Zwemles van de toekomst: gewoon niet verdrinken
 

Zwemles van de toekomst: gewoon niet verdrinken

De nieuwe leerlijn over hoe we kinderen moeten leren zwemmen, is klaar. ‘Kunnen overleven en je veilig verplaatsen in het water wordt de basis’, zegt David Nassen van het Vlaams Instituut voor Sportbeheer in Het Nieuwsblad. De scholen gaan de principes volgend jaar toepassen.

‘Een groep van zwemexperts, de zogenaamde Baan Vier, heeft op onze vraag een nieuwe leerlijn opgemaakt’, zegt Nassen.

‘Om duidelijk te maken wat we daar nu eigenlijk onder verstaan, onder kunnen zwemmen. Nu liggen die principes vast en zijn de handleidingen klaar. Vanaf dit najaar gaan we die aanpak aanleren: eerst aan de zwembadbeheerders en hoofdredders, later ook aan redders, clubtrainers en zwemleraren.’

De nadruk wordt weggetrokken van de klassieke zwemslagen als schoolslag en crawl.

‘Na de eerste cursus watergewenning willen we kinderen vooral leren overleven in het water: drijven, ronddraaien, boven water ademhalen terwijl je in het zwembad zit. Daarna komt de fase waarin je je doelmatig leert voortbewegen, zonder dat dan al diep wordt ingegaan op pure zwemtechniek. Pas in de laatste fases kun je je dan echt verdiepen in de gestructureerde zwemslagen.’

Bron: De Standaard, 24/09/2014 (8u35), Tom Le Bacq, http://www.standaard.be/cnt/dmf20140924_01284716

Mening:
In eerste instantie is het inderdaad belangrijk dat we als we in het water terecht komen dat we kunnen overleven. Met overleven bedoelen we dan dat we boven water kunnen blijven en kunnen blijven ademen. Hiervoor is de techniek drijven een goede methode, zoals hierboven al werd aangehaald. Volgens mij leer je die techniek in de zwemlessen van nu al vrij snel. Je moet hoe dan ook toch kunnen drijven voordat je je gaat voortbewegen. Ik denk dat deze structuur er nu ook al gedeeltelijk inzit tijdens de zwemlessen maar dat met er minder lang blijft bij stil staan. Als ik denk aan overleven wanneer ik in water terecht kom, zou ik toch ook graag kunnen zwemmen en niet enkel kunnen drijven. Aangezien je met drijven in een (wilde) rivier niet ver gaat komen. Allicht als je drijft is de kans op overleven toch net iets groter dan dat je niets kunt en in paniek geraakt.
Mijn besluit is dat dit goed zou zijn omdat de druk dan niet ligt op de juiste technieken van zwemmen te leren maar op het overleven. Als ik in een noodsituatie zou zitten ga ik ook niet aan mijn zwemtechnieken denken die ik in het lager en middelbaar heb geleerd. Zolang ik boven water blijf lijkt het mij goed.

Ik begrijp Ine wel, maar tegelijkertijd vind ik dit toch een beetje te weinig om te kunnen overleven. Wij leren zwemmen in een zwembad, wat dus betekent dat wij boven water kunnen blijven op stil water. Wanneer we eenmaal in de zee terecht komen, gaan we ene tekort aan techniek krijgen. Als je bijvoorbeeld in diep water terechtkomt, moet je wel voldoende kracht hebben om te kunnen blijven watertrappelen tot er hulp aankomt.

Overleven in zwembadwater en overleven in de zee zijn dus twee compleet verschillende omgevingen. Ik ben zelf jarenlang professioneel zwemmer geweest en ik denk wel dat een basiskennis van de verschillende slagen een vereiste is.

De hele heisa die omtrent deze nieuwe maatregelen ontstaan is, is eigenlijk totaal onnodig. Men stelt:
‘Na de eerste cursus watergewenning willen we kinderen vooral leren overleven in het water: drijven, ronddraaien, boven water ademhalen terwijl je in het zwembad zit. Daarna komt de fase waarin je je doelmatig leert voortbewegen, zonder dat dan al diep wordt ingegaan op pure zwemtechniek. Pas in de laatste fases kun je je dan echt verdiepen in de gestructureerde zwemslagen.’

Daar kunnen we uit afleiden dat de prioriteit vanaf heden het overleven in het water zal worden. Dit lijkt mij logisch om ervoor te zorgen dat de kinderen op een veilige wijze kunnen leren zwemmen. Na deze fase volgt eigenlijk de zwemles zoals we die ons herinneren, alleen zal deze meer stapsgewijs worden opgebouwd.
Veel heisa rond niets, lijkt me.

Ik denk wel degelijk dat deze 'heisa' toch over iets gaat...

Wat Amelie bijvoorbeeld zegt, is volledig terecht. Als kind leer je (normaal gezien) zwemmen in een zwembad. Maar welk kind gaat er in de zomervakantie nu eens niet naar zee, naar een meer, naar een rivier zwemmen? Een hele andere watertemperatuur, een hele andere omgeving met eventueel stroming. Alles is veel groter, eventjes overzwemmen is opeens geen 25 of 50 meter, maar misschien een paar 100 meter.

Ik vrees gewoon dat men deze nadruk verlegt, omdat het niveau van de zwemkunsten aan het dalen is. Vroeger gingen wij wekelijks zwemmen in de lagere school. Kijk nu maar eens naar Turnhout: daar kan je niet meer zwemmen. De lagere scholen moeten zelfs al uitwijken naar hotels om daar zwemles te geven. Er wordt ook veel minder frequent gezwommen.

Volgens mij is het hoog tijd om de zwemlessen terug frequenter te organiseren. Dus zeker elke week gaan zwemmen. Om dan de nadruk iets meer richting overleven te schuiven, vind ik zeker een goed idee. Maar de verschillende zwemtechnieken moeten wat mij betreft zeker ook aan bod komen.

Voor de iets oudere kinderen is het misschien een goed idee om ook enkele keren per jaar in open water te zwemmen. Zo leren zij ook de gevaren van een open water inschatten. Er verdrinken elk jaar immers nog kinderen (en volwassenen) op plaatsen waar bijvoorbeeld geen redders zijn en ze voor de volle 100% op hun eigen kunnen aangewezen zijn.

Zwemles van de toekomst: gewoon niet verdrinken
 

Ik denk dat leerlingen nu ook op een meer speelse manier gaan leren zwemmen. Natuurlijk moet het niet altijd speels blijven want zoals a*melie zegt moeten de leerlingen ook wel iets of wat techniek hebben om te kunnen overleven in een open water met stromingen. Het zou dan inderdaad fantastisch zijn als scholen naar een open water zouden gaan om daar 'zwemles' te geven. Echter hebben scholen het nu al moeilijk om regelmatig zwemlessen te geven. Ik denk dan dat men beter regelmatig in een zwembad gaat zwemmen dan af en toe in een open water.

Zoals c*rl aanhaalde gebeuren er ook ongelukken in onbewaakte gebieden. Men zou de leerlingen misschien enkele lessen geven over waar en wanneer het beste zwemmen. Wanneer ik in de zomer aan zee ben, zitten wij altijd aan het laatste bewaakte strand. Je zou er van verschieten hoeveel kinderen en volwassenen er op het strand in de net onbewaakte zone zijn.