actualiteitsforums - 'Dit is toch onze oorlog, juffrouw?'

Citaat:

Reportage Oorlog in Libie leeft sterk bij jongeren

ANTWERPEN - Zelden was de les geschiedenis zo interessant als nu. Voor tieners is het de eerste keer dat ons land in oorlog verkeert. 'Door Libië is de les tenminste spannend.'

Van onze redactrice

Doorgaans dient het laatste lesuur op vrijdag voor leerlingen vooral om plannen uit te wisselen voor het weekend. Niet zo voor de zesdejaars (ASO) van het Lyceum in Linkeroever waar dan geschiedenis op het programma staat. 'Saai als het over de middeleeuwen gaat', zegt Stijn Helsen (17). 'Nu is het tenminste spannend.' De oorlog in Libië leeft bij tieners en ze willen er alles over weten. Zelfs als de zon schijnt op vrijdagnamiddag.

'Dit is onze oorlog', vindt Nick Tulpinck (17). 'Zoals de Golfoorlog van de Verenigde Staten was. Op Amerikaanse speelplaatsen zal er toen vast ook veel over gepraat zijn. Het is logisch dat er meer betrokkenheid is als onze eigen F-16-piloten meevliegen. Het spreekt meer tot de verbeelding. Zo is het toch ook bij het wereldkampioenschap voetbal.'

Qua belangstelling moet een YouTube-filmpje dat hun lerares heeft meegebracht en waarin Khadafi dreigende woorden spreekt, in ieder geval niet onderdoen voor een voetbalwedstrijd. 'Deze toespraak had ik nog niet gezien', zegt Shanice Engel (18). Het televisienieuws staat bij haar thuis elke avond op, maar sinds vorige week volgt ze het wel met meer aandacht. 'Het conflict in Noord-Afrika heeft zich op korte tijd enorm uitgebreid. Dat maakt me een beetje ongerust. Die Libische leider is zo'n rare man. Stel dat het tot een wereldoorlog komt.'

Gegrinnik in de klas. Volgens hun geschiedenislerares is die kans voorlopig niet zo groot. Als ze verder gaat met het ontrafelen van de oorzaken van het conflict, blijkt dat de leerlingen er al heel wat van af weten. Of er iemand kan zeggen wat de eerste stap van de militaire ingreep was? 'No-flyzone', klinkt het in koor. Vooral de jongens luisteren geboeid naar de uitleg over militaire strategie.

Opvallend: een overgrote meerderheid van de zesdejaars kan zich vinden in het feit dat België troepen naar de oorlog stuurt. 'We kunnen niet anders', vindt Shanice. 'De Verenigde Naties waren er ook voor en er is te veel internationale druk om aan de kant te blijven staan. Uiteindelijk helpt België gewoon mee om het regime van Khadafi omver te werpen. Dit is toch ook onze oorlog, juffrouw?'

Haar buurvrouw Tini Callebaut (17) is het daar volmondig niet mee eens. 'Ik geloof niet in de nobele intenties voor deze oorlog. Er spelen andere belangen', zegt Tini. 'Het feit dat er zoveel olie in de grond zit, bijvoorbeeld. Als België per se oorlogje wil spelen en troepen wil uitsturen, hadden ze dat beter naar Haïti gedaan. Daar moet een heel land worden opgebouwd, maar dat vinden we blijkbaar minder belangrijk.'

Younes Halim (18) had zich eerst wat op de achtergrond gehouden, maar steunt zijn klasgenote. 'Waar haalt het Westen het lef vandaan om politieagent te gaan spelen in de rest van de wereld?', zegt Younes. 'Ik vind dat Libië zelf zijn problemen moet oplossen.' De ouders van Younes zijn geboren in Marokko en zijn familie volgt de oorlog op de voet. 'Het is denigrerend dat rijke westerse landen hun wil opleggen aan andere regio's.'

Er ontstaat een geanimeerde discussie in de klas met leerlingen van zes verschillende nationaliteiten. 'Het is fijn dat ze geïnteresseerd zijn en er wat respons komt', zegt Anke Verschaeren die al tien jaar geschiedenis geeft op het Lyceum. 'Ik kan verzekeren dat het niet altijd zo gaat. Ik probeer zeker in het zesde middelbaar vaak de link te leggen met de actualiteit - het Midden-Oosten staat in hun leerplan ingeschreven - maar deze situatie is natuurlijk een gedroomde geschiedenisles.'

Geschiedenisboeken

'We kunnen ook moeilijk buiten de oorlog', zegt Stijn. 'Je moet al van een andere planeet komen om niets te weten over Libië. De media slaan ons ermee om de oren. Voor Afghanistan of Irak was er bijvoorbeeld een stuk minder aandacht. Een goede zaak vind ik, want ik volg de actualiteit over Noord-Afrika op de voet. Volgens mij zal er binnen vijftig jaar in de geschiedenisboeken nog over gesproken worden.'

Nog een extra motivatie om goed op te letten die ook de minder geïnteresseerde leerlingen over de streep trekt: deze week vertrekken de zesdejaars op laatstejaarsreis naar Turkije. 'Het is allemaal best interessant hoor, maar ik heb voor alle zekerheid even nagekeken of onze reis niet in het gedrang komt', zegt Tini. 'Blijkbaar is het veilig. Ik heb wel op het internet gelezen dat Turkije een risicogebied is voor aardbevingen. Zo is het altijd wat.'

Bron: De Standaard: 28 maart 2011
http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=3R383R6L

De opstanden en revoluties in Noord-Afrika leeft inderdaad onder de jeugd. Ook bij in het eerste middelbaar. Tijdens mijn stageles over Egypte wisten de meesten toch dat de bevolking tegen Moebarak betoogden. Spontaan kwamen er vragen over de andere landen: 'die Kadhafi, van welk land is hij?' 'Was er geen land dat eerst was in de opstanden en dat daarna andere landen ook gingen betogen?' (refererend naar Tunesië) enzovoort...

Ik was aangenaam verrast!