Juncker heeft een vrouwenprobleem
 

Juncker heeft een vrouwenprobleem


Brussel ziet de bui alweer hangen. Elke vijf jaar is het kennelijk een enorme opgave voor de EU-lidstaten om genoeg vrouwen voor te dragen voor de nieuwe Europese Commissie. Dit keer is het niet anders.


Nu de stoelendans om de Europese topfuncties zijn hoogtepunt nadert, hebben de huidige negen vrouwelijke Eurocommissarissen (op een totaal van 28) per brief een hartstochtelijke oproep gedaan aan de beoogde nieuwe commissievoorzitter Jean-Claude Juncker. De Luxemburger zou ervoor moeten zorgen dat het aantal vrouwen in zijn ploeg omhoog gaat naar minstens tien, zo maakte de Cypriotische eurocommissaris Androulla Vassiliou gisteren bekend.

"Bent u bij Juncker niet aan het verkeerde adres?", vroeg een journalist haar meteen. Het zijn immers de nationale regeringen die met kandidaten komen, niet de voorzitter. Als dat overwegend mannen zijn, kan Juncker daar ook niets aan doen.

Vassiliou riep echter de inspanningen van de huidige voorzitter Barroso in herinnering. Die had vijf jaar geleden zijn uiterste best gedaan om zoveel mogelijk vrouwen in zijn bestuurscollege te krijgen. Het aantal van negen bleek het maximaal haalbare.


'Hanengevecht'

Voor de nieuwe commissie zijn de voortekenen niet hoopgevend. Elf van de 28 lidstaten hebben inmiddels een kandidaat-commissaris naar voren geschoven. Dat zijn allemaal mannen, zoals de Poolse minister Sikorski en de Finse oud-premier Katainen, die zelfs al in de commissie zit, als (in ieder geval tijdelijke) opvolger van Olli Rehn.

Nederland heeft officieel nog geen keuze gemaakt, maar de topfavorieten zijn Jeroen Dijsselbloem en Frans Timmermans.

Na tien jaar Neelie Kroes zal Den Haag dit keer kunnen zeggen dat andere landen ook wel eens een sterke vrouw naar Brussel mogen sturen. Maar het zou ook kunnen dat het kabinet liever geen winnaar aanwijst in het 'hanengevecht' tussen de superministers Dijsselbloem en Timmermans, want dan hou je altijd een verliezer in de gelederen. In dat geval geldt hun collega-minister en partijgenoot Lilianne Ploumen als serieuze outsider.


Vrouwelijke topkandidaten

Woensdag komen de regeringsleiders in Brussel bijeen om over de invulling van de belangrijkste EU-functies te praten. Het gaat daarbij vooral om de opvolgers van Herman Van Rompuy als voorzitter van de Europese Raad en van de Britse Lady Ashton als buitenland-chef. Voor beide topfuncties geldt een vrouw als serieuze kandidaat. De Deense premier Helle Thorning-Schmidt wordt genoemd als nieuwe Van Rompuy, de Italiaanse Federica Mogherini als nieuwe Ashton. Vooral de ster van Mogherini is snel gestegen: zij is nog maar sinds februari van dit jaar minister van buitenlandse zaken in het team van de flitsende premier Renzi.

De meeste posten in de nieuwe Europese Commissie zullen in de weken en maanden daarna worden ingevuld.

Enkele prominente vrouwelijke kandidaten zijn:
- Marianne Thyssen (België), Europarlementariër sinds 1991
- Ségolène Royal (Frankrijk), ex-minister en ex-partner van president Hollande
- Ursula von der Leyen (Duitsland), de eerste vrouwelijke defensieminister van dat land
- Dalia Grybauskaite (Litouwen), president, is al eens Eurocommissaris geweest
- Maria Luís Albuquerque (Portugal), succesvol minister van financiën sinds vorig jaar.


Trouw, 11-07-2014