Crisis raakt kinderen hard in ontwikkelde landen: 76,5 miljoen groeit op in armoede
 

De economische crisis die uitbrak in 2008 heeft een grote impact gehad op kinderen in ontwikkelde landen. Sinds de recessie groeien namelijk 2,6 miljoen kinderen meer op in armoede.

In 41 ontwikkelde landen groeien sinds 2008, bij het begin van de recessie, 2,6 miljoen kinderen meer op in armoede. In totaal gaat het om 76,5 miljoen kinderen. Dat blijkt uit een nieuw rapport van Unicef, het kinderfonds van de Verenigde Naties, waarin gepeild werd naar de gevolgen van de recessie op de kinderarmoede. Het onderzoek gaat tot 2012. België bekleedt over het algemeen een middenpositie.

Voor Unicef is het rapport de aanleiding om aan de alarmbel te trekken en het beleid om meer aandacht voor kinderen te vragen. "Kinderen die over vijf jaar op de arbeidsmarkt komen, zijn nu 13", zegt professor Chris De Neubourg, die meewerkte aan het onderzoek. "De economische logica schrijft voor dat we nu moeten investeren."

'Achterstand valt niet in te halen'

De Neubourg haalt het voorbeeld van de NEETs (Not in Education, Employment or Training) aan. In de leeftijdscategorie van 15 tot 24 van de NEETs eindigt België slechts op de 27e plaats. Hun aantal is in ons land gestegen van 10 procent in 2008 naar 13 procent in 2012, de slechtste score van al onze buurlanden. In de hele EU gaat het om 7,5 miljoen jongeren.
"De achterstand die zij en andere kinderen nu oplopen, zullen ze nooit meer kunnen inhalen", zegt De Neubourg. Unicef heeft het in dat verband over "de grote stap achterwaarts". "De politieke partijen, maar ook de sociale partners, moeten opnieuw beseffen dat kinderen en hun ouders een aanzienlijk deel van hun publiek uitmaken. 55 procent van de bevolking is ouder of een kind jonger dan 18, en 35 procent van de stemgerechtigden is ouder van een kind jonger dan 18." "De crisis is onvermijdelijk, maar uit de studie blijkt dat de gevolgen niet onvermijdelijk zijn", zegt De Neubourg. "Zo worden in enkele landen de kinderen minder hard getroffen."

Verenigde Staten

Tegen 2010 hadden de meeste landen hun relanceprogramma's ingeruild voor besparingsprogramma's. "Dat had nefaste gevolgen voor kinderen, zeker in de mediterrane regio", aldus Unicef. De Neubourg haalt het voorbeeld van de Verenigde Staten en Australië aan. "De Australische regering zette in de jaren voor de crisis in op families met kinderen", zegt De Neubourg. "De kinderarmoede bedraagt er nu 13 procent, maar komt van 19 procent. In de Verenigde Staten loopt de kinderarmoede, net als in 22 andere onderzochte landen, dan weer verder op: van 30 procent in 2008 naar 32 procent in 2012."

Groot verschil Vlaanderen, Wallonië en Brussel

Ook België kent een (lichte) daling: van 17 procent naar 16 procent. De Neubourg merkt wel het bestaan van enkele "verborgen werkelijkheden" op. "Mochten de Belgische regio's apart onderzocht worden, is het beeld heel anders. Vlaanderen zit dan in de kopploeg, Wallonië hangt achteraan tussen Litouwen en Italië, en Brussel helemaal onderaan."

De "grote recessie", zoals Unicef het noemt, heeft ook een impact op het mediaan gezinsinkomen. Dat was in 2012 in Griekenland teruggezakt naar het niveau van 1998, of een verlies van 14 jaar. In België gaat het om een achteruitgang van 6 jaar.

Bron: http://www.knack.be/nieuws/wereld/c...mal-492409.html

Datum: 28/10/2014

Eigen mening: Het leven wordt duurder en duurder en nu zijn er al heel veel mensen die leven in de armoede. We beseffen soms niet dat hier ook kinderen bij betrokken zijn en hoe goed wij het dan eigenlijk wel hebben. Het is al erg voor een volwassenen om dit te doorstaan, maar een kind dat nog maar in het begin van zijn leven is, dat is hartverscheurend. Het heeft een groot effect op hun toekomst. De kans dat ze later ook in de armoede terecht komen, is toch wel reëel en dit komt dan omdat ze waarschijnlijk het geld niet hebben om verder te studeren om dan een goed betaalde job te vinden. De wereld zou hierin moeten investeren, zodat iedereen de kans krijgt om uit de armoede te komen en aan een goede toekomst te werken.