Levende orgaandonoren mogen niet ontslagen worden
 

Levende orgaandonoren mogen niet ontslagen worden
Levende orgaandonoren mogen niet ontslagen worden. Dat schrijft Catherine Fonck (cdH) in een wetsvoorstel dat straks door de Kamer wordt in overweging genomen.

Met 25 tot 30 personen per miljoen inwoners die na hun overlijden hun organen afstaan, behoort België tot de koplopers in de Europese Unie. Toch wachtten op 1 januari 2012 nog 1.234 mensen op een orgaan en overlijden jaarlijks tussen de 50 en de 100 mensen omdat geen goed orgaan kan worden gevonden.

Het aantal overleden orgaandonoren neemt lichtjes af door de vergrijzing, de vooruitgang van de wetenschap en de daling van het aantal verkeersongevallen, zo weet Fonck.

Levers en nieren

In 2011 stonden 80 levende mensen een orgaan af en werden 43 nier- en 37 levertransplantaties met deze organen verricht. Levende orgaandonaties kunnen voorlopig alleen met levers en nieren, maar in de toekomst wordt dit uitgebreid tot longen, darmen en alvleesklieren.

In Nederland heb je momenteel al meer levende donoren dan dode, zo luidt het.

Voor levenden die een orgaan afstaan en daarmee een enorm bewijs van solidariteit met de medemens leveren, zijn er niet alleen de medische risico's en de medische kosten, deze donoren zijn ook langere tijd afwezig op hun werk. Daardoor lijden ze inkomensverlies en kunnen ze zelfs ontslagen worden.

Fonck wil levende orgaandonoren nu beschermen tegen ontslag. Dat kan niet, zo stelt ze in een wetsvoorstel. Als dat toch gebeurt, moet de werkgever niet alleen een verbrekingsvergoeding maar ook drie maanden loon betalen.

http://www.gva.be/nieuws/binnenland...gen-worden.aspx (geraadpleegd op 29 november 2012)

Levende orgaandonoren offeren zichzelf op om het leven van iemand anders, een medemens, dragelijker te maken. Zij zijn een voorbeeld voor onze maatschappij omdat zij ook aan anderen denken en niet alleen aan zichzelf. Deze mensen zijn bereid zelf een medische weg af te leggen voor anderen en in mijn opinie moeten we hen daarbij steunen. Een werkgever mag een orgaandonor niet zomaar ontslaan. Deze persoon helpt andere in levensnood, voor het goede doel, en moet daarom niet zelf alles gaan inleveren. Hij zou er zelfs voor beloond moeten worden. Ik vind dat je dit kan vergelijken met zwangerschapsverlof. Een vrouw op zwangerschapsverlof kan ook niet zomaar ontslagen worden, hoewel ze vaak ook een halfjaar niet werken komt. Ik vind dat voor levende orgaandonoren dezelfde protectie moet komen en ben zeer benieuwd hoe de stemming in de Kamer verlopen zal.

Ik vind dit een zeer goed initiatief. Dit kan ook een aanmoedeging zijn voor mensen om donor te worden. Ik denk dat het veel mensen afschrikt, dat ze misschien hun werk kwijt spelen. doordat mensen deze schrik hebben zullen ze zich niet snel opgeven als donor. Werkzekerheid (zelf een goed leven hebben) is denk ik voor veel mensen belangrijker dan het leven van iemand anders.

In principe is het een goed wetsvoorstel, maar zou het niet kunnen dat je zo 'profiteurs' kweekt?

Bazen mogen uiteraard geen werknemers ontslaan als ze in het ziekenhuis verblijven omdat ze solidair zijn met de medemens, maar zou dit wetsvoorstel niet als uitwerking kunnen hebben dat levende orgaandonoren dit als 'excuus' zouden kunnen gebruiken? Als je bijvoorbeeld merkt dat een werknemer zijn job echt niet goed doet, en zich er absoluut niet in interesseert, heb je, volgens mij, als werkgever nog altijd het recht om de werknemer te ontslaan... Maar wat als die werknemer dan een levende orgaandonor is?

Ik denk dat er vooral duidelijke regels en afspraken rond gemaakt moeten worden, als dit wetsvoorstel goedgekeurd wordt.

Uiteraard heb ik, ondanks het feit dat ik levende orgaandonoren lijk af te schilderen als profiteurs, een ongelooflijk respect voor deze mensen. Ik haal gewoon een mogelijk voorbeeld aan, hopend dat er niemand is die de situatie ooit zo zal misbruiken. Met organen te donoren kan je mensenlevens redden en dat is het mooiste dat je kan doen, vind ik.