Van eerste gil tot eerste schooldag
 

BRUSSEL - Kind en Gezin lanceert een film over de eerste drie levensjaren, in negen talen. Hij moet ouders in Vlaanderen een laagdrempelig antwoord bieden op allerhande baby- en peutervragen.

Van onze redacteur

‘Een nieuwe wereld, de fantasiewereld', zegt een vrouwelijke voice-over. ‘Je peuter kan doen alsof, hij neemt niet meer alles letterlijk op, gebruikt zijn verbeelding. De pop krijgt eten, een kartonnen doos wordt een auto.' We zien een blond meisje van anderhalf à twee jaar oud, in de weer met twee plastic blokjes die in haar beleving een laptop zijn.

Het is een fragment uit Kijk, ik groei!, een dvd van anderhalf uur over de ontwikkeling van jonge kinderen, van de geboorte tot hun derde jaar. ‘De ervaringen tijdens die eerste drie jaren zijn cruciaal voor de verdere ontwikkeling', aldus woordvoerster Leen Du Bois van Kind en Gezin.

In de film worden acht leeftijdscategorieën onderscheiden en acht thema's, waaronder grove en fijne motoriek, zintuiglijke ontwikkeling en sociaal-emotionele ontwikkeling. Je hebt een peuter van vier maanden die je nacht na nacht wakker houdt? Twee muisklikken en je krijgt uitleg over het slaapgedrag op die leeftijd. Je dochter van drie zet elke ochtend het huis op stelten omdat ze niet naar school wil? Twee klikken en je krijgt toelichting.

Die toelichting is bewust ‘niet normerend', zegt Kind en Gezin. Geen geheven vingertje dus. ‘Een van de uitgangspunten is dat de ouder zijn eigen kind het best kent en op die kennis kan verder werken', zegt Tine Rommens, die meewerkte aan de film. Ze denkt dat die ook ‘geruststellend' kan werken. ‘Als een kind nog niet stapt op twaalf maanