De speeltuin van de hacker - Bart Van der Leenen
 

De Infosecurity beurs van vorige maand is nauwelijks bekend bij het grote publiek. Op deze jaarlijkse hoogmis rond databeveiliging voor bedrijven was het echter koppen lopen. En niet zonder reden, als je weet dat zowat één op twee ondernemingen geconfronteerd wordt met malafide cyberaanvallen. Onze bedrijven zijn zich intussen maar al te goed bewust van de noodzaak om hun gegevens te beschermen tegen aanvallen van buitenaf. Maar hoe zit het met de consument?


Massaal mobiel


Dit jaar zal het aantal mobiele toestellen erg waarschijnlijk dat van vaste PC’s overstijgen. Zo zullen eind 2013 méér dan een miljard smartphones over de toonbank zijn gegaan, waarvan de eigenaars lustig connecteren met het eerste het beste netwerk dat hen toelaat te surfen. Maar ... wacht eens even. Hadden we als consument niet eindelijk begrepen dat anti-virus, paswoordgebruik en netwerkbeveiliging noodzakelijk zijn om onze thuiscomputer veilig te houden? Nu we het internet steeds massaler mobiel consumeren, blijkt vrijwel niemand extra software te gebruiken om zijn smartphone te beschermen. Terwijl de gevaren bij mobiele communicatie overduidelijk groter zijn dan bij onze vaste PC thuis.


De onthutsende realiteit


De technologische evolutie maakt van onze smartphone een computer waarmee we toevallig ook kunnen telefoneren. Deze mobiele computer bevat tegenwoordig even veel gevoelige informatie als onze ‘oude’ thuiscomputer. Eén plus één is twee: beschermen is dus de meer dan evidente boodschap. Maar ondanks het feit dat zowat de helft van alle Belgen aangeeft te beseffen dat internetbeveiliging belangrijk is, is de dagelijkse realiteit ronduit onthutsend:

- Slechts een minderheid beschermt zijn mobiel met een paswoord, waaronder een groot deel met codes als 1234 of 0000, of erger nog: de code van zijn bankkaart.

- We downloaden massaal apps die ons toegang geven tot onze sociale netwerken, waarmee we kunnen gamen of het dichtstbijzijnde restaurant vinden. We realiseren ons daarbij nauwelijks dat we op die manier derden wel eens toegang kunnen bieden tot andere privé-gegevens. Want vergis je niet: een gratis app uittesten houdt vaak meer risico in dan een ongekende “.exe” openen uit een dubieuze spammail op je PC.

- We connecteren onbezonnen met openbare wifi-netwerken zonder encryptie. Een beetje hacker kan daarbij ongegeneerd alle communicatie tussen je toestel en het internet opvangen. Inclusief paswoorden, mails en bankkaartgegevens.

- We updaten onze smartphones meestal pas nadat we de waarschuwingsicoontjes echt wel beu gezien zijn. Intussen kan elke hacker probleemloos en ongegeneerd gebruik maken van de tijdelijke ‘gaten’ in je toestel.

Zo kan ik nog wat pagina’s vullen. Samen met het enthousiasme eindelijk ongelimiteerd mobiel te zijn, gooien we dus massaal onze persoonlijke, gevoelige en meest intieme data te grabbel. Ondanks onze lessen uit het verleden en ondanks de vele voorbeelden van misbruik in de media. Schuldig verzuim, als je het mij vraagt.


't Is goed in eigen hart te kijken


Terwijl het steeds moeilijker wordt om bedrijfsgegevens te bemachtigen, creëren we collectief een alternatieve speeltuin voor hackers en konsoorten. Een speelveld dat steeds lucratiever zal worden wanneer we binnenkort ook massaal mobiel bankieren en dagelijkse uitgaven betalen met onze smartphone. Willen we onze data beschermen, dan moeten we dringend massaal ageren.

En laten we daarbij alstublieft stoppen met de verantwoordelijkheid éénzijdig bij de leveranciers van mobiele telefoons en besturingssystemen te leggen. Ja, er zijn er regelmatig gaten te vinden die vermeden hadden kunnen worden, en ja, hun rol is van cruciaal belang. Maar weet dat ze stuk voor stuk gigantische bedragen investeren om hun imago als ‘veilig’ platform te beschermen. 100% veiligheid garanderen kunnen ze duidelijk niet, maar de zwakste schakel bij uitstek is en blijft de gebruiker van hun systemen (ja, jij!), die ongebreideld de lessen die hij heeft geleerd met zijn PC, met open ogen negeert.

Nu we collectief dag na dag afhankelijker worden van connectiviteit, is beveiliging geen luxe meer, maar een absolute noodzaak om ons te beschermen tegen een vrijwel zekere groei van aanvallen van buitenaf. Want zonder concrete maatregelen is het niet jij, maar de hacker die met je Facebookprofiel zal spelen.


(De auteur is zaakvoerder van de communicatiebureaus Whizpr & Outofthecrowd.)




Bron: VAN DER LEENEN, B., De speeltuin van de hacker - Bart Van der Leenen. De Redactie, 2013-04-04, (http://www.deredactie.be/cm/vrtnieu...hacken_standard)


Mening:

Het is een feit dat heel veel mensen onbeschermd wifi gebruiken om eens te gaan kijken naar hun sociaal netwerk accounts en soms misschien wel om te doen aan online banking. Dit alles is zoals in het artikel wordt geschreven zeer gevaarlijk en creëert ook een opportuniteit voor de hackers om te doen wat ze willen. Zij hebben namelijk ook toegang tot hetzelfde onbeschermde wifi.
In het artikel wordt ook aangegeven dat de consument wel doorheeft dat hij of zij zijn of haar computer moet beschermen tegen hackers, maar niet dat hetzelfde ook geldt voor zijn of haar smartphone. Om er voor te zorgen dat mensen toch inzien dat ze hun smartphone moeten beschermen, is het zeer goed dat er artikels worden geschreven over de gevaren die schuilen achter het onbeveiligd internetgebruik op smartphones. Wat ook zou kunnen helpen is om een campagne op te richten die de gevaren opsomt en die oplossingen aanbiedt voor deze gevaren. Een goede doelgroep om daarmee te beginnen zouden de jongeren zijn. Zij surfen namelijk vaak onbeveiligd op internet via een smartphone. Als dit resultaat heeft, kan het worden uitgebreid naar andere doelgroepen, zoals zakenmensen en ouders.