Elio Di Rupo: 'Belangrijkste naoorlogse oefening om sociaal model in stand te houden'
 

Formateur Elio Di Rupo heeft zondagnamiddag samen met de zes onderhandelaars een persconferentie gegeven om de begroting toe te lichten. 'Deze begroting is streng maar rechtvaardig', stelde Di Rupo, die de burgers bedankte voor hun geduld.

Elio Di Rupo kwam samen met Alexander De Croo (Open VLD), Wouter Beke (CD&V), Benoît Lutgen (CDH), Laurette Onkelinx (PS), Charles Michel (MR) en Bruno Tobback (SP.A) naar de Kamer om tekst en uitleg te geven bij het begrotingsakkoord dat zaterdag werd bereikt.

'Onze eerste woorden zijn gericht tot de burgers', begon de Elio Di Rupo in het Frans. 'We bedanken hen voor hun geduld.' Het harde werk dat geleverd werd door de onderhandelaars moet die burgers moed geven, aldus de formateur.

Di Rupo legde uit dat er drie essentiële problemen moesten worden aangepakt op het institutionele gebied: het verminderen van de overheidsuitgaven, de uitdaging van de verlengde levensverwachting en het bieden van een antwoord aan Europa, waarbij moest bijgedragen worden aan de overleving van de euro.

'Toekomst land in handen onderhandelaars'

'De toekomst van het land lag in de handen van de onderhandelaars', verklaarde Di Rupo, 'dat land omvat alle 11 miljoen burgers, zowel de jongeren, de werklozen, de gepensioneerden, de Walen, Brusselaars, Vlamingen en Duitstaligen.' Al die burgers hopen op een beter leven in de toekomst, stelde de formateur.

Ondanks de verschillende visies van de politiek families aan de onderhandelingstafel, werd er een begrotingsakkoord bereikt, aldus Di Rupo. 'Het was de belangrijkste oefening sinds de Tweede Wereldoorlog om ons sociaal model in stand te houden.'

'Verantwoordelijke en rigoureuze begroting'

‘De arbeidsmarkt en de pensioenen moeten hervormd worden’, ging formateur Di Rupo dieper in op de inhoud van de begroting. Toch wordt volgens de formateur niet geraakt aan het inkomen van de mensen. ‘De competitiviteit van onze bedrijven moet echter worden verbeterd.’

‘Wij stellen een begroting voor die verantwoordelijk en rigoureus is’, stelde de formateur. ‘België respecteert zo de wens van Europa om in te grijpen in de uitgaven.’ Volgens Di Rupo bevat de begroting evenwichtige maar toch drastische maatregelen.

De besparingsmaatregelen zullen bestaan uit 42 procent minder uitgaven, 34 procent meer ontvangsten en 24 procent uiteenlopende maatregelen.

De grote lijnen voor de begroting van 2012 liggen vast. Elke openbare instelling en elk overheidsbedrijf zal moeten inleveren. ‘We maken jacht op verspillingen en dringen de staatsuitgaven terug’, dixit Di Rupo.

'Werknemers en middenklasse worden gespaard'

‘De mensen die de eindjes moeilijk aan elkaar kunnen knopen, de werknemers en de middenklasse worden echter gespaard.’ De formateur beloofde dat de koopkracht behouden wordt en dat de non-profitsector gesteund zal worden.

De federale staat moet volgens Di Rupo zuiniger worden en het goede voorbeeld geven. De uitgaven voor de gezondheidszorg zullen in belangrijke mate worden verminderd. Toch wordt er volgens Di Rupo niet geraakt aan de patiënten. ‘Onze uitzonderlijke gezondheidszorg, een van de beste zoniet dé beste van de wereld, blijft behouden’, verzekerde de formateur.

'Streng maar rechtvaardig'

‘De begroting die is opgesteld is streng maar rechtvaardig. Het is nu belangrijk dat ze snel door het parlement wordt goedgekeurd. Het is daarnaast een absolute noodzaak om ook snel de structurele hervormingen van de arbeidsmarkt en de pensioenen door te voeren.’

