Hoe het Syrische conflict het hele Midden-Oosten verandert: 10 feiten
 

Bron: Knack.be

Het aanhoudende conflict in Syrië weegt op de ganse regio. Vooral Turkije, Libanon en Jordanië hebben het moeilijk door de vluchtelingencrisis. 'Deze landen zullen nooit meer dezelfde zijn.'

Hoe het Syrische conflict het hele Midden-Oosten verandert: 10 feiten
Syrische vluchtelingen in Jordanië © Reuters

De burgeroorlog in Syrië die ondertussen al 2 jaar en acht maanden aansleept, heeft de grootste vluchtelingencrisis sinds de Tweede Wereldoorlog veroorzaakt. Hoewel het eigenlijke geweld zich beperkt binnen de landsgrenzen, voelt het hele Midden-Oosten de gevolgen. Buurlanden als Jordanië en Turkije kunnen de toestroom aan gevluchte Syriërs niet langer de baas. En in Libanon groeit de spanning tussen de Alawieten (waartoe Assad behoort) en de soennitische moslims (de rebellen).

"Deze landen zullen nooit meer dezelfde zijn", zegt Helen Clark, hoofd van het VN-programma in het Midden-Oosten in de krant The Washington Post. "Veel van de vluchtelingen zullen nooit meer terugkeren naar hun thuisland."

1. Volgens cijfers van de Verenigde Naties hebben al tussen de 2.3 en 2.8 miljoen Syriërs het land verlaten.

2. Alleen in Libanon bevinden zich al 1.6 miljoen Syrische vluchtelingen. En dat op een totale bevolking van 4.4 miljoen personen.

3. De Turkse overheid heeft al meer dan 2.6 miljard dollar uitgegeven aan de opvang van Syrische vluchtelingen.

4. In Syrië kunnen veel kinderen niet langer naar school omdat 1 op 5 schoolgebouwen zwaar beschadigd is. Daardoor lopen de kinderen een ontzettende achterstand op, in vergelijking met hun leeftijdsgenootjes in de buurlanden.

5. Voor de oorlog was 60 procent van de Libanese bevolking moslim, met een gelijke verhouding soennieten versus sjiieten. Sinds de stroom van vluchtelingen is dit evenwicht zoek geraakt. De meerderheid van de vluchtelingen is soennietisch, wat de sektarische spanning in het land doet toenemen.

6. Kilis, een stad in Turkije nabij de grens met Syrië, was voor de oorlog relatief rustig met een bevolking van 80.000 personen. Op dit moment is dat aantal al gestegen naar 130.000. Alleen in 2013 werden 11.000 Syriërs geopereerd in het lokale ziekenhuis.

7. Een recent rapport van de Wereldbank becijferde dat het Bruto Binnenlands Product in Libanon door de Syrische oorlog jaarlijks zal dalen met 2.9 procent. De strijd om jobs wordt heviger en meer mensen zullen in armoede verzeild geraken. Minstens 170.000 bijkomende personen zullen niet kunnen rondkomen, bovenop op de 1 miljoen personen die nu al in armoede leeft.

8. Handel over de landsgrenzen heen is sterk afgenomen door het conflict. Ook Saoedi-Arabië lijdt sterke economische verliezen door de aanhoudende burgeroorlog.

9. Een bijkomend economisch verlies, is het wegblijven van toeristen. In de straten van Jordanië en Libanon, zwerven steeds meer Syrische vluchtelingen, die toeristen afschrikken.

10. Ook de Syrische cultuur lijdt onder de oorlog. Een generatie kinderen groeit op in vluchtelingenkampen waar ze niet per definitie de moedertaal, het Arabisch, leert. In Turkije leren ze Turks en worden ze voorbereid op een leven in exil.

Mening: Ik denk dat deze feiten absoluut tot de verbeelding spreken: in Libanon kunnen we zelfs al zeggen dat op elke 15 personen in dat land, er 4 vluchteling zijn. Dat is werkelijk hallucinant! Maar verder vrees ik dat deze oorlog het land nog jaren en jaren zal dwars liggen: niet alleen wordt het evenwicht tussen Sjiieten en Soennieten verstoord: maar zoals het artikel zegt, doet dit de spanningen toenemen. Als dit verhaal analoog verloopt met Irak, dan zal het nog een tijd lang een kruitvat blijven in Syrië.
Dat zal dan uiteraard voor nog meer economische verlies zorgen in die regio, waardoor er nog meer werklozen zullen komen, die op hun beurt nog meer negatieve economische groei in de hand werken. Neem dan in rekening dat een groot deel van de kinderen nu een achterstand oploopt, en dus later minder productief zal zijn. En dan weet je dat economisch herstel in Syrië nog niet voor morgen zal zijn. Persoonlijk hoop ik dat er op korte termijn vrede komt, zodat we met onze solidariteitsacties snel kunnen beginnen met investeringen voor op de lange termijn.