Huisarts onvoldoende voorbereid op patiënt met psychische problemen
 

Vier op de vijf Vlaamse huisartsen voelen zich onvoldoende voorbereid om het groeiende aantal patiënten met psychische problemen te behandelen. Dat blijkt uit een enquête van het medische vakblad Medi-Sfeer.

Huisartsen krijgen in hun praktijk alsmaar meer te maken met mensen met psychische problemen, zoals stress op of door het werk. "De mensen ervaren een toegenomen werkdruk of druk van het niet-werken", zegt Maaike Van Overloop van de Vlaamse huisartsenvereniging Domus Medica.

De huisartsen voelen zich daar echter niet voldoende op voorbereid, zo blijkt. "Het is moeilijk voor de huisartsen om in te spelen op die vraag van de patiënt, omdat het veel tijd vraagt van de huisartsen om daar correct mee om te gaan en op een goede manier te begeleiden."

Uit de enquête blijkt ook nog dat de meeste Vlaamse huisartsen ook vragende partij zijn om hulp te krijgen in hun praktijk. Ze willen bijvoorbeeld een secretariaatsmedewerker voor de administratie en een verpleegkundige voor medische routinetaken, zoals bloedafnames.

Bron: De Redactie, 16/04/2014

Mening: Het gaat hier om een enquête die afgenomen is bij huisartsen zelf. Een beroep dat nog steeds gerespecteerd wordt. Je hoort nooit zeggen dat de opleiding tot huisarts faalt, niemand die zich daaraan waagt. Behalve de huisartsen zelf dan. Zij geven aan dat ze niet weten hoe ze met een enorm belangrijk, hedendaags, probleem om moeten gaan. Toch iets dat uitgebreid aan bod zou moeten komen in hun opleiding en bijscholing lijkt mij.
Dit artikel lees ik dan ook maar ergens beneden op de nieuwssite. Maar als het over leerkrachten gaat, dan spreken we over iets anders. Voorpaginanieuws: kennis van leerkrachten is onvoldoende. Leerkrachtenopleiding moet universitair worden. Blijkbaar falen universitaire studies (zelfs voor huisartsen!) ook qua volledigheid. Maar hier is geen haan die er naar kraait, buiten de artsen zelf.

Misschien moeten opleidingsverantwoordelijken/proffen/... eens wat meer naar mensen uit het werkveld luisteren. Wat zijn absoluut noodzakelijke onderdelen van een opleiding tot leerkracht, tot arts,...? Vraag het aan zij die het beroep uitoefenen, zij hebben immers de ervaring, niet de directeurs/politici/decanen... in hun ivoren torens.

Stress op het werk, mensen met een burn-out, psychologische problemen, etc. zijn allemaal problemen van deze tijd. Vroeger had men er bijna geen last van of ging men er niet voor naar de dokter. Tegenwoordig durven meer mensen al met hun problemen naar de dokter te stappen. Huisartsen kunnen vaak de psychologische vragen niet beantwoorden. Volgens is het een goed idee dat zij de patiënten door verwijzen naar een psycholoog. Deze mensen zijn namelijk gespecialiseerd en kunnen de mensen waarschijnlijk beter verder helpen. Aan de andere kant moeten opleidingen evolueren met de tijd. Onze leerplannen en leermethodes worden aangepast dus onze opleiding ook. Als er meer vraag komt naar huisartsen die iets kennen van psychologie moet er tijdens hun opleiding ook misschien meer op gefocust worden.

De opleiding tot huisarts is volgens mij inderdaad één van de zwaarste studies die je kan volgen. Elke opleiding wordt aangepast aan zijn tijd, evolueert mee, misschien moet men deze opleiding ook wat bijsturen. Vroeger was het inderdaad zo dat de man ging werken en de vrouw thuis bleef. Vroeger hadden we al die multimedia niet. Mensen vroeger leefden toch wel op een andere manier. Vandaag de dag zitten we ook in een prestatiemaatschapij. Iedereen wil presteren, dat brengt prestige op. Iedereen moet een Iphone of smarphone hebben, een tablet, een laptop, een dikke BMW etc. Onze hoge eisen om zo te leven, eisen dan ook hun tul. We moeten hard werken om ons dit te kunnen veroorloven. Mensen leven vandaag de dag veel gejaagder. Waar men vroeger vaste rituelen heeft om bijvoorbeeld op zondag naar de kerk te gaan en op een gewone weekdag hun hobby's uit te oefenen moet men vandaag nog naar de winkel, gaan werken, kinderen naar school brengen, ... Ze willen een poetsvrouw, brengen hun strijk ook nog eens weg en gaan minstens één keer per jaar op vakantie. Je bent jong en je wil wat. Tja, daar staat ook wat tegenover. Mensen vandaag de dag hebben niet genoeg tijd meer. We doen dit onszelf aan. Dit zorgt voor enorme stress, burn-outs, psychologische- en gezondheidsproblemen. Hier zijn dokters niet echt voor opgeleid. Deze mensen kunnen we beter doorsturen naar psychologen want zij kennen daar toch alles van. Een dokter moet zich meer focussen op ziektes vind ik persoonlijk. Bovendien moet een dokter tegenwoordig zijn boekhoudingen ook digitaal bijhouden. Huur een extra personeelslid in, ze hebben toch geld genoeg want het is niet dat ze het niet kunnen betalen. Laat dokters gewoon dokters zijn, zorg voor een secretaresse die de boekhouding doet en mensen met psychologische problemen stuur je best door naar de psycholoog.

Ik heb zelf vrij veel psychische problemen gehad, maar het woord psycholoog stond me allesbehalve aan. Daarom ging ik zelf ook naar de dokter. Ik ging niet naar mijn huisarts omdat ik me daar niet goed bij voelde, maar naar de stagiair die daar haar stage deed. Op die manier kwam ik bij iemand onbekend terecht, maar omdat ze haar verhaal moest doen bij de gewone huisdokter had ik er wel vertrouwen in. Ik deed mijn verhaal en ze vertelde me dat ik de week erna nog eens moest langskomen. Dan kreeg ik medicatie voorgeschreven die me zou helpen om me terug beter te voelen.

Ik denk inderdaad dat het dokters soms overvalt wanneer iemand met psychische problemen naar hen komt, maar ik voelde mij er veel beter bij! Toen ben ik terug een gelukkig meisje geworden dankzij die medicatie en dankzij de stagiaire die me toen met raad en daad heeft bijgestaan. Ik zou meteen terug naar daar gaan moest ik mezelf terug slecht voelen!