actualiteitsforums - Meer sterfgevallen door besparingen, zeggen artsen

BRUSSEL - Vijfentwintig artsen schreven een open brief waarin ze de wantoestanden in het bejaardentehuis Arcadia in Molenbeek aan de kaak stellen.

In januari en februari van dit jaar stierven 17 bejaarden in het OCMW-bejaardentehuis Arcadia van Molenbeek. Het jaar voordien waren het er vijf. Volgens de verzorgers is de verdrievoudiging geen toeval, maar heeft ze alles te maken met de reorganisatie die het gevolg is van besparingen. Dat staat in de open brief die 25 huisartsen die in Arcadia werken naar de directie, OCMW-raadsleden en het schepencollege van Molenbeek stuurden.

De artsen trekken aan de alarmbel wegens de wantoestanden die ze zelf meemaken en de getuigenissen van verzorgend personeel. In december vorig jaar besliste het college van burgemeester Philippe Moureaux (PS) een besparingsoperatie door te voeren. Veertig bedden werden afgeschaft. De tien meest autonome bejaarden kregen een brief dat ze moeten verhuizen, de meest zorgbehoevenden mogen blijven. Omdat een vleugel gesloten werd, kwam een hele verhuiscarrousel op gang die slecht was voorbereid. 'Een demente bejaarde die op een dag plotseling verhuisd wordt naar een andere verdieping en een andere kamer, raakt helemaal van slag. Hij vindt zijn weg niet meer in de gang, herkent de mensen niet meer in de kamer naast hem en krijgt te maken met nieuw personeel, dat de gewoonten van de bejaarde niet kent. Daardoor verliest hij zijn eetlust en zijn moraal. Als we lang genoeg op voorhand verwittigd waren, hadden we onze patiënten kunnen voorbereiden. Nu niet dus, en ik zag hoe ze wegkwijnden. Ik heb twee patiënten laten hospitaliseren, in de hoop hen er zo weer bovenop te krijgen, tevergeefs', vertelt dokter Isaï Pauwels, die al twintig jaar in Arcadia werkt en er dagelijks komt.

Door de besparingen verloren zestien personeelsleden hun job en namen vier mensen zelf ontslag omdat ze de werkdruk niet meer aankonden. 'Ik heb het meegemaakt dat op een zaterdagvoormiddag één verpleegster voor vijftig patiënten moest zorgen. Die allemaal gewassen moesten worden en hun medicatie moesten krijgen', zegt Pauwels.

'Er is een dienst waar er gewoon geen verpleegsters meer zijn', getuigt dokter Dominique Robion aan de RTBF. 'De medicatie wordt er maar af en toe toegediend. Vanmorgen vertelde een patiënt, die allesbehalve dement is, dat hij normaal 10 medicijnen per dag neemt en er nu maar 8 kreeg.'

'Een van de dokters stelde op vrijdag vast dat zijn patiënt een infectie had. Omdat hij al eerder meemaakte dat het voorschrift voor een verhoogd antibioticagebruik niet werd opgevolgd, heeft hij de patiënt maar laten hospitaliseren', vertelt Leen Vermeulen. Zij is ook arts van Geneeskunde voor het Volk (GvhV) in Molenbeek. Omdat GvhV het personeel al een aantal maanden ondersteunt, doet OCMW-voorzitter Christian Magerus het protest af als een politieke zaak. Volgens hem werkt er naar Riziv-normen voldoende personeel. 'Op papier, maar er zijn personeelsleden die al maanden thuis zitten', reageert Pauwels. 'Magerus komt hier nooit. We hebben de situatie al verschillende keren aangeklaagd bij hem en bij de directie, maar zij doen of er niets aan de hand is. De directie is vooral bezig met cijfers en niet met medische zorg. Het personeel durft niet te klagen uit schrik ontslagen te worden, de bejaarden uit schrik te moeten verhuizen.'

Volgende week vergadering

'Wij nemen de klachten van de artsen zeer ernstig', reageert verantwoordelijk minister Brigitte Grouwels (CD&V). 'De laatste inspectie van maart wees wel niet op grote tekortkomingen, maar we zullen deze week nog een nieuwe inspectie laten uitvoeren. Wij zullen ook uitleg vragen aan het OCMW. En er volgt volgende week een vergadering met alle betrokkenen.'

De verantwoordelijke artsen zullen morgen ook door de OCMW-directie ontvangen worden.

Bron: www.destandaard.be
woensdag 02 mei 2012

Eigen mening:
Ik vind het ongelooflijk dat dit een artikel is dat over een situatie in België gaat. Het lijkt alsof ik een verhaal lees dat plaatsvindt in een derde wereldland. Maar neen, België, kort bij huis zelfs. Gelukkig zijn er toch artsen die echt bekommerd zijn om hun patiënten en die dit wanbeleid wel durven aan te klagen. Deze patiënten betalen zelf voor hun verblijf in dit rusthuis, dat er af en toe eens over het eten een discussiepunt is, dan kan ik beprijpen maar deze mensen wordt een basisrecht ontnomen. Alle patiënten hebben recht op een degelijke verzorging en op de correcte medicatie. Ik hoop dat de sancties voor de verantwoordelijken evenredig zijn met het leed dat ze deze patiënten hebben aangedaan. Ieder mens heeft recht op een waardig bestaan en dat wordt deze mensen ontnomen, ik hoop dat de situatie in andere rusthuizen wel menswaardig is en dat ze leren uit de fouten van anderen.