1 op 8 wordt gepest op werk
 

1 op de 8 wordt gepest op werk

Niet minder dan één werknemer op acht voelt zich gepest, zo blijkt uit een enquête van Securex. 'Wij zien steeds meer zware dossiers', zegt Karin Roskams, manager van het psycho-sociale team van dit human resourcesbedrijf. 'Maar het pesten gebeurt vaak heel subtiel.'

Zowat 13 procent van de werknemers voelt zich gepest, blijkt uit de jaarlijkse studie van Securex. Het cijfer blijft over de jaren vrij stabiel. Toch ziet Karin Roskams een toename van het aantal klachten. 'Of het komt doordat mensen beter de weg vinden, weet ik niet maar zware gevallen van pesterij komen almaar vaker voor.'

'Soms zelfs gaat het om veel zwaardere pesterijen dan die bij Mactac. Misschien zijn ze niet zo sensationeel, maar de gevolgen zijn soms veel erger.' Zo leiden pesterijen al eens tot zelfdoding, zoals destijds bij postbode David Van Gysels.

Niet alle pesters gaan zo brutaal te werk als bij Mactac. 'Soms is het pesten veel subtieler, en ook moeilijker te bewijzen: het gebeurt via uitsluiting, kleineren...' Maar de gevolgen zijn er niet minder door.

Uit wat gebeurd is bij Mactac hoopt Roskams te leren hoe pesterijen kunnen escaleren. 'Het begint altijd heel klein, waarna de grenzen geleidelijk verlegd worden. Als niemand onderweg optreedt, kan een groepsdynamiek ontstaan waar alle remmingen weg zijn. Bedrijven moeten daar van bij het begin aandacht voor hebben. Het beleg van de boterhammen halen en vervangen door papier lijkt misschien een grap, maar het kan het begin zijn van een zware pestactie.'

Baas is pestkop

Volgens het Securex-onderzoek zegt zestig procent van de klagers dat de leidinggevende de pestkop is. 'Het is niet omdat ze dat zeggen dat het ook zo is. We merken vaak dat als het pesten gesignaleerd wordt en de leidinggevende niet optreedt, de klager begint te vinden dat hij deel uitmaakt van het systeem.'

Bij 28 procent is de pester een collega, bij 21 procent een groep collega's en bij 9 procent gaat het om externen, zoals klanten, leveranciers of patiënten.

Negen procent van de werknemers klaagt over agressie. In zeven gevallen op de tien komt die van een extern persoon, in één op de vijf van een collega. Slechts bij zes procent gaat het om een groep collega's.

Bron:
http://destandaard.be/artikel/detai...kelid=GGK32NIOJ

Mijn mening:
Eerst wil ik Mactac toelichten voor diegenen die hier nog nooit van gehoord hebben. Bij Mactac werd een 54-jarige man bijna 10 jaar lang gepest en zelfs gefolterd. De man is nu depressief. Van de folteringen zijn pas ook beelden vrijgekomen. De man wil 25 pesters en het bedrijf voor de rechter slepen.

Ik vind het schandalig dat mensen andere mensen pesten, laat staan bij volwassenen. Sommige mensen beseffen niet hoeveel emotionele schade ze op die manier toerichten aan het slachtoffer. En trouwens, wat hebben pesters hier in hemelsnaam toch aan?
Ik denk pesoonlijk ook dat er nog veel meer gepest wordt maar dat veel mensen dit niet willen of kunnen toegeven.
Het feit dat er gedurende en lange periode niets wordt opgemerkt door directie of dergelijke vind ik zeer eigenaardig. Want pesten gebeurt ook niet van de ene op de andere dag. Het begint met kleine dingen maar kan tot veel ergere escaleren zoals bij de man van Mactac.
Wat ik nog het ergst van al vind, is dat één van de pesters (in het geval van Mactac) een schadevergoeding heeft gekregen van 250 000 euro omdat hij met de steun van de vakbond waar hij bij aangesloten was (CSC - de christelijke vakbond) naar de rechter is gestapt. De foltering van een collega is geen ontslag wegens dringende reden blijkt zo. Het bedrijf wou de man niet meer terug in dienst nemen dus moest Mactac een schadevergoeding betalen. Dit snap ik al helemaal niet want zo lijkt het voor anderen dat pesten op het werk mag, want als je onstlagen word krijg je een schadevergoeding.

tijd
 

Wat ik niet begrijp is dat werknemers tijd hebben om elkaar te pesten en te treiteren. Hebben zij geen machine die zij moeten aanvullen of werk aan de band? Ik zag ook vandaag in de krant een reactie van 1 van de pesters. Hij zei dat hij dit als plagen aanzag en dat deze praktijken dagelijks voorkwamen bij mactac. Is mactac dan niet eerder een bedrijf dat bestempeld kan worden als een soort werkkamp zoals we die kennen uit de 2de wereldoorlog? Ik snap ook niet dat iemand zoiets een ander kan aandoen of nog maar kijken naar zulke taferelen.

