VRT overspoelt kijker met reclame
 

VRT overspoelt kijker met reclame

maandag 13 mei 2013, 03u00
Auteur: Jesse Van Regenmortel en Benjamin Praet

Tussen Het Weer en Thuis kregen één-kijkers vrijdagavond wel twaalf reclameboodschappen te zien

De VRT is een te duchten concurrent voor de commerciële zenders op de advertentiemarkt. De openbare zender laat op een doorsnee tv-avond maar liefst 40 reclameboodschappen los op de kijker. JBC, Milka, Cécémel, Randstad, Liefmans… ze passeerden vrijdagavond allemaal op Eén. ‘De schemerzone tussen openbaar en commercieel wordt wel heel erg donker’, zegt Bart Tommelein (Open VLD).

Afgelopen vrijdag op Eén. Als trouwe kijker stem je af op Blokken met Ben Crabbé. Maar vóór het programma begint, krijg je een reeks ‘boodschappen van sponsors’. Lees: korte reclamespots van enkele seconden. Zijn te zien: JBC, Libelle, Devos-Lemmens.

Na Blokken komt de volgende lading spots. Deze keer krijgt de kijker Telenet, Electrabel, Bosch en Milka voorgeschoteld. Vooraleer ruim twee uur later A Touch of Frost begint, heeft Eén precies 40 reclameboodschappen op de kijker losgelaten.

Dat is wel erg veel voor een openbare omroep, vindt ook Bart Tommelein, lid van de mediacommissie in het Vlaams parlement. ‘Het loopt stilaan de spuigaten uit met die sponsorboodschappen. De VRT gedraagt zich steeds meer als een commerciële omroep, en dat is onrustwekkend.’

Nochtans staat zwart op wit in het mediadecreet waaraan de VRT gebonden is: ‘Het is de televisieomroeporganisatie van de Vlaamse Gemeenschap verboden reclame te brengen’.

‘In de beste der werelden is die ook helemaal reclamevrij’, zegt Philippe De Coene (SP.A), voorzitter van de mediacommissie. ‘Maar in de beheersovereenkomst tussen de Vlaamse overheid en de VRT staat dat de VRT een deel van haar inkomsten zelf moet verzamelen. Dus doet de openbare omroep een beroep op adverteerders en is er reclame.’

In de beheersovereenkomst die werd gesloten in 2012 en geldt tot 2016, is bepaald dat de VRT per jaar zo’n 300 miljoen euro aan overheidsdotaties krijgt. Daarbovenop mag de omroep voor maximaal 68,4 miljoen euro aan inkomsten genereren uit ‘commer*ciële communicatie’. Op de radio heet dat reclame, op tv heet dat sponsoring.

Een kat een kat noemen

Hoe het ook mag heten, op een doordeweekse tv-avond ziet de kijker tientallen ‘sponsorboodschappen’ passeren. ‘Maar eigenlijk is dat gewoon reclame’, zegt Els De Bens, mediaprofessor emeritus van de Universiteit Gent. ‘Niet meer of niet minder. Noem een kat dan gewoon een kat en spreek over reclame.’

‘Reclame die inkomsten oplevert voor de VRT, maar verliezen voor de commerciële zenders. Want de reclamemarkt krimpt en de VRT gaat lopen met een steeds groter deel van een kleiner wordende koek. Logisch ook, de VRT heeft het grootste kijkersaandeel en is dus het aantrekkelijkst voor de adverteerders.’

De commerciële omroepen VMMa (VTM en 2BE) en SBS (Vier en Vijf) onthouden zich voorlopig van commentaar. ‘Maar wees gerust: zij zouden het liever anders zien’, zegt mediaprofessor De Bens. ‘Geen reclame meer op de VRT en een groter deel van de advertentiemarkt voor hen.’

Maar dat laat het huidige *financieringsmodel niet toe, dus zal de VRT ook de komende drie jaar nog volop reclameboodschappen op de kijker loslaten. Zolang dat maar niet meer dan 68,4 miljoen per jaar opbrengt. ‘Dat is het absolute plafond’, zegt Vlaams minister van Media Ingrid Lieten (SP.A). ‘Op het aantal boodschappen dat wordt uitgezonden, staat geen limiet. Hoeveel het er zijn, welke vorm ze aannemen en wat de inhoud is: daar heeft de overheid zich niet in te mengen.’

De VRT zelf verwijst naar de beheersovereenkomst. ‘Twee derde overheidsfinanciering, een derde eigen financiering. Je kan daar voor of tegen zijn, maar zo is het nu eenmaal geregeld’, zegt communicatiemanager Stijn Ombelets.