‘Burgers leven langer, en dat is uiteraard een goede zaak, maar tegelijk moeten we de sociale zekerheid, die heel de wereld ons benijdt, een toekomst geven. De economie moet worden gestimuleerd, en dat doen we door jobs en activiteit te stimuleren.’

‘Op 10 oktober bereikten we een akkoord over BHV en de staatshervorming. Nu hebben we een verantwoordelijke begroting opgesteld en socio-economische hervormingen uitgewerkt. Het komt er nu op aan om snel een regering in het zadel te krijgen die een volle bevoegdheid heeft en de staatszaken behartigt.’

Hij voegde daaraan toe dat de regering daarbij ‘mensen in problemen moet helpen, bedrijven moet aanmoedigen, inspanningen moet belonen en creativiteit en talent, vooral bij jongeren, moet ondersteunen’.

'Allemaal samen uit crisis geraken'

De laatste paragraaf van zijn toespraak was de enige die Di Rupo in twee talen las: ‘Dames en heren, de dynamiek van een land wordt niet enkel bepaald door de regering en het parlement. Burgers, werkgevers, vakbonden en verenigingen spelen ook een rol. We moeten allemaal de handen uit de mouwen steken om uit de crisis te geraken en de welvaart van onze burgers en ons land te handhaven. Ik ben ervan overtuigd dat we dat kunnen en dat we zullen slagen.’

De Wever

Na de persconferentie vroeg een journalist aan Di Rupo wat hij vond van de kritiek van Bart De Wever op het begrotingsakkoord. De formateur zei veel respect te hebben voor de N-VA-voorzitter, maar gaf hem toch een veeg uit de pan: 'Ik heb gedurende een jaar geprobeerd een akkoord te bereiken (met N-VA). Dat heeft niks opgeleverd voor het land, noch voor Vlaanderen.'

Di Rupo ontkrachtte eveneens de kritiek van De Wever op de staatsbonds. De N-VA-voorzitter had gezegd dat de mensen die nu de staatsbons kopen, daar volgend jaar 21 procent roerende voorheffing op zouden moeten betalen. 'De begroting 2012 laat toe de roerende voorheffing op 15 procent te houden voor de coupons die dit jaar nog werden aangeschaft', aldus Di Rupo.

Indexaanpassing

Alexander De Croo herhaalde tijdens het vragenmoment dat er in het akkoord geen indexaanpassing werd opgenomen. Er was geen consensus om de index aan te passen, aldus de Open VLD-voorzitter.

De formateur stelde in dat opzicht dat een indexverhoging vooral zou veroorzaakt worden door de stijgende energieprijzen. Dit akkoord bevat volgens Di Rupo echter maatregelen om die in toom te houden.

Di Rupo zei ten slotte erin te geloven dat het vormen van een regering in de loop van komende week mogelijk moet zijn.

Hij benadrukte wel dat er eerst nog veel werk is om dit akkoord in detail uit te schrijven, onder andere om aan de toets van Europa te beantwoorden. Er moeten ook nog een aantal knopen worden doorgehakt en dan kan het regeerakkoord gefinaliseerd worden.

Aan ontslagnemend premier Yves Leterme vroeg Di Rupo alvast de administratie maandag meteen te laten starten met het vertalen van het begrotingsakkoord in concrete maatregelen, opdat ook die "zo snel mogelijk" door het parlement gestemd kunnen worden.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20111127_043

Eigen mening
Ik vind het positief dat vandaag nog de begroting voorgesteld werd. Op deze manier bestaat de kans dat de beurzen morgenvroeg niet al te negatief zullen reageren op de verlaging van de kredietwaardigheid van België afgelopen vrijdag. Ik heb echter mijn bedenkingen bij enkele punten uit de begroting. Zo zal er bespaard worden op de gezondheidszorg maar patiënten zullen hieronder niet leiden. Verplegend personeel is nu al zo moeilijk te vinden, laat staan dat de werkdruk op hun schouders nog vergroot. Of wil men besparen op wetenschappelijk onderzoek? Er zijn zeker ook goede besparingen voorgesteld, zoals bijvoorbeeld besparingen in het leger.
Tijdens het zien van de persconferentie heb ik toch enkele keren mijn lach moeten inhouden. Ik vind dat, wanneer Di Rupo premier word, hij iets aan zijn Nederlandse uitspraak mag doen. 'Werkgever' werd bijvoorbeeld 'Werkkever'. In mijn ogen maakt meneer Di Rupo zich op deze manier een beetje belachelijk in Vlaanderen.

Het is goed dat er een begroting is, maar ik vind het eerlijk gezegd een beetje getuigen van een kinderlijke ingesteldheid dat ze er nu pas is. Al vanaf oktober is men aan het onderhandelen over de begroting en ze kwamen er niet uit. Vorige week voert de formateur nog een theaterstukje door naar de koning te gaan. Pas wanneer ze als kleine kinderen gestraft worden door S&P (we verlagen je rating en als je niet stopt met kibbelen komen we naar daar en verlagen we ze nog eens!), kunnen ze een begroting vormen. Ze konden zelfs in minder dan 24 uur een begroting vormen en als een journalist vraagt: "Waarom nu wel?" wordt er door Di Rupo met een boogje rond gepraat. Zeer vreemd vind ik dat.

Ook mogen we niet te veel verwachten van de beurzen morgen. De beurzen beginnen een beetje weg te hebben van de wisselvallige Griekse goden van weleer. Niemand weet hoe wispelturig ze zullen reageren en zelfs de grootste offers lijken hen soms niet te bekoren (kijk naar Italië waar een regering van academici zelfs zorgt voor een hogere rente dan Berlusconi). Misschien wordt het gewoon tijd dat we gaan bidden tot de beurzen of iets dergelijks. Mijn punt is dat het vormen van een regering niet noodzakelijk gepaard gaat met een lagere rente.

Verder durf ik me nog niet uit te spreken over het akkoord zelf. Ik denk dat we pas in retrospect zullen kunnen oordelen hoe we dit zullen ervaren. Ik denk wel dat elke Belg aan den lijve zal ondervinden dat de welvaartstaat iets van het verleden is. Ik vrees voor een nog grotere kloof tussen arm en rijk, maar dit kan ook niet het geval zijn. Nu reageren heeft gewoon geen zin. Iedereen vindt het namelijk slecht, zowel werknemers, werkgevers als de oppositie, dat is natuurlijk niet logisch.

En het Nederlands van Di Rupo vind ik naast de kwestie. Laat hem eerst de kans krijgen om het te leren. Als het dan nog niet lukt is het maar zo. Er zijn genoeg mensen die kunnen vertalen van Frans naar Nederlands. Er is ook een premier geweest die de Marseillaise zong toen ze hem naar de franstalige versie van de Brabançonne vroegen, dus ik denk dat politici aan beide kanten van de taalgrens ook maar mensen blijven.

Elio Di Rupo: 'Belangrijkste naoorlogse oefening om sociaal model in stand te houden'
 