Ik schrik ervan dat het pestcijfer zo hoog ligt: 1/8 dat is niet niks.
Ik dacht altijd dat volwassenen te oud waren om zich zo kinderachtig te gedragen, maar ik moet toegeven dat dat toch wat naïef was om te denken.
Ze doen het dus wel, bij hun collega's. Ik snap niet waarom mensen pesten?
Wat is daar het nut van? Hier gaat het nu over werknemer vs werknemer, maar soms zijn het ook de bazen die werknemers pesten, dat is toch niet de houding voor een leidinggevende, dat is gewoon schandalig!

Wat ik nog schandaliger vind, is het feit dat een van de pesters ontslagen wordt, oke tot zover is dat in orde, MAAR hij krijgt dan nog een vergoeding.
Nu lijkt het of hij beloond wordt voor zijn daden. Dat is toch immoreel.

Pesten kan je echt beschouwen als een PEST.
Je kan jezelf dan gaan afvragen wat jij zou doen indien je geen diploma hebt, met heel veel geluk bent terechtgekomen in een goed draaiend bedrijf (waarbij het loon goed is) en daarbovenop nog eens alleenstaande moeder bent. Uitendelijk kiezen de meesten mensen voor hun gezin, dus ze blijven werken. Hoewel ze (zeer hard) gepest worden, blijven ze doorzetten. Ik denk dat het zeer moeilijk is om de beslissing te nemen of je er blijft werken of niet. Zeker met de economische crisis hebben de mensen hun inkomsten meer dan nodig. Het is denk ik belangrijk dat als je het gevoel hebt dat iemand je wil pesten, je vanaf de eerste keer verzet toont. Zodat ze weten dat dit bij jou niet pakt. Want meestal hebben de pesters meer redenen om gepest te worden! Het is juist daarmee dat ze jou eruit kiezen omdat ze je benijden.
Het is altijd al een probleem geweest en blijkbaar niet alleen op school.
Mentaal moet je heel sterk zijn om zo'n trauma te kunnen verwerken, want als je kinderen dan thuiskomen: "Mama/papa ik word gepest." Wat moet je dan als ouder zeggen als je net hetzelfde probleem hebt?

Als alle mensen nu eens goed van hart zouden zijn & zich gedragen "zoals het hoort". En kennis nemen met begrippen zoals empathie, respect en rechtvaardigheid. Hoe zou de wereld dan nog kunnen verbeteren?
Blijkbaar toch niet zo'n makkelijke opgave.

Ik denk dat het grote probleem is dat vele het verschil tussen plagen en pesten niet zien of niet willen zien. Pesten gebeurt van jongs af. Kinderen pesten elkaar maar ik kan er niet bij dat ouderen elkaar pesten. Zoals Guus zegt vind ik het eveneens schandalig. Dat een op de acht gepest wordt op het werk is daarom een zeer zorgwekkend cijfer. Hier moet dringend iets aan gedaan worden voor het verergert. Een goede werksfeer leidt tot betere werkprestaties. Hopelijk doet men hier snel iets aan want zo kan het niet verder.

Ik heb bij dit artikel nogal éénzijdig gereageerd. Ik heb hier vooral ingegaan op het artikel zelf en er niet verder over nagedacht.
Het is misschien niet zo relevant voor ons als studenten dat er mensen op het werk gepest worden. Maar zo veraf is het voor ons ook niet meer. Binnen 3 jaar staan we zelf in het onderwijs en ook daar wordt flink wat afgepest onder de leerkrachten. Misschien is het dan toch wel nodig om er eens een beetje meer over na te denken.

Ik vind het heel erg wat er met die man was gebeurt bij mactac. Je zou toch verwachten, dat eens je op die leeftijd gekomen bent, pesten niet meer van toepassing is. Ik vind het ook heel erg dat de pester geld heeft gekregen. Ook denk ik inderdaad dat er wel meer mensen gepest worden, maar dat ze dit niet durven zeggen om dat ze schrik hebben om het te bekennen. Werkgevers zouden er toch zeker op mogen toezien dat dit niet gebeurt, maar dan zit je weer met een probleem. Want als diegene die willen pesten, weten dat ze in het oog gehouden worden, dan gaat ze op dat moment niet pesten, maar van zodra iemand zijn rug draait zullen ze wel terug pesten. Ik vind het heel jammer dat er soms aan pesten zo weinig kan gedaan worden.

Ik denk dat pesten zo veelomvattend is dat het relevant is voor iedereen.
Opmerkelijk vind ik het altijd als je personen vraagt naar hoe ze tegenover pesten staan, ze dadelijk grijpen naar de woorden 'onbegrijpelijk, triest...'. Ook bij leerlingen is het antwoord al voorgeprogrammeerd. Maar hoeveel van de personen die dit zeggen, maken het ook realiteit?
Het respecteren van iemands eigenheid is in mijn ogen een héél essentiele waarde, die iedereen zou moeten kunnen duiden en aanhalen, maar nog veel meer zou moeten hanteren en toepassen in zijn dagelijkse leven.