zal pas mijn mening delen als deze app ‘op de markt ligt’.
Even een conclusie, het is een serieuze en delicate probleem die vraagt om wat meer aandacht en geduld.