'Niks mis mee als jongeren zichzelf bevredigen op kamp'
 

'Niks mis mee als jongeren zichzelf bevredigen op kamp'


Seks & Relaties15-jarigen die op kamp samen masturberen? Niets mis mee, zegt Steunpunt Jeugd. Dat kennis- en expertisecentrum ontwierp een folder die jeugdleiders helpt om te gaan met seksueel getinte situaties. 'Want onder meer het kindermisbruik in de Kerk doet ons krampachtig reageren', zegt Miet Neyens.


'Een groepje 15-jarige jongens heeft zich 's avonds afgezonderd in een van de tenten om samen te masturberen. Ze hebben veel lol.' Of nog: 'Enkele meisjes (7 en 8 jaar) defileren 's nachts over de luchtmatrassen. Wat begint bij een modeshow eindigt in een erotische naaktparade: de meisjes zijn naakt en maken allerlei uitdagende gebaren. Ze hebben dolle pret.'


Overreactie

Beide verhalen zijn voorbeelden van situaties waarmee jeugdkampleiders wel eens te maken krijgen en die beschreven staan in de folder '(N)iets mis mee?!' van het kenniscentrum Steunpunt Jeugd. En hoewel ze choquerend lijken, is er volgens de organisatie ook écht niets mis mee.

'In de meeste gevallen zouden de begeleiders de kinderen onmiddellijk gebieden met dat gedrag op te houden', zegt Miet Neyens. 'Maar dat is een overreactie, die nergens voor nodig is. Masturberen in groep maakt nu eenmaal deel uit van jongeren hun ontwikkeling. Door te zeggen dat ze ermee moeten ophouden, geef je de indruk dat ze iets abnormaals doen.'

Om jeugdwerkers bewust te leren omgaan met seksueel getinte situaties, heeft het centrum een folder gemaakt. Wat ze volgens die handleiding moeten doen: de situatie negeren, benoemen of zelfs bevestigen. 'Ik weet dat het raar klinkt', zegt Boris Cruyssaert van Sensoa, het Vlaams expertisecentrum over seksuele gezondheid dat de folder mee ontwierp. 'Ik zou ook schrikken als ik jongeren zichzelf zou zien bevredigen in groep. Maar op zo'n moment moeten begeleiders afstand doen van hun eigen emoties en reageren op basis van objectieve criteria.'


Groene of zwarte vlag

Die criteria zijn onder meer: wederzijdse toestemming, gelijkwaardigheid en vrijwilligheid. 'Op die manier kunnen begeleiders de situatie correct inschatten en gepast reageren. Is een gedrag grensoverschrijdend, dan krijgt dat in de brochure een zwarte vlag. Een groene vlag betekent dat je de situatie oké is, geel is dan weer twijfelachtig maar niet abnormaal.'

De folder komt er op vraag van bezorgde jeugdwerkers en ouders. 'De schandalen in de Kerk zorgen ervoor dat we alerter zijn, maar ook dat we krampachtig reageren op iets wat vaak onschuldig is', zegt Neyens. Volgens pedagoog Pedro De Bruyckere, die het initiatief toejuicht, komt dat omdat ouders uit een wereld komen waarin het instituut 'Kerk' nog veel gezag had.

'Toch is die ongerustheid niet nodig. Vlaamse jongeren zijn erg braaf, het zijn zelfs bijna seuten. Ouders vergeten trouwens wat ze zelf hebben uitgespookt toen ze klein waren. De folder kan het thema eindelijk wat uit de taboesfeer halen.'


Blog Nieuwsblad.be, 04-04-2012

Als er aan de criteria “wederzijdse toestemming, gelijkwaardigheid en vrijwilligheid” voldaan werd, heb ik er geen problemen mee. Vaak wordt er inderdaad krampachtig gereageerd op zo’n situaties omdat de taboesfeer rond het benoemen van seksualiteit nog te vaak de overhand neemt. Volwassenen staan angstig tegenover seksualiteitsbeleving( laat staan dat ze er over willen praten!) omdat zij ook in zo’n taboesfeer zijn opgevoed.

Dat seksuele onderdrukking nare gevolgen teweeg kan brengen is ook niets nieuws onder de zon. Of hoe een taboesfeer rond seks ook niet altijd heil brengt (Amerika heeft één van de meeste tienerzwangerschappen van de westerse landen, ondanks hun vrij conservatieve waarden wat betreft seksualiteit). Openlijk benoemen, inlichten en erover praten is en blijft de meest efficiënte aanpak.

