Allochtone klasgenoten zorgen niet altijd voor positiever beeld
 

Allochtone klasgenoten zorgen niet altijd voor positiever beeld


BRUSSEL - Hoe meer Vlaamse jongeren denken dat moslims een bedreiging zijn, hoe angstiger ze reageren als ze met hen op school in contact komen.


Vlaamse jongeren die al negatief denken over jongeren van Marokkaanse of Turkse afkomst, reageren vaak angstig en negatief als ze met hen op school in contact komen. Dat blijkt uit het doctoraatsonderzoek van Kaat Van Acker (KU Leuven).

Zij vroeg aan Vlaamse leerlingen op middelbare scholen waar ook veel leerlingen van Marokkaanse en Turkse afkomst school lopen, om een week lang een dagboek bij te houden van hun interculturele contacten.


Angst versus bewondering

Vlaamse leerlingen die hadden aangegeven dat ze jongeren met een moslimachtergrond bedreigend vonden voor de Vlaamse cultuur, vonden dat de medeleerlingen geen respect hadden voor hun manier van denken, of vonden het gedrag van de anderen onaangepast. Ze hadden meer angst, en reageerden ook vaker kwaad. ‘Dit is de selffulfilling prophecy', zegt Van Acker.

‘Vlaamse jongeren die zich meer bewust waren van het feit dat die minderheidsgroepen regelmatig gediscrimineerd worden, vonden de contacten verrijkend, plezierig of toonden bewondering.'

Van Acker stelde ook vast dat de beeldvorming van jongeren door de media te beïnvloeden is. Uit haar onderzoek was al gebleken dat Vlaamse jongeren niet geloven dat Marokkanen en Turken hun eigen tradities kunnen bewaren en zich tegelijk kunnen integreren in de Vlaamse samenleving. Voor dit onderzoek kregen Vlaamse hogeschoolstudenten een aantal artikels uit de krant te lezen. De ene groep kreeg een artikel over eremoorden en een artikel over het feit dat steungerechtigden in meerderheid uit moslimlanden komen. De andere groep kreeg een artikel over het feit dat allochtonen op de werkvloer gediscrimineerd worden. Die tweede groep bleek achteraf een stuk toleranter.

‘Ik zeg niet dat kranten geen artikels over de problemen in moslimgroepen mogen schrijven, maar er zou meer evenwicht in de berichtgeving moeten zijn', concludeert Van Acker.


DS, 31-01-2013 (Inge Gijs)