Een op drie Vlamingen wil verminderde terugbetaling voor wie ongezond leeft
 

Een op drie Vlamingen wil verminderde terugbetaling voor wie ongezond leeft

Zowat een derde van de Vlamingen vindt dat de ziekteverzekering niet mag opdraaien voor mensen die er een ongezonde levensstijl op na houden. Een trend die de ganse solidariteit op de helling zet, waarschuwen onderzoekers.

Een op drie Vlamingen vindt dat mensen die roken, ongezond eten, te veel drinken of een losbandig leven leiden minder terugbetaald mogen krijgen van de verplichte ziekteverzekering (en dus ook een lagere uitkering moeten krijgen). Dat blijkt uit een onderzoek van professor Mark Elchardus in opdracht van de Socialistische Mutualiteiten.

Opmerkelijk is dat het percentage Vlamingen die deze mening is toegedaan met ongeveer een kwart is gestegen in vergelijking met 10 jaar geleden, toen een gelijkaardig onderzoek werd uitgevoerd. Vooral met druggebruikers is de doorsnee Vlaming minder solidair, terwijl iemand die ongezond en vettig eet op iets meer begrip kan rekenen. Dat heeft wellicht te maken met het feit dat Vlamingen eerder zichzelf herkennen in het laatste dan in het eerste geval.

Solidariteit op de helling

De reden waarom er steeds minder solidariteit bestaat met mensen die risico's nemen door een specifieke levensstijlkeuze heeft volgens de onderzoekers te maken met een groeiende cultuur die de nadruk legt op individuele vrijheid en de daaraan verbonden verantwoordelijkheid. De resultaten van het onderzoek zijn dan ook een evidente uitloper van die bredere maatschappelijke, culturele en institutionele ontwikkeling, zo stellen ze.

Al waarschuwen de onderzoekers dat het moduleren van bijdragen, terugbetalingen en uitkeringen op basis van vermeende persoonlijke verantwoordelijkheid de ganse solidariteit op de helling zet.

Anders is het gesteld met risico's die niet aan een persoonlijke keuze worden toegeschreven, zoals ziektes door ouderdom, gevaarlijke beroepen of gevaarlijke sporten of door genetische voorbestemdheid. In dat geval vindt een overweldigende meerderheid van de Vlamingen dat iemand daar niet persoonlijk verantwoordelijk voor gesteld kan worden.

Besparen bij ouderen en zieken

Eerder bleek uit hetzelfde onderzoek van professor Elchardus ook al dat als er bespaard moet worden in de gezondheidszorg, dat moet gebeuren bij ouderen, terminaal zieken en mensen met een ongezonde levensstijl.

Zo vindt veertig procent van de bevraagden dat in een besparingsklimaat een levensnoodzakelijke behandeling niet kan worden uitgevoerd bij mensen van 85 en ouder, als die behandeling 50.000 euro kost. Globaal bestaat er bij de Vlamingen een groot draagvlak om geen medische investeringen te doen die kunnen leiden tot het verlengen van het leven van terminale patiënten of patiënten in coma. Ook voor dure behandelingen bij niet-terminale patiënten is er een groot draagvlak om een leeftijdsgrens in te bouwen.

