Geen onderscheid meer tussen arbeiders en bedienden
 

Geen onderscheid meer tussen arbeiders en bedienden


De werkgevers, de vakbonden en minister van Werk Monica De Coninck hebben, na circa 28 uur onderhandelen, een compromisvoorstel bereikt over het eenheidsstatuut.


Er is een compromisvoorstel bereikt rond het eenheidsstatuut voor arbeiders en bedienden. Dat hebben vakbonden, werkgevers en minister van Werk Monica De Coninck (SP.A) na bijna 28 uur onderhandelen bekendgemaakt.

De minister heeft het compromis opgesteld na heen en weer gependel tussen de partijen, tot die akkoord gingen. Nu stapt De Coninck ermee naar de regering.

Zowel vakbondsleiders als werkgeversvertegenwoordigers benadrukken dat het niet om een akkoord onder sociale partners gaat. "Het is een compromis van de minister", verklaarde ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw. De Coninck zal het voorstel nu op de regeringstafel gooien.


Water erg diep

Dat het water tussen vakbonden en werkgevers erg diep is, blijkt uit het feit dat ze in de voorbije 28 uur amper bij elkaar zaten. "De minister heeft gependeld tussen de twee", legt ACV-voorzitter Marc Leemans uit. Hij vindt dat De Coninck "een heel goed parcours heeft gereden", samen met haar kabinetschef en die van premier Elio Di Rupo (PS).

Het compromis schaft de carensdag (de eerste ziektedag, die bij arbeiders vaak niet werd betaald) af en ook het onderscheid tussen arbeiders en bedienden op vlak van opzegtermijnen wordt weggewerkt, legde minister De Coninck uit.

Die twee zaken moeten van kracht zijn op 1 januari 2014. "En er is afgesproken dat de andere verschillen ook behandeld worden, hopelijk voor 1 januari." De regering zou ook beschikbare middelen herbestemmen om in compensaties te kunnen voorzien.


Blog Knack, 05-07-2013 (Belga/TE)

Meer voor arbeiders, minder voor bedienden
 

Meer voor arbeiders, minder voor bedienden


Het verschil in opzegtermijn tussen arbeiders en bedienden verdwijnt. De arbeiders doen een stap vooruit, de bedienden achteruit.
Meer voor arbeiders, minder voor bedienden.


De nieuwe opzegtermijnen, waarover gisteren na 28 uur onderhandelen een compromis is bereikt, worden op 1 januari 2014 van kracht. Vanaf dan gelden voor alle werknemers dezelfde regels bij ontslag. De tellers worden evenwel niet zomaar op nul gezet.

Alle bedienden behouden hun verworven rechten uit het bestaande, voor hen voordelige systeem. De nieuwe regeling komt bovenop de opzegvergoeding die ze al hebben opgebouwd. Voor de arbeiders komt er via de fiscaliteit een speciale bijpassing om hun magere opzegvergoedingen uit het verleden goed te maken. In ieder geval doen de arbeiders vanaf 1 januari een flinke verbetering ten opzichte van de bestaande regeling, Voor de bedienden gaat het om een reële achteruitgang.

De opbouw van de nieuwe opzegtermijnen wordt grosso modo in drie stappen opgedeeld, naargelang de duurtijd van de loopbaan.

In het begin van de loopbaan is er sprake van twee weken opzegtermijn per gepresteerd kwartaal, met een maximum van 13 weken opzeg na drie jaar anciënniteit. Daarna komen er per dienstjaar drie weken opzeg bij, met een plafond van 62 weken opzeg na een loopbaan van 20 jaar. Nadien komt er nog maximaal één week opzeg bij per extra jaar anciënniteit. Iemand met 30 dienstjaren komt dan uit op 72 weken opzeg. Dat is 16 à 17 maanden. Ter vergelijking: bedienden met een hoger loon hadden tot nog toe volgens de ontslagformule-Claeys recht op zowat een maand opzeg per dienstjaar.

Vakbonden en werkgevers gaan de komende maanden, per bedrijfssector, bepalen hoeveel er van de nieuwe opzegvergoeding mag worden uitbetaald aan de ontslagen werknemer en hoeveel er naar activering moet gaan – naar opleiding of outplacement, dat is professionele hulp bij het zoeken naar een nieuwe job.

De kostprijs van het eengemaakte statuut is niet exact becijferd, maar er komen in elk geval compensaties voor de bedrijfswereld. De overheid zoekt daarvoor geld bij bestaande fondsen in de sociale zekerheid. Daarnaast wordt tussen de bedrijven en sectoren aan een formule van onderlinge solidariteit gewerkt. Er zijn sectoren met veel arbeiders (die meer aan opzeg gaan moeten betalen) en sectoren met overwegend of uitsluitend bedienden (die minder opzeg moeten betalen).


DS, 06-07-2013 (Johan Raskin)