( Het percentage tienerzwangerschappen heeft ook te maken met etnische en religieuze diversiteit en vaak ook met sociale ongelijkheid. Ook binnen die kaders is het mogelijk om het gebrek aan openheid/informatie/educatie aan te wijzen als schuldige.)

Ik ben eigenlijk benieuwd naar een toelichting van diegene die het niet oké vinden ;) Waarom zouden jullie dit gedrag straffen/stopzetten?

Ik ga zelf mee op kampen als monitrice. Je bouwt tijdens zo’n reis een band op met 'jouw' gasten. Zelf zou ik erg schrikken moest ik één van mijn jongeren betrappen op masturbatie. Ik zou mij geen houding weten aan te nemen. Natuurlijk is er nog een verschil. Als ik jongeren van 15 jaar zou betrappen zou ik er losser overgaan. Maar in het artikel wordt er gesproken over 7 à 8-jarige meisjes. Dan stel ik mij toch vragen. De kans is groot dat ze niet beseffen wat ze fout doen. Toch zou ik met hen bespreken dat zulk gedrag op een kamp niet thuis hoort. Het is belangrijk dat ze ook begrijpen wat er juist zo aanstootgevend is aan hun gedrag, waarom het niet thuishoort op een kamp.

Ik denk ook aan de ouders. De eerste vraag die je hoort als je uit de bus stapt is: ‘ En, wat heb je allemaal gedaan?’ Ik zou niet graag hebben dat mijn dochter van 8 zou zeggen: ‘Naakt rondgelopen, mama.’ Dat zou dan ook de laatste keer zijn, dat mijn kind op kamp is geweest met die organisatie.

Verder ben je niet alleen in een groep! Ik ga nu even terug naar de pubers. Er zijn 15-jarige die nood hebben aan masturbatie, maar er zijn ook jongeren die daar helemaal geen behoefte aan hebben. Je hebt op die leeftijd velen die niet durven zeggen: ‘Stop, dit is een brug te ver voor mij!’ Je bent met een groep, binnen deze groep moet iedereen zich goed voelen. Dat is één van de vele taken van een moni. Je hebt een verantwoordelijkheidsgevoel over alle leden. Zowel over de jongeren die nood hebben aan masturbatie, als diegene die geen nood hebben aan masturbatie. En daar een middenweg in vinden is niet altijd even makkelijk. Er zijn jongeren die niet tegen de ‘populaire’ types durven tegen in te gaan. Ze doen alles om er maar bij te horen. De groepsdruk tijdens de puberteit ligt zeer hoog.

Bij de 15-jarige zou ik dan ook duidelijk maken dat er niets mis is met masturbatie. Maar ik zou er zeker bij zeggen dat àls ze masturbatie nodig vinden, dat ze dat ergens moeten doen waar niemand het ziet. Veder zou ik ook duidelijk maken dat als ze willen dat we ze als semi-volwassen handelen, dat ze dit ook moeten begrijpen en dat ze er rekening met moeten houden. Er zijn namelijk jongeren die dit zien als aanstootgevend gedrag! Ik heb het hier ook niet alleen over jongens, maar ook meisjes hebben nood aan seksuele betrekkingen.
Masturbatie kan/mag je ook niet verbieden!

Ik vind het dus moeilijk om een standpunt in te nemen over masturbatie op kamp. Steunpunt Jeugd verdient wel een dikke pluim, dat ze het taboe willen doorbreken, dat ze er over schrijven. Ik weet dat er vele moni's zijn zoals ik, die niet weten wat ze er mee aanmoeten. Zo'n 'handleiding' waar je je op kan baseren is dus altijd welkom.

Is er dan werkelijk nog zo’n grote taboesfeer als jij vertelt AVO?
Ik weet niet of onze generatie of de iets jongere generatie daar nog zo’n enorm taboe van maakt. Ik denk dat we stilletjes aan meer losser worden in die zaken. Ik kan jou wel zeer goed volgen omtrent het gebrek aan openheid/informatie/educatie. Maar dit ligt niet aan de jongeren zelf maar aan onze ouders die er vaak nog een taboe van maken en vergeten hoe zij vroeger waren. Volgens mij gaan we stelselmatig naar een open samenleving waarbij seksualiteit geen taboe meer is. Eens dat wij volwassen zijn en onze kans krijgen om met de jongeren te praten over dit soort onderwerpen, kunnen we het gebrek aan de hiervoor vernoemde kaders oplossen.

Tja, als ik de (voorlopige) uitslag zie van deze poll vermoed ik van wel. Als de meeste jong- volwassenen het hier niet oké vinden; ongeacht of er voldaan werd aan de voorwaarden “wederzijdse toestemming, gelijkwaardigheid en vrijwilligheid”, dan meen ik toch nog een taboesfeer te spotten.Representatief is deze poll niet maar er is wel een grote kloof tussen de twee opties.

