12-jarig meisje hielp bij heroïnehandel
 

Artikel:
De lokale politie van Sint-Niklaas en het parket van Dendermonde hebben een bende opgerold die in de omgeving van Sint-Niklaas onder meer cannabis en heroïne verhandelde.

Drie minderjarige kinderen moeten voor de jeugdrechter verschijnen, onder wie een meisje van 12 dat haar moeder vergezelde bij het dealen.

Acht verdachten werden donderdag opgepakt bij huiszoekingen in Sint-Niklaas, Beveren, Zwijndrecht, Sint-Gillis-Waas en Merksplas. Een koppel uit Sint-Gillis-Waas en een man uit Sint-Niklaas werden aangehouden. De drie minderjarige kinderen van het koppel, een meisje van 12 en twee jongens van 14 en 16, werden ter beschikking van de jeugdrechter gesteld.

Een laatste verdachte, een man uit Merksplas, werd vrijdag voorgeleid bij de onderzoeksrechter maar vrijgelaten onder voorwaarden. De verschillende personen worden verdacht van handel in verdovende middelen vanaf begin dit jaar tot eind oktober.

Bron:
Het Nieuwsblad
29/10/2010

Verantwoording:
Ik vind dit vooral weeral erg voor de minderjarige kinderen. Deze kinderen worden gewoon het slachtoffer van de wandaden van hun ouders. Er wordt tegenwoordig veel te vaak gesproken over probleemkinderen, terwijl je eigenlijk van probleemouders moet spreken. De jongeren worden gewoon meegesleurd in het milieu. Ik vind dat ze in situaties zoals deze kordaat moeten zijn en de kinderen toewijzen aan mensen die wel een verantwoordelijkheid dragen! Zo kunnen deze kinderen toch nog op het rechte pad geraken.

Ik snap niet waar het verstand van de ouders zit. Wie sleurt er nu zijn eigen kind mee in drugspraktijken? Niemand toch? In mijn ogen is het ook niet correct dat het twaalfjarig meisje voor de jeugdrechter moet verschijnen. De jongen van zestien jaar tot daar toe; hij heeft immers de leeftijd bereikt waarop hij wel deftig ‘nee’ kan zeggen tegen zijn ouders, zich kan verzetten, en, het ergste van al, wel heel goed weet waar hij mee bezig is. Het meisje van twaalf heeft echter weinig keus in mijn ogen. Ze is echt nog een kind en heeft het vermogen nog niet om zo tegen haar ouders in te gaan. Een jeugdrechter is voor mij iemand die kinderen moet veroordelen die bezig zijn met praktijken buiten de wil van de ouders om. Het zijn echter in dit geval de ouders zelf die hun kinderen er waarschijnlijk toe dwingen om dit te doen. Als men de ouders zou veroordelen en de kinderen ergens een beter thuis zou geven, zou het misschien nog wel allemaal goed komen.

Ik geef mijn collega's volledig gelijk.
Ik ben het alleen er niet eens mee als je zegt dat je het niet snapt dat die ouders het doen. Ik denk dat als je zo lang in het milieu zit dat het je eerlijk gezegd niets kan schelen wat er gebeurd met je kinderen. Het enige dat je op die moment kan schelen is het geld en de drugs. Ik vind wel dat de ouders alle schuld treffen.

Ik geloof ook nooit dat een kind van 16 zich gaat verzetten tegen zijn ouders. Een 16-jarige vind ik nog steeds een kind en is volgens mij zeer trouw aan zijn ouders. Als de jongere trouwnes al veel langer in het milieu zit is hij of zij niet anders gewoon. Ik keur het niet goed maar ik vind dat de jongeren zeker nog een nieuwe kans moeten krijgen in een ander milieu.

Akkoord, de jongeren moeten een nieuwe kans krijgen maar staan jullie er ook even bij stil dat die jongeren dat misschien niet willen?
We kennen niet de hele situatie maar ik ga er vanuit dat dat kind van 12 jaar al wel een tijdje 'meedraait' in het milieu. Ze 'vergezelde' haar moeder bij het dealen. Wil dit dan zeggen dat zij ook meedealde of enkel aanwezig was? Heeft zij de drugs in haar handen gehad of niet? Was zij eigenlijk op de hoogte van het feit dat dit alles strafbaar is?
Enfin, waar ik naartoe wil is eigenlijk het volgende. Een kind van 12 dat al een poosje in dit milieu zit weet waarschijnlijk niet beter, ze groeide op in dat milieu, voor haar is dit normaal. Bovendien spelen op die leeftijd de ouders nog een belangrijke rol. Volgens mij is het belangrijk om dit kind duidelijk te maken dat wat er gebeurde fout is en haar een goede begeleiding te geven. MAAR is een acuut gebrek aan plaatsen voor kinderen met problemen (klinkt veel beter dan 'probleemkinderen'). Instellingen, pleeggezinnen, crisisopvang, begeleidingstehuizen, ... Allemaal opties die zullen bekeken worden. Dit kind gaat terecht komen in 'het systeem' en hoe komt het er weer uit??? Dit alles is afhankelijk van hoe het kind staat (stond) tegenover de hele situatie en waar het nu zal terechtkomen...