Dorstige hotels pakken al het water
 

Dorstige hotels pakken al het water


BRUSSEL - Aan de paradijselijke kusten is toerisme vaak de enige bron van inkomsten. Maar de waterbevoorrading van de resorts gaat ten koste van de lokale inwoners.


U kent de bordjes wel: ‘Als u de handdoeken op de grond legt, dan worden ze vervangen. Laat u ze aan het rek hangen, dan worden ze niet verschoond. Denk aan het milieu!' Veel hotels maken hun gasten erop attent dat de dagelijkse wasbeurt van het hotellinnen zeer slecht voor het milieu is. Maar helaas blijkt dat het groene beleid van hotelketens vaak niet verder gaat dan de bordjes in de badkamer. Uit een studie van de Britse ngo T ourismConcern blijkt dat het immense waterverbruik van de hotels in arme landen de lokale bevolking vaak zuur opbreekt.


Kas stijven

Landen die weinig industrie of landbouw hebben, maar wel over idyllische stranden beschikken, rekenen op de toeristen om hun bruto binnenlands product te stijven. Verwacht wordt dat het aantal toeristen wereldwijd van 1 miljard in 2012 zal stijgen tot 1,8 miljard in 2030. Veel toeristen trekken naar aardse paradijzen waar de geelbruine stranden de azuurblauwe zee zoenen.

Helaas zijn het net die gebieden – de kustlijn of een eiland – waar het drinkbaar water schaars is. Bovendien komen de hordes toeristen net op de droogste momenten van het jaar. Terwijl de inwoners hebben geleerd te leven met het schaarse water, plenzen de toeristen er lustig op los: douchen in de hotelkamer, aan het zwembad, schoon water in het zwembad, besproeide plantjes op de oprijlaan, hagelwitte handdoeken op de kamer en ijsblokjes bij de rum. TourismConcern heeft berekend dat de toeristen in Zanzibar gemiddeld zestien keer meer water per dag verbruiken dan de lokale inwoners: een inwoner van een kustdorp in Zanzibar verbruikt 93,2 liter per dag, het verbruik van toeristen loopt uiteen van 686 liter per dag (de rugzaktoerist in een guesthouse) tot 3.195 liter (de luxetoerist in een vijfsterrenhotel). Poedelend in het schone water beseffen de meeste toeristen niet dat enkele kilometers verder de waterputten droog staan.


Verzilting

Want de hotelketens putten de waterbevoorrading van de regio uit. De Britse ngo heeft op enkele exotische toeristenbestemmingen vastgesteld dat het toerisme de waterbevoorrading in het gedrang brengt. In een dorp in Zanzibar is het water van de gemeenschappelijke put verzilt sinds de toeristen vijftien jaar geleden op het eiland zijn neergestreken. In het Indiase Goa halen veel hotels grondwater naar de oppervlakte, waardoor het peil in de waterputten van de bevolking gedaald is. Zij die overschakelen op leidingwater, moeten leren leven met een pover straaltje omdat de druk op het water door de overconsumptie gedaald is. Op het eiland Bali staan tijdens het droogseizoen 260 van de 400 rivieren droog. Het peil van het meer Buyan, de belangrijkste natuurlijke waterreserve, is de laatste drie jaar met 3,5 meter gedaald. Ontbossing en de bebouwing in groene gebieden zijn nefast voor de Balinese waterhuishouding.

TourismConcern ziet in elk van de toeristengebieden die het heeft onderzocht dezelfde kenmerken: de regeringen hebben geen duurzame politiek voor de toerisme-industrie en besteden geen aandacht aan een consequent waterbeleid. De gaten in het beleid worden door de hotels gebruikt om de regels te negeren. De officiële waterbedeling geeft voorrang aan de resorts en de hotels, waardoor de lokale bewoners in de kou blijven staan. Als de openbare waterleidingen onvoldoende water leveren, kopen veel hotels hun water op de privémarkt.

Volgens TourismConcern leidt die ongelijke toegang tot water tot problemen: er komen conflicten over water, de inwoners worden armer en ziektes worden sneller verspreid. In sommige resorts hebben de eigenaars al bewakingsdiensten ingehuurd om de waterleidingen te beschermen tegen de inwoners die ook van het water willen profiteren.


DS, 10-07-2012 (Corry Hancké)