De begroting! Een hele boterham!
Uiteindelijk is het ervan gekomen, maar hoe?
Volgens mij zit hier nog een addertje onder het gras! "Deze begroting sluit niet, het is gewoon de rotte kers op de al rotte taart", dat waren de woorden van N-VA voorzitter Bart De Wever. Ik heb hem gisteren (zondag 27/11/2011 in de zevende dag) zijn mening gevolgd over de begroting en ik moet eerlijk toegeven dat ik Bart De Wever zijn standpunt volledig volg. Deze begroting sluit niet! De 21 procent roerende voorheffing, de staatsbons, de belastingen die overheersend worden, de index,... Allemaal dingen waar volgens mij niet genoeg is over nagedacht. Ik weet niet of iemand anders Bart De Wever gisteren heeft horen vertellen over de begroting, maar ik kan je 1 ding vertellen en dat is dat als er nu één iemand is die volgens mij 'het' weet dan is het Bart De Wever wel. Als je hem gewoon bezig hoort dan versta ik echt niet hoe hij er zo uitgekatapulteerd kan worden, echt een man met gezond verstand. Ik zeg het nog maal, ondanks een Vlaamse totale meerderheid (N-VA) moet er toch gebogen worden voor een regeerplaats van linkse Socialisten. Ik ben eens benieuwd hoe lang dit spelletje zal duren vooraleer ze terug rond de tafel zitten.
Het ergste van al vind ik dat we nu zogezegd moeten blij zijn met een akkoord! Ik weet niet of iedereen het beseft, maar we hebben enerzijds een begroting die zich op 500 dagen heeft laten wachten en anderzijds is deze begroting niet waterdicht! "Ja, moeten we dan hoera roepen?” ( cit. Bart De Wever) Die vraag stel ik me eigenlijk ook! Vooruit dan maar, we zullen zien hoe ver we zullen komen. Geduld is misschien een schone deugd :(

De Wever heeft zijn rol van oppositieleider gisteren in De Zevende Dag uiteraard met glans gespeeld. Hij maakte zich erg hard, maar ik vond het té hard. Hij ziet niets positief, en op sommige punten geef ook ik hem gelijk, maar er zitten toch heel wat positieve zaken in. Wij allemaal vergeten dat wij jaren boven onze stand geleefd hebben en nu moeten inbinden. Is dat leuk? Neen. Is dat nodig? Ja! Waarom dan een begroting die niet vol rozegeur en maneschijn zit ontkennen?

Dat deze regering het beleid constant zal moeten aanpassen vind ik evident. Een begroting die ontspoort kunnen we totaal missen, dus ik denk dat het noodzakelijk is dat dat constant opgevolgd wordt.

Ik neem geen genoegen met het feit dat 'Bart De Wever de man is die hét weet'. Ik heb hem ook bezig gezien in de Zevende Dag en de eerste vraag die bij mij opkwam was: waar baseert die man zich op? Net zoals vorige keer (bij het communautaire akkoord) gaf hij commentaar nog VOOR er één tekst beschikbaar was. En dan zegt hij dat de onderhandelaars aan volksverlakkerij doen? Of De Wever er nu uitgezet is of opgestapt laat ik in het midden maar ik weet 1 ding: met hem er bij had het er uiteraard allemaal anders uitgezien. Maar het is erg makkelijk om nu langs de zijlijn te staan roepen. Het was trouwens De Wever zélf die Di Rupo mee in het zadel wou helpen als premier. Op 13 juni 2010 heeft hij het hem openlijk aangeboden.

Wat de duurtijd van de onderhandelingen betreft: Er is 400 dagen onderhandeld met de N-VA aan boord. Toen ging het enkel en alleen over het communautaire. De N-VA is, ik zal het proberen neutraal voor te stellen, verdwenen van de onderhandelingstafel en wat zien we? Een goede 130 dagen later hebben we bijna een regering. Dan moet u mij niet vragen waar het schoentje knelt.

Nic, ik denk toch dat we niet moeten vergeten dat het de vorige generaties politici zijn die ons in deze constitutionele crisis hebben gedropt. De Belgische wafelijzepolitiek en de veel te ingewikkelde staatshervormingen hebben er voor gezorgd dat de Belgische democratie veel te log en te traag is geworden. Zoiets doet een democratie de das om omdat hervormingen te lang duren. Nu komt daar een partij zoals N-VA die zegt dat ze een duidelijke en heldere staatsstructuur willen creëren. Ik moet persoonlijk zeggen dat ik daar achter kan staan. Dat neemt niet weg dat ik sommige partijstandpunten niet goed vind. Op sociaal vlak vind ik de N-VA namelijk net iets te rechts.
Nu zitten we met het zogenaamde Vlinderakkoord. Een akkoord dat volgens mij voortbouwt op vorige staatshervormingen en niet echt voor meer helderheid zorgt. Sommige kleine bevoegdheden zijn overgeheveld, maar allemaal volgens de lijn van de vertrouwde wafelijzerpolitiek (bevoegdheid voor de gewesten, dan ook een andere bevoegdheid die federaal blijft).
Ook ergert de enigszins dubbele houding van de Vlaamse partijen mij. Toen N-VA in de gesprekken betrokken was, schuilden alle Vlaamse partijen achter de brede rug van de partij (vooral dan de CD&V). Als de N-VA er dan vakkundig uitgekegeld wordt door de geslepen PS, draaien alle partijen 180° (vooral dan de CD&V: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20111128_153).
Nogmaals, ik ben geen hardcore N-VA-fan, zoals die er tamelijk veel zijn op de fora, maar ik vind wel dat er veel politieke spelletjes gespeeld zijn en dat partijen net iets te vaak met de wind draaiden. Dat is een gevolg van de lust naar stemmen, maar laat dat nu net hetgene zijn waardoor we 533 dagen zonder regering hebben gezeten.

