Het kotleven (zoals het is)
 

Zonen & dochters


Het kotleven is ook niet meer wat het was. Om te beginnen drinken ze daar nu van dat goedkope bier waarvan ik de naam hier niet zal noemen. Want het is de helft, ja de hélft, goedkoper. Dat scheelt een slok op een borrel, en vooral in de portemonnee van mijn oudste zoon, die nogal gevoelig is voor prijsschommelingen. Ik mag ervan proeven als ik er ga schoonmaken, want ze hebben een grote voorraad aangelegd. Het overtuigt me niet: dit smaakt naar verschaalde pils, maar dan het hele blikje vol.


Schoonmaken? Ik weet het, de helft van u heeft nu al de wenkbrauwen gefronst. Zoiets deden onze ouders toch niet. Wij moesten onze aangekoekte afwas zelf doen en het haar zelf uit de lavabo vissen. Want een douche hadden we natuurlijk ook niet. Hoofd onder de kraan als je je haar wilde wassen, of met een bekertje water over je hoofd gieten: dat deed je dus niet elke dag.

Ja, de tijden zijn veranderd. Ik herinner mij de eerste keer dat ik een moeder op Facebook las die het kot van haar zoon ging schoonmaken. Ik vond dat ook overdreven. Ik had toen nog geen zoon op kamers. Kon die jongen dat nu echt niet zelf? Maar kijk, vorige maand was ik daar dus ook met dweil en sop aan de slag. Alleen in de gemeenschappelijke ruimtes, zoals keuken, wc, gang en badkamers. We hebben een modus vivendi: zij doen sowieso hun eigen kamer, en als zij daar met stof kunnen leven, is dat hun zaak. Ze houden de rest ook netjes, in een beurtrol.

Het waren de januari-examens die dat schema in de war hadden gestuurd. Want die examens maken dat ze allemaal komen en gaan op verschillende dagen, en de hedendaagse student rept zich na elk examen zo snel mogelijk weer naar huis. En dus voelden ze zich iets minder verantwoordelijk voor de smetteloosheid van het aanrecht. Waardoor ik... bon, u begrijpt mijn punt.

Maar het allergrootste verschil tussen het kotleven van vandaag en dat van vroeger, is dus dat het van zo'n korte duur is. Op het gevaar af tot euroscepticus te worden uitgeroepen, zeg ik: het is de schuld van Europa, dat ons dat semestersysteem heeft opgedrongen. Studenten hebben nu tweemaal blok en tweemaal examens. Dat begint al bij de kerstvakantie, half december, en eindigde pas vorige week, toen de lessen werden hernomen. Welhaast twee volle maanden die ertussenuit worden geknipt. Het is vooral als ik naar de snel stijgende prijs van de olie kijk, dat ik mij heimelijk afvraag waarom wij een kot huren, omdat we nu hier thuis ook overdag verwarmden, zodat hij goed kon studeren. In zijn eigen warme kamer, hier bij ons.

Een week of twee geleden op een feestje vroeg een vader me of onze student ook thuis kwam studeren. Zijn dochter wel. En heel eerlijk? Hij vond het geweldig. Anders komen we toch altijd maar in zo'n leeg huis binnen, zei de man, die vanwege zijn job 's middags thuis gaat eten. En met de dochter erbij is het zoveel aangenamer. En of ie gelijk heeft. Besefte ik vorige week, in dat lege huis van ons dat nu overdag nogal killig aanvoelt.

Veerle Beel


DS, 23-02-2011