Heeft klimaattop een kans op slagen?
 

Maandag start de klimaattop in het Zuid-Afrikaanse Durban. De kans dat de conferentie op niets uitdraait is reëel.

Tot 9 december zullen vertegenwoordigers van tweehonderd landen onderhandelen over een opvolger van het Kyotoprotocol, dat eind volgend jaar afloopt. Het klimaatverdrag stelt vandaag eigenlijk niet meer zoveel voor. Ontwikkelingslanden die destijds niet bij het protocol betrokken waren, zijn vandaag verantwoordelijk voor de helft van de uitstoot van broeikasgassen. Met China, de grootste vervuiler, en India, nummer vier, zijn bijgevolg geen afspraken over vervuiling gemaakt. De Verenigde Staten, nummer 2, hebben het protocol nooit aanvaard. De landen die het verdrag wel ondersteunen, zijn vandaag samen verantwoordelijk voor amper dertig procent van de globale vervuiling. Als enkel zij het protocol verlengen is dat onvoldoende om de klimaatopwarming tegen te gaan.

Maar zelfs dat is onzeker. Onder de Westerse landen, die worstelen met een financiële crisis, is er weinig enthousiasme over een verlenging van het protocol. Toch niet met de huidige onderliggende gedachte waarbij de ontwikkelde wereld zijn (financiële) schouders moet zetten onder een globale oplossing. Enkele politieke leiders vinden dat de ontwikkelingslanden nu beloond worden zonder wederdienst. Japan, Canada en Rusland hebben daarom al verklaard dat ze het protocol niet zullen verlengen. De Europese Unie twijfelt, en laat haar beslissing afhangen van de inspanningen van China en de Verenigde Staten.

Onder het klimaatakkoord van Kopenhagen (2008) kwamen de landen overeen om te proberen de klimaatopwarming te beperking tot 2°C. Volgens bepaalde studies is de vooropgestelde uitstootvermindering daarvoor echter onvoldoende. Het voorlopige akkoord bevat ook punten zoals het vertragen van de ontbossing en het verspreiden van groene technologie. De rijke landen beloven daarvoor dertig miljard dollar vrij te maken tegen 2012, en honderd miljard tegen 2020. Vorig jaar slaagden de onderhandelaars er in Cancun echter niet in om cruciale afspraken te maken. Zo is onduidelijk wie het geld zal beheren, en hoe de individuele uitstootinspanningen gemeten zullen worden. Die afspraken moeten nu gemaakt worden in Durban. (kv)

http://www.eosmagazine.eu/language/nl-BE/home.aspx

mening: Ik vind het goed dat deze klimaattop er komt, maar ik weet inderdaad niet of deze kans slagen. Bij de vorige hebben ze geprobeerd om de global warming te beperken tot 2 graden en ze zijn er niet in geslaagd. We moeten er iets aan gaan doen of het is te laat! Ik heb zelfs ergens gelezen dat als deze opwarming doorgaat we binnen x-aantal jaar geen eten meer zullen hebben omdat alles zal krimpen. Ik denk dat deze top een grotere kans op slagen heeft als Amerika toegeeft om mee te doen, de vraag is alleen of ze het wel gaan doen?

Als Europa zijn mening over de verlenging van het protocol laat afhangen van China en de VS dan kunnen we het antwoord al gaan raden. Ik zou compleet verbaast zijn als China en de VS het protocol plots wel zouden steunen. Japan, Canada en Rusland hebben in hun standpunt ergens wel gelijk, maar tegelijkertijd ook weer niet. In deze periode kunnen we het bijna niet veroorloven om weer over te gaan naar de oude manier die veel te veel uitstoot van CO2 produceert. Ik ga wel akkoord met hun stelling van het niet belonen van derdewereldlanden voor hun prestaties. Ik ben wel geen expert over hoe je een land moet besturen, maar waarom kan je niet allebei doen?
Wat de toekomst van het protocol betreft, ziet het er niet goed uit.