Je hebt gelijk dat het de vorige generaties zijn, die de ingewikkelde constructies hebben gecreëerd. Deze generatie 'jonge' partijvoorzitters heeft denk ik goed werk geleverd: een probleem dat al 40 jaar aansleept, is eindelijk van de baan in een vrij propere oplossing. Het is dus niet zo dat alles ingewikkelder wordt, integendeel.

De N-VA was zélf de bepleiter van een Vlaams Front (N-VA + CD&V + Open VLD), maar die twee laatste zijn daar nooit echt op ingegaan omdat de sp.a er niet bij betrokken was. Ik vind niet dat N-VA eruit gekegeld is. Wat was het alternatief na bijna 400 dagen onderhandelen? Opnieuw naar de kiezer? Een zoveelste explorateur of perforateur? Er was geen alternatief. CD&V heeft inderdaad het karretje vaak aan de N-VA gehangen. Maar als men dan een eigen koers vaart en zegt, "Sorry N-VA, maar wij gaan wel mee onderhandelen en zien wat we eruit kunnen halen", dan wordt die partij als verrader en mee in het complot tegen N-VA gezien. Daar is mijn verstand te klein voor! Ik vond het niet meer dan correct dat er eindelijk terug aan tafel werd gegaan.

Begrijp me niet verkeerd, maar ik vind heel wat punten die N-VA voorstelt ook correct. Maar door aan de zijlijn te gaan staan en altijd maar meer te eisen, bereik je niets. N-VA heeft de verkiezingen inderdaad gewonnen in 2010, maar dat wilde niet zeggen dat het regeerakkoord een 90 % vertaling van het N-VA programma moet zijn. Hoe kan je trouwens onderhandelen over 'een tussenstap' van België, met een partij die eigenlijk België niet eens wil? Er zijn nu heel wat zaken in de akkoorden gesijpeld, die N-VA ook wilde. Maar dat had allemaal meer kunnen zijn, als N-VA mee in de onderhandelingen was gebleven. Ik had N-VA graag federale ministers, ja zelfs het premierschap gegund als er écht iets in beweging zou zijn gezet. Maar dat is niet gebeurd.

Het Vlinderakkoord is inderdaad geen eindpunt. Het is een stap naar de volgende staatshervorming over een pakweg 10 jaar. Zo zit België in elkaar. De nv België zal altijd een bouwwerf blijven. Maar om het nu helemaal te slopen, daar ben ik het niet mee eens.

Dat artikel waarin Wouter Beke de N-VA waarschuwt dat de partij meer op het Vlaams Belang lijkt, vind ik geen bocht van 180°. Hij heeft daar 100 % gelijk: De Wever zei altijd dat het Vlaams Belang niets kon bereiken, omdat ze nooit aan tafel zaten. De Wever zat wél aan tafel en heeft niets bereikt en is daarna vertrokken. Het economische programma van de N-VA is rechts, dat heb je zelf gezegd. Vandaag komt er een studie uit die zegt dat de kiezer van N-VA linkser is, dan het programma van N-VA. Daarin heeft Wouter Beke dan wel een punt.