Maar net zoals jij heb ik ook wel vertrouwen in de komende generaties :)

Ik denk dat de poll ook er wel wat ligt over gaat. Uiteraard nemen de meeste ‘voor mij niet ok..’ Maar dat neemt niet weg dat we kunnen zeggen dat onze generatie minder durft praten over seks.
Laat ons de komende generaties afwachten en zoveel mogelijk met de leerlingen praten.

Seks: De jeugd is niet verdorven, de staat is verdorven
 

Seks: De jeugd is niet verdorven, de staat is verdorven

Door Alexandra Colen

Seks is een consumptieproduct geworden. Dat schreef de Amerikaanse actrice Raquel Welch enkele weken geleden. Er staat een generatie op het spel.

Het is echt een zeer ernstig probleem aan het worden. Veel ouders weten vaak niet eens wat hun kinderen allemaal bezighoudt. We leven in een verseksualiseerde samenleving.

De grootste ravage wordt aangericht onder jonge tieners. Heel wat jongeren houden er een losbandige en normenloze levensstijl op na. Uit een Nederlands onderzoek bleek vorig jaar dat 15% van de jongeren bereid zijn hun lichaam te verkopen in ruil voor banaliteiten, zoals belwaarde voor hun gsm, drank of Big Macs. Genot wordt verheerlijkt en is te koop voor een spotprijs. Ze zien elkaar als gebruiksartikel en seks als ruilmiddel. Het begrip liefde speelt geen rol meer.

De media en de reclame dragen hiervoor een grote schuld, maar dat geldt evenzeer voor het onderwijs waar kinderen vanaf jonge leeftijd overstelpt worden met “seksuele opvoeding” die uitsluitend gericht is op het aanleren van “veilige” seksuele technieken en waarbij uw kinderen met opzet geperverteerd worden. Mensen die aan seks verslaafd zijn geven immers niet meer om hun politieke en economische vrijheid. Ze denken dat vrijheid erin bestaat hun seksuele driften te kunnen voldoen.

Kinderbescherming

De vunzige tijdschriften die het Vlaamse ministerie van Onderwijs met uw belastinggeld verspreidt, de sekslessen op school (ook in het zg. katholiek onderwijs) maken duidelijk dat de overheid, naast de pers en de publiciteitswereld, de hoofdverantwoordelijkheid draagt voor de seksverslaving van onze kinderen.

Ouders moeten beseffen dat de staat, de pers en de reclame vijanden van hun kinderen zijn; ze moeten beseffen dat het hun ouderlijke plicht is om hun kinderen te beschermen tegen de staat, de pers en de reclame. De echte kinderbescherming komt enkel van de ouders.

Ouders die hun kinderen zomaar toevertrouwen aan het Vlaamse onderwijs, die bladen als Humo in huis halen, die niet controleren wat VRT of VTM voorschotelen, moeten niet komen klagen. Ouders hebben de plicht om hun kinderen te beschermen tegen de staat, de media en de reclamewereld.

Goed nieuws

Maar er is ook goed nieuws. Een op de vijf Vlaamse jongens vindt dat homoseksuelen niet dezelfde “rechten” mogen hebben als heteroseksuelen. Die “rechten” zijn het “recht” om te ‘huwen’ met een gelijkslachtige partner en het “recht” om samen kinderen te adopteren. Een op de tien jongens vindt eveneens dat seks tussen twee mensen van hetzelfde geslacht fout is. Dat blijkt uit twee universitaire onderzoeken die vorig jaar in Klasse, het tijdschrift van het ministerie van Onderwijs, verschenen.

Het blad van het ministerie reageerde geschokt op de resultaten. Het betreurde dat nog “zoveel” jongeren “traditioneel” denken over man-vrouwverhoudingen. Wij van onze kant betreuren het dat slechts 20% jongeren niet akkoord gaan met homo-“huwelijk” en -adoptie en dat amper 10% homoseks fout vindt.

De universiteiten van Antwerpen en Hasselt ondervroegen vierduizend jongeren. Het onderzoek toont ook aan dat een op de drie jongeren het storend vindt als een jongen zich gedraagt als een meisje. Twee op de drie stoort zich er dus niet aan. De homo-organisatie “Wel Jong Niet Hetero” (WJNH) zegt dat zij “bezorgd” is omdat nog zoveel jongeren “traditioneel denken.” Wij zijn ook bezorgd, maar om de tegenovergestelde reden.

Indoctrinatie

Het thema “holebiseksualiteit” staat expliciet in de eindtermen die het ministerie aan de scholen oplegt. Homoseksualiteit wordt in de scholen gepropageerd als normaal. Daarom moeten wij erkennen dat hoewel het verontrustend is dat zoveel jongeren abnormaal gedrag reeds als normaal beschouwen, het verheugend is dat een op vijf jongens dit niet doen ondanks de enorme indoctrinatie door school en media waarvan deze jongeren dagelijks het slachtoffer zijn.

Hopelijk kunnen onze kinderen ook aan de verhoogde indoctrinatie weerstaan waaraan de staat hen straks gaat onderwerpen. Immers, op het ministerie van Onderwijs werd aangekondigd dat, hoewel “de thematiek” (bedoeld wordt de promotie van homoseksualiteit) al expliciet in de eindtermen staat, “het nog duidelijker aan bod komt in de eindtermen die van kracht worden vanaf september 2010. Wij kregen daarvoor advies van Sensoa. De lerarenopleiding moet zich richten op die eindtermen, dus ook daar zou de thematiek voldoende aan bod moeten komen.”

Sensoa is een door de staat gesubsidieerde organisatie die allerhande seksuele perversiteiten promoot.

Intuïtie

Het komt er dus voor u als ouders en grootouders op aan om uw kinderen en kleinkinderen zoveel mogelijk te beschermen tegen de nefaste invloed van de staat die deze kinderen actief wil indoctrineren en perverteren. De “eindterm” die u als ouder moet nastreven is uw kind te leren dat de staat immoreel is en dat hij de vijand is van gezin en samenleving, van vrijheid en geluk.

Ouders die niet in de mogelijkheid verkeren om hun kinderen thuis te onderwijzen, hebben de plicht om hun kinderen na de schooluren grondig te “deprogrammeren” en aldus de indoctrinatie waaraan zij op school blootgesteld werden, ongedaan maken. Verantwoorde ouders lezen de boeken en bladen die de kinderen op school gebruiken. Zij vragen hun kinderen na de schooluren uit over wat hen op school werd aangeleerd. Zij maken de kinderen duidelijk dat de staat hun vijand is, die de traditionele samenleving en de christelijke moraal ondermijnt, en dat de school een instrument is in handen van deze vijand en bijgevolg niet vertrouwd kan worden. Indien kinderen op school dingen horen die ingaan tegen hun intuïtie of tegen de zaken die zij thuis horen, dan moeten ouders hun kinderen voldoende tijd en aandacht geven zodat de kinderen er thuis met hun ouders over kunnen spreken en het kwaad dat werd aangericht hersteld kan worden.

Goed voorbeeld

Christelijke ouders en grootouders leren hun kinderen eveneens dat de officiële kerkelijke en christelijke organen die door de staat gesubsidieerd worden, tot het vijandelijke kamp behoren en eveneens gewantrouwd moeten worden. Het feit dat een organisatie zich “katholiek” of “christelijk” noemt, heeft geen enkele betekenis indien het om een gesubsidieerde organisatie gaat.

Zo was het niet verwonderlijk (integendeel, het tegendeel zou verbazend zijn) dat Visie, het weekblad van de Christelijke Mutualiteiten, op 8 mei vorig jaar schreef dat het “zeer verontrustend” en “problematisch” is dat sommige jongeren nog steeds vinden dat “holebi's niet dezelfde rechten moeten krijgen inzake adoptie en huwelijk” en dat “seks tussen mensen van hetzelfde geslacht fout” is.

Visie stelt dat, aangezien nog “zoveel” jongeren “oerconservatief” zijn, de “schuld” hiervoor bij “slechte” volwassenen moet liggen. “Hoe komt het dat een deel van de jongeren zo eng naar de wereld kijkt? Misschien door het slechte voorbeeld dat ze krijgen van volwassenen? Stof voor nieuw onderzoek, zou ik zeggen,” schrijft ene Peter Heirman in Visie. Heirman is een collaborateur, Visie is een collaboratieblad, CM en ACW zijn collaboratie-organisaties die meeheulen met het staatsapparaat. Verantwoorde, goede ouders – m.a.w. ouders die volgens de staat en de christelijke zuil “slecht” zijn – houden dergelijke organisaties en bladen buiten de deur.

Bron: http://www.alexandracolen.nu/node/23

Persoonlijk volg ik deze visie niet, toch wil ik ze jullie niet onthouden. Parodie op iets gelijkaardigs in dit filmpje, vanaf 4'38": http://www.youtube.com/watch?v=CiBwJQNyzlo