Bron: http://www.nieuwsblad.be/article/de...mpaign=regio-nb

Mening:
Ik denk dat we niet meer om reclame om kunnen de dag van vandaag. Zelfs als we op het internet een filmpje willen bekijken krijgen we advertenties te zien. We leven nu eenmaal in een consumptiemaatschappij en de producent wil aan de consument dan ook zo vaak mogelijk zijn product promoten. Voor diegene die de reclame uitzend, kan dit een mooie cent opleveren. Reclame is nu eenmaal een miljoenenbusiness. Zoals men ook in het artikel zegt kan de VRT niet achterblijven omdat ze veel kijkcijfers halen en voor een deel voor hun eigen inkomsten moeten zorgen.
Als ik de reclameboodschappen op één of canvas vergelijk met die op de commerciële zenders als 2BE of vier, vind ik dat het aantal dat vertoont wordt bij de VRT al bij al nog meevalt. Met deze hoeveelheid kan ik nog leven, maar als je soms reclameblokken hebt van 10 à 15 minuten aan een stuk, daar heb ik het soms moeilijk mee. Dan is een soap van een halfuur net bezig en hup, reclame. Zo kan een aflevering van een halfuur al snel een uur gaan duren. Dat vind ik echt wel te veel van het goede.

Ik ben het volledig eens met de mening van Jill. Reclame is vandaag de dag niet meer weg te denken uit ons leven. Overal waar je gaat of staat, vind je wel ergens iets van reclame terug.

Zoals Jill al vermeldde blijft de reclame van EEN en CANVAS minimaal ten opzichte die van de andere zenders. Het stoort vele mensen vaak dat hun film/serie hierdoor wordt onderbroken. Dankzij digitale televisie kan men dan ook deze reclame verder spoelen, maar ook hier komt een kleine aanpassing aan te pas. Mensen die binnenkort de reclame nog doorspoelen, zullen hiervoor moeten betalen. Dit vind ik echt absurd! Op die manier verdwijnt ook een van de belangrijkste functies van een Digi(re)corder. Deze nieuwe maatregel is nu nog niet van start gegaan, maar zal zeker en vast worden doorgevoerd.

Ik sluit mij ook volledig aan bij de mening van Charlotte en Jill. Daarom is het van groot belang dat wij als leerkracht onze leerlingen daar bewust leren mee omspringen, dat je kritisch en weerbaar moet zijn tegenover de massa's reclame die ze op ons afvuren.

Het stilzwijgende bondgenootschap
 

Het stilzwijgende bondgenootschap


De discussie over het ‘concurrentievervalsend karakter’ van sponsorboodschappen op de VRT is weer even aangewakkerd door enkele deskundigen uit de politieke en academische wereld. Met een ontroerende bezorgdheid nemen ze de commerciële omroepen in bescherming.


In Vilvoorde en Zaventem blijft het echter stil uit tactische overwegingen. De pientere bazen van VMMa en SBS koesteren hun goede relatie met de publieke omroep en een artificieel steekvlammetje als dit leidt hen niet af van hun hogere doel: de verdediging van het medium televisie. Reclame op Eén (natuurlijk is het reclame) is voor hen veel meer een zegen dan een vloek. Of minstens toch een noodzakelijk kwaad. Ik zal in hun plaats uitleggen waarom. Haast nergens in Europa blijft het reclamemedium ‘televisie’ zo goed overeind als in Vlaanderen en bij uitbreiding in België. En dat is mede te danken aan de openbare omroepen VRT en RTBf. Grote adverteerders als Telenet, Bacardi-Martini en Electrabel kiezen voor televisie als eerste medium omdat ze een breed, complementair bereik kunnen opbouwen door de combinatie van commerciële zenders en de openbare omroep. Valt de VRT weg als reclamekanaal, dan zou het overwicht van televisie weleens kunnen kantelen in het voordeel van andere en nieuwere media, simpelweg omdat het tv-bereik dan smaller en minder kwalitatief wordt.

Het is dan ook redelijk onzinnig om te beweren dat een groter stuk van de reclametaart bij VTM en Vier zou terechtkomen als Eén geen commerciële boodschappen meer zou brengen. Het tegendeel is meer waarschijnlijk. We mogen dus gerust spreken over een stilzwijgend bondgenootschap tussen de leiding van de drie grote omroepen. Met de objectieve steun van adverteerders, mediacentrales en reclamebureaus.

Er wordt hard en goed gewerkt achter de schermen van televisie in Vlaanderen, niet alleen aan programma’s maar ook aan het businessmodel. Getuige daarvan het veelbelovende Stievie-project dat de drie omroepen samen in de markt zetten als antwoord op de macht van de telecom-operatoren. Het is dan ook in ieders belang om het opgeklopt debat over de reclame-inkomsten van de VRT tot zijn ware proporties te herleiden. De publieke omroep kan de volgende drie jaar blijven rekenen op 20 procent reclame-inkomsten. De commerciële omroepen genieten onrechtstreeks mee van de sterke positie van het medium. En de kijker krijgt met minder belastingen meer kwaliteit op televisie. Wie heeft er eigenlijk reden om te klagen?

Marc Fauconnier is CEO van het reclamebureau Famous


DS, 14-05-2013 (Marc Fauconnier)