bron: http://www.knack.be/nieuws/gezondhe...mal-113710.html
datum: 30/10/13

mening:
Ergens kan ik de mening van sommige Vlamingen wel begrijpen. Als mensen drugs nemen en een erg ongezonde levensstijl hanteren, is het niet aan ons om dat allemaal te vergoeden. Er gaat al enorm veel geld naar de gezondheidszorg en er moet bespaard worden, dus ze moeten ergens beginnen. Langs de andere kant, waar gaan we ergens de grens trekken om te zeggen dat wordt wel terugbetaald en dat niet. Wie gaat onderzoeken hoe ongezond iemand leeft en aan de hand van die resultaten dan bepalen wie hoeveel terug krijgt? Volgens mij gaat dat echt niet werken en gaat er veel wrevel ontstaan, waarom ik niet en hij wel?
Ik denk ook dat sommige zo reageren omdat er niemand in hun naaste omgeving met zo'n problemen kampt. Als een goede vriendin door 'foute vrienden' aan de drugs is geraakt, zouden ze wel willen dat er geld terugbetaald wordt en dat ze wordt gesteund.
In het artikel wordt ook aangehaald dat we steeds meer naar een individualistische samenleving gaan en dat er wordt verwacht dat je je verantwoordelijkheid moet opnemen. Zo wordt het ons ergens ook wel aangeleerd, dus ik verschiet er niet van dat mensen steeds meer aan zichzelf denken en minder aan de gemeenschap.
Mensen die lijden aan een ziekte waar ze niets aan kunnen doen, daar zijn we wel solidair voor. Hoeveel mensen lijden er wel niet aan kanker of een andere vreselijke ziekte en het is niet meer dan logisch dat ze een terugbetaling krijgen.
Op het einde van het artikel wordt er ook nog vermeld dat sommige mensen vinden dat er geen behandeling mag uitgevoerd worden bij mensen van 85 jaar en ouder als die €50 000 kost of meer. Ik moet altijd denken, stel dat het bij jou in de familie gebeurd, dat ze niets meer willen doen om iemand te genezen, dan ga je het er zeker niet mee eens zijn. Zolang het ver van je bed gebeurt, zitten mensen er niets mee in, maar ik wil hun mening nog wel eens horen als het bij iemand gebeurt die hun nauw aan het hart ligt!
Het is zeker geen gemakkelijk onderwerp, want je kan er niet éénduidig met ja of nee op antwoorden.

Verminderde terugbetaling voor wie ongezond leeft
 

Er zijn veel mensen die ongezond leven. Denk maar aan mensen die veel roken, altijd vettig eten, drugs gebruiken, overmatig alcohol verbruiken, leven op een ongezonde en/of vervuilde locatie, ... . Sommige mensen kunnen niet anders, maar anderen hebben een keuze. Ik kan mezelf dus volledig inleven in mensen die vinden dat personen die ongezond leven minder terugbetaald moeten krijgen van de ziekteverzekering. Aan de andere kant zou ik toch een opdeling maken tussen deze personen. Enerzijds de mensen die geen keuze hebben en moeten leven in ongezonde omstandigheden. Anderzijds mensen die wel de keuze hebben om gezonder door het leven te gaan.

Mensen die ongezond leven, maar die geen andere keuze hebben mogen naar mijn mening de normale terugbetaling zeker behouden. Bijvoorbeeld mensen die moeten leven in een ongezonde omgeving omdat ze onvoldoende kapitaal bezitten om elders in een gezonde omgeving te gaan wonen. Waar ik ook spontaan aan denk zijn mensen die passief roken. Mensen waarvan de ouders en/of de vrienden roken. Ze roken zelf niet, maar ze ondervinden wel de schade ervan. Deze mensen willen niet ongezond leven, maar ze kunnen niet anders. Deze mensen zouden in mijn ogen zeker hun normale terugbetaling mogen behouden.

Aan de andere kans zijn er mensen die wel de keuze hebben. Het eerste voorbeeld dat ik mij kan voorstellen zijn mensen met obesitas. Er wordt frequent tegen hen gezegd dat ze minder moeten eten. Dokters stellen een dieet samen. Sommigen kunnen misschien geholpen worden door een maagring. Er zijn veel manieren om van overgewicht af te komen, wat deze manieren meestal wel vragen is karakter. De persoon in kwestie moet het karakter hebben om zich aan de afspraken te houden. Meestal kunnen deze mensen dit niet. Dit is ook zo bij rokers. Er zijn enorm veel middelen op de markt die helpen bij het stoppen met roken. Waarom gebruiken sommige mensen deze middelen dan niet? Er zijn natuurlijk ook altijd mensen die niet willen stoppen, maar dat is zeker een minderheid. Ik kan zeker begrijpen dat er mensen zijn die vinden dat deze mensen een verminderde terugbetaling moeten ontvangen van de ziekteverzekering. Ik zou ook hier werken met gradaties. Mensen die er aan proberen te werken zouden meer moeten krijgen dan mensen die er totaal geen moeite voor willen doen.

Als laatste wil ik nog iets kwijt over de oudere bevolkingsgroep. Wat mij betreft moet men hier ook zeker in investeren. Er komen steeds meer en meer oudere mensen. Deze mensen hebben evenveel recht op verzorging als mensen van andere leeftijden. Ik zou hen zeker laten genieten van een normale terugbetaling van de ziekteverzekering. Mensen die ouder worden, worden sowieso vlugger ziek en hebben sneller last van bepaalde kwaaltjes. Jongere mensen denken hier misschien niet aan, maar als iedereen heel eerlijk is zullen ze wel heel blij zijn als ze weten dat er later ook goed voor hen gezorgd wordt.