Ik begrijp de punten die je aangeeft Nic. Ik snap ook dat het democratisch correct is om deze regering te vormen. Ze heeft namelijk een meerderheid als je het over heel België bekijkt (wel geen Vlaamse meerderheid). Maar bij de verkiezingen haalt N-VA 1/3 van de Vlaamse stemmen. Ze hebben hard onderhandeld en ze zijn met tijden te koppig geweest, dat valt niet te ontkennen. Je kan wel niet zeggen dat ze niet geprobeerd hebben. Na een tijd was het echter alles afschieten wat de ander voorstelde en dit door alle partijen (nota Di Rupo, nota De Wever, nota Vande Lanotte).

Het is denk ik gewoon mijn gevoel en dat is voor interpretatie vatbaar. Ik voel deze regering echter aan als een soort van coup van de traditionele partijen en dat voelt niet correct. Ze wringen zich in allerlei bochten om toch maar geen toegevingen te moeten doen aan een vernieuwende partij. Laat ons toch zeggen dat een tripartite vormen niet evident is. 1/3 van de Vlamingen wordt hier aan de kant geschoven op een manier die mij nog altijd niet fair lijkt. Alles wat over de N-VA kan worden gezegd, kan ook over de PS worden gezegd. De PS had ook meer toegevingen kunnen doen, maar dat deden ze niet en er is geen haan die daar naar kraait. Het is altijd de N-VA die wordt beschuldigd van koppigheid en oppositiegedrag, terwijl de PS buiten schot blijft.

Het feit is nu dat er een regering is en dat is goed. Als die regering nu goed werk levert en ons door moeilijke economische tijden haalt (zonder 10 keer te vallen zoals die van meneer Martens destijds) dan kan ik daar enkel maar tevreden over zijn.

Uiteraard heeft N-VA het geprobeerd. Ik heb, net zoals velen denk ik, de hoop gehad in juli 2010: hier gaat iets goed uit komen. Zelfs bij de nachtelijke onderhandelingen in augustus 2010 voelde ik dat het wel kon lukken. Het is inderdaad zoals je zei, een discussie vervallen in 'welles/nietes'. Dat de N-VA de preformateur tweemaal buisde, heeft de PS denk ik diep gekwetst. Vandaar ook de snoeiharde 'non' op de nota van de verduidelijker, iets wat mij ook altijd vragen heeft doen oprijzen.

Vandaag staat in Humo dat N-VA, met name Bart De Wever, in eerste instantie tegen alle Vlaamse partijvoorzitters gezegd heeft dat hij 'Ja' zou zeggen op de formateursnota van Di Rupo. Een uur voor de persconferentie van CD&V heeft hij toch nog laten weten dat hij 'Nee' zou gaan zeggen. Dat is ook niet correct van de N-VA vind ik. Hij wist ook toen al het standpunt van alle andere Vlaamse partijen, dus het 'eruitzetten' vind ik een beetje onjuist geformuleerd.

Ik geef toe dat ik vaak kritiek heb op N-VA, maar ook op PS. Zoals hierboven vermeld, het akkefietje met de nota van de verduidelijker, ook ik heb er m'n vragen bij. Maar als je als grootste partij van het land, in een volle formatie (waar N-VA toen nog inzat) uitlatingen doet over de PS, zeggen dat België de zieke man van Europa is, ... dan vind ik dat ook oppositietaal.

Ook ik vind dat het allemaal beter had gekund, ik denk dat met N-VA erbij meer was bereikt geweest, als ook zij meer water in hun wijn hadden gedaan. Maar nu is er eindelijk een regering in zicht. De akkoorden die nu op tafel liggen zijn misschien à la belge, maar de verdienste is dat ze er zijn. Als ze nu allemaal door een stevige ploeg worden uitgevoerd en echt resultaat hebben, kunnen we blij zijn met de regering Di Rupo waar zolang naar uitgekeken is. Laten we het daar samen over eens zijn ;)

Daar kan ik me volledig in vinden Nic :)