Hoogleraren KUL pleiten voor collectief mea culpa over wetenschappelijke fraude
 

[B]"Het is aan alle leden van de wetenschappelijke gemeenschap - onderzoekers, reviewers, editors tijdschriften, leden beoordelingscommissies en beleidsmakers in universiteiten en andere onderzoeksinstellingen - om net als in de wielrennerij collectief mea culpa te slaan over fraude in wetenschappelijk onderzoek en het tij te doen keren". Dat schrijven Bart Pattyn en Gerrit Storms, hoogleraren aan de KU Leuven, in een discussietekst.

Het afgelopen jaar ontstond wereldwijd grote opschudding door enkele fraudegevallen. Het probleem neemt toe. Het aantal publicaties in toptijdschriften dat teruggetrokken werden wegens fraude, steeg de afgelopen 15 jaar spectaculair. Bedreigender voor de wetenschap zijn volgens beide hoogleraren echter de wijdverspreide twijfelachtige praktijken "die zich in de grijze zone bevinden tussen wat kan en niet kan". Deze kunnen op termijn de autoriteit van onderzoek ondergraven.

Beiden doelen op het feit dat wetenschappers meestal alles in het werk stellen om hun hypothesen te doen kloppen. "Een onderzoeker die een manuscript schrijft waarin een hypothese slechts ten dele wordt bevestigd, zal dat immers moeilijk gepubliceerd krijgen. In een tijd waarin de prestatiedruk enorm toeneemt, geldt publiceren als een overlevingsdevies. Daarom worden selectiecriteria toegevoegd tot hun dataset tot significante resultaten leidt."

De tijd is volgens beiden rijp "om het probleem recht in de oog te kijken en een mentaliteit te cultiveren waarin accuraat en eerlijk onderzoek voldoening en erkenning genereert ook als dat leidt tot een vermindering van de output". "Zolang in wetenschappelijke middens de onvoorwaardelijke belangstelling voor wat waar en relevant is, ondergeschikt blijkt aan de huidige prestatiecriteria, zal gelijk welke andere regelgeving de geest niet in de fles doen."M

Bron: belga.be Bewerkt door: Redactie 22/11/2012
Link http://www.demorgen.be/dm/nl/1344/O...e-fraude.dhtml:


Het lijkt me inderdaad vanzelfsprekend dat bij wetenschappelijk onderzoek het waarheidsgehalte van het onderzochte niet aan zijn waarde mag inboeten door prestatiedruk. Wat is de zin nog van wetenschappelijk onderzoek als de conclusie van de gestelde hypothese gemanipuleerd wordt. Uiteindelijk beschrijft de definitie van wetenschap dat bij onderzoek geen kenmerken mogen worden opgenomen die niet tot het betreffende betekenisveld behoren en dat er geen essentiële elementen buiten de definitie mogen vallen. Het is dan ook logisch dat wetenschappers hierbij zelf beseffen dat deze frauduleuze praktijken ‘het onderzoek’ te niet doen. Dit doet hun geloofwaardigheid dalen. Bovendien lijkt het me maatschappelijk gevaarlijk om allerhande onterechte theorieën rond te strooien. Dan denk ik zeker ook aan kleinschalig onderzoek betreffende dagelijks fenomenen waar de mens erg gevoelig en beïnvloedbaar voor is. Vb. Het onderzoek van de Belgische hoogleraar die onderzoek doet naar de gedragingen van de mens, hij pleegde vermoedelijk wetenschap fraude omtrent en onderzoek ‘Mensen die aan de dood denken, snoepen meer’.