23-jarige studente in levensgevaar na groepsverkrachting op bus in India
 

23-jarige studente in levensgevaar na groepsverkrachting op bus in India
Rechtengroepen, advocaten en burgers in heel India hebben woensdag woedend gereageerd op de groepsverkrachting van een vrouw in een bus in New Delhi. Ze dringen er bij de Indiase regering op aan om maatregelen te nemen om misdaden tegen vrouwen tegen te gaan.


De woede-uitbarsting is ongebruikelijk. Meestal worden aanvallen op vrouwen genegeerd en slechts zelden komt het tot een rechtszaak. Leden van de Indiase oppositie demonstreerden woensdag echter bij het parlementsgebouw en drongen aan op de doodstraf voor de verkrachters. Ook bij het hoofdbureau van politie in New Delhi werd gedemonstreerd. De betogers eisten een snelle berechting van de daders.

Volgens de politie vergrepen zes mannen, onder wie de buschauffeur, zich zondag aan het 23-jarige slachtoffer. Na de verkrachting sloegen ze de vrouw met ijzeren staven en gooiden ze haar uit de bus. De vrouw ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis. Ze heeft volgens artsen ernstig inwendig letsel. Vier mannen zijn opgepakt en naar de twee andere verdachten wordt nog gezocht.

Minister van binnenlandse zaken Sushilkumar Shinde heeft voorgesteld om de straffen voor verkrachting en andere misdaden tegen vrouwen te verhogen. De maatregelen moeten nog worden besproken in het parlement.

Bron: De Standaard Online
http://www.standaard.be/artikel/det...121219_00407381

Eigen mening: Hoe mensen in staat kunnen zijn tot deze gruwelijke daad, kan ik absoluut niet begrijpen. Deze vrouw is zowel op fysiek als mentaal vlak extreem toegetakeld. Ze is het slachtoffer geworden van een brutale verkrachting én slachtpartij, waarvan zij de (letterlijke en figuurlijke) littekens voor de rest van haar leven zal moeten meedragen. Ik vind dat dit artikel niet aan onze aandacht mag ontsnappen, omdat de protestreactie die dit voorval heeft uitgelokt, blijkbaar ongebruikelijk is in India. Aanvallen op vrouwen worden in de doofpot gestoken en een rechtszaak komt er meestal niet. Dit bewijst nog maar eens dat er nog altijd vrouwendiscriminatie aanwezig is en dat dit dringend vraagt om verandering! De woedende burgers van die protesteerden zijn het duidelijk met mij eens, en zij hebben reeds een voorstel van de minister van binnenlandse zaken kunnen lospeuteren. Er wordt echter meteen een kanttekening bij gemaakt dat deze maatregelen nog goedgekeurd moeten worden door het parlement. Het is nu de vraag of dit ook daadwerkelijk zal gebeuren en of er een betere toekomst voor vrouwen in India (en ook in andere landen) in zicht is. Wij, vrouwen, mogen ons duidelijk gelukkig prijzen dat wij leven in een land als België, waar de kloof tussen mannen en vrouwen nog wel bestaat, maar al duidelijk verminderd is.

Waarom verkrachtingen 'normaal' zijn in India
 

Waarom verkrachtingen 'normaal' zijn in India


Vrouwenhaat is zo diep geworteld in de Indiase samenleving dat zelfs een zoon van de president – in dit geval het parlementslid Abhijit Mukherjee – zich neerbuigend kan uitlaten over het recente protest van vrouwen tegen groepsverkrachtingen.


‘Deze protesterende vrouwen hebben geen enkele voeling met de realiteit’, zei Mukherjee. Volgens hem beschouwen de vrouwen het als een fashion statement om met kaarsen in de hand optochten te houden. Er kwam heel wat kritiek op de uitspraken van Mukherjee. Op een gegeven moment werd ook zijn ontslag geëist waarna de man zijn verontschuldigingen aanbood en zijn uitspraken terug introk.


Man in crisis

Vrouwenhaat wordt ook weerspiegeld in het Indiase taalgebruik waar verkrachters er nog goed van af komen. De Hindi-vertaling voor seksueel misbruik of verkrachting is immers ‘izzat lootna’ wat verbloemend ‘de eer stelen van’ betekent.

En die vrouwenhaat in India neemt nog toe. Volgens professor Ratna Kapur toont de brutale groepsverkrachting van de ondertussen overleden 23-jarige student in New Delhi een crisis van de identiteit van de man in de Indiase patriarchale samenleving, waar mannen in het algemeen als waardevoller worden beschouwd dan vrouwen en jongens tijdens de opvoeding meer privileges genieten dan meisjes. Zo’n opvoeding is de slechtst mogelijke voorbereiding voor een moderne wereld met capabele en professionele vrouwen. Onafhankelijke vrouwen zijn zeer onrustwekkend voor de Indiase mannen en hun antwoord is er een van geweld.

Maar ook vrouwen zelf zijn niet geheel onschuldig aan het klimaat van vrouwenhaat in India. Vrouwen willen geen dochters, maar zonen, die ze tot hun volwassen leven vertroetelen. Vrouwen zien het huwelijk nog steeds als de enige reden waarom ze geboren zijn en ze verafschuwen vrouwen die moeite doen om er aantrekkelijk uit te zien.


Straffeloosheid

In India is het aantal verkrachtingen tussen 1990 en 2008 meer dan verdubbeld. Bovendien blijkt dat 228.650 van de 256.329 criminele daden vorig jaar een vrouwelijk slachtoffer hadden. Het aantal veroordelingen voor verkrachtingen bedraagt 26 procent. In de jaren 70 was dat nog 46 procent.

Dat heeft uiteraard ook te maken met de weinige aangiftes door slachtoffers. In India is verkrachting onlosmakelijk verbonden met schaamte en de ultieme vernedering. Veel vrouwen worden door hun verkrachters vermoord of kiezen voor zelfmoord. Het is ook niet ongewoon dat ook de ouders van de verkrachtingsslachtoffers zelfmoord plegen. Vandaar dat de meeste slachtoffers niet naar de politie stappen uit angst dat hun familie verbannen wordt of dat ze zelf nooit een echtgenoot zullen vinden of door hun vrienden verstoten zullen worden.


Blog Knack, 31-12-2012 (TE)