Het terugklonen van uitgestorven soorten
 

Het terugklonen van uitgestorven soorten


Uitgestorven soorten tot leven wekken is niet langer sciencefiction. Maar is het verstandig?

In het najaar van 2012 kwam een groep wetenschappers bij elkaar op het hoofdkantoor van de National Geographic Society in Washington. Voor het eerst in de geschiedenis buigen genetici, biologen, natuurbeschermers en ethici zich samen over de vraag of het mogelijk is om uitgestorven dieren terug te fokken. En zo ja, of we dat wel moeten willen. Eén voor één presenteren ze de opzienbare vorderingen die zijn gemaakt bij het manipuleren van stamcellen, het naar boven halen van oud DNA en het reconstrueren van genomen. De stemming onder de aanwezige wetenschappers is uitgelaten: het terugklonen van verdwenen dieren ligt binnen handbereik, is de heersende gedachte.

“De ontwikkeling van het terugklonen is razendsnel gegaan, veel sneller dan ooit voor mogelijk werd gehouden”, zegt Ross MacPhee, zoogdierenconservator van het American Museum of Natural History in New York. “Maar we moeten er goed over nadenken of we het echt willen, een verdwenen soort weer tot leven wekken.”

In Jurassic Park worden de dinosauriërs alleen om hun amusementswaarde teruggekloond, met alle rampen van dien. En dat heeft het terugklonen, althans bij het grote publiek, in een kwaad daglicht gesteld. In werkelijkheid zou het alleen gaan om diersoorten die hooguit enkele tienduizenden jaren geleden zijn verdwenen en waarvan we genoeg bruikbaar celmateriaal hebben, of in elk geval voldoende DNA om het genoom te kunnen reconstrueren. De enige soorten die we in theorie kunnen terugklonen, zijn dieren die het loodje legden toen de mens al aan zijn onstuitbare opmars op aarde was begonnen.

“Bij soorten die we zelf hebben uitgeroeid, moeten we op zijn minst een poging wagen”, zegt de paleontoloog Michael Archer van de University of New South Wales, al jarenlang voorstander van terugklonen. Critici verwijten hem dat hij voor God wil spelen, maar daarvan wil Archer niets weten. “We speelden juist voor God toen we die dieren uitroeiden.” (…)

Het terugklonen van uitgestorven dieren zoals de mammoet is een mooi instrument om de biodiversiteit wereldwijd te waarborgen. Reageer op deze stelling via het onderstaande formulier.

Bron: National Geographic
Eigen mening:
Het terugklonen van diersoorten die recentelijk zijn uitgestorven, vind ik op zich geen slecht idee. Zeker niet als dit komt door bv. de jacht. Dit betekent dat de dieren wel goed genoeg waren aangepast aan deze wereld en enkel en alleen omwille van de mens zijn uitgestorven. Dan vind ik het wel kunnen om ze terug te klonen, alhoewel het niet veel zin zal hebben als er geen goede maatregelen getroffen worden.
Het terugklonen van dieren die duizenden jaren geleden leefden (zoals de mammoet), vind ik dan weer een minder goed idee. We kunnen moeilijk de kracht inschatten van zo'n dier. Als men ze in het wild zou loslaten, zou dit misschien gevolgen kunnen hebben voor de andere dieren.