"Concentratiescholen doen het op vlak van leerwinst niet slechter dan witte scholen"
 

"Niet alle concentratiescholen doen het slechter dan witte scholen op vlak van leerwinst en effectiviteit. Omgekeerd blijken er ook veel witte scholen te zijn die het qua effectiviteit niet zo goed doen. Inspanningen om scholen meer gemengd te maken zullen dus niet vanzelfsprekend resulteren in betere resultaten voor allochtone jongeren". Dat hebben onderzoekers van het Steunpunt Studie- en Schoolloopbanen gezegd tijdens een studiedag in Leuven.

Wiskunde
De onderzoekers analyseerden de vorderingen voor wiskunde tussen het begin van het 1e leerjaar en het einde van het 6e leerjaar van ongeveer 4.400 leerlingen uit 144 basisscholen. Naast variabelen op leerlingniveau werd ook de samenstelling van de klassen in rekening gebracht. In scholen met grote percentages kansarme autochtonen en/of allochtonen blijkt het gemiddeld aanvangsniveau voor wiskunde lager te liggen.

Op vlak van leerwinst gaan de resultaten echter de tegengestelde richting uit. In het algemeen boeken scholen met grotere aandelen kansarme, al dan niet allochtone leerlingen, gemiddeld een iets hogere toegevoegde waarde op vlak van leerwinst. De resultaten tussen dergelijke scholen zijn echter zeer uiteenlopend. Er wordt ook slechts één echt significant verband gevonden met de groepssamenstelling. Hoe meer niet-Nederlandstalige kansrijke leerlingen in de groep, hoe groter de leerwinst. (belga/kve)


www.hln.be 24-02-2011

Eigen mening:

Ik krijg meer en meer het gevoel dat het succes van een concentratieschool afhangt van de werking van de directie en de leerkrachten, dan van de hoeveelheid aan verschillende culturen.

Maar het is nu eenmaal zeer moeilijk om als leerkracht in een school met een enorme hoeveelheid aan allochtone leerlingen les te geven.

Ik heb 2 jaar geleden zelf al enkele lesuren wiskunde gegeven in het secundair onderwijs in een concentratieschool in Antwerpen. Dit was een 'nijverheidsschool'. Leerlingen uit deze school worden niet verondersteld verder te studeren.
Wat ik daar geleerd heb is vooral dat er een heel andere manier van omgang tussen leerlingen onderling en tussen leerkrachten en leerlingen heerst.

Mijn mentor heeft me toen meteen duidelijk gemaakt: Hier moet je geen fraaie werkvormen bovenhalen want dat lukt hier toch niet. Gewoon doceren en proberen om de leerlingen zover te krijgen om hun oefeningen te maken. Als je daarin slaagt ben je een goede leerkracht.


Wat ik hiermee wil zeggen is dat de mentaliteit die binnen een school heerst, en vooral die onder de leerkrachten heerst van enorm groot belang is.
Het doel van de leerkrachten in die school was om de dag door te komen zonder al te veel conflicten.

Tot slot wil ik er ook nog bij zeggen dat de mentaliteit van de ouders niet over het hoofd gezien mag worden.
In mijn stageschool van toen was het namelijk zo dat ouders de rapporten van hun kinderen niet wilden komen afhalen.
De school geeft de rapporten niet meer mee met de leerlingen omdat de ouders die dan toch niet te zien krijgen.
Dus moeten de ouders ze komen afhalen. Maar de ouders van deze leerlingen zijn allesbehalve geïnteresseerd in het doen en laten van hun kinderen op school.

Deze school is in een vicieuze cirkel beland. Leerkrachten worden niet gesteund door de ouders, de leerkrachten hebben hierdoor minder en minder te zeggen op de leerlingen en omdat leerkrachten geen indruk meer kunnen maken op de leerlingen gaan die leerlingen ook het nut van naar school gaan niet meer inzien.

Mijn conclusie:
Als je een concentratieschool hebt met leerlingen die uit een buurt komen waar het 'schoolgebeuren' leeft onder de ouders, dan is het al een heel stuk makkelijker voor leerkrachten in die scholen om ook effectief iets bij te brengen aan de leerlingen.

Het toont volgens mij aan dat het probleem meestal vooral ligt in de wisselwerking tussen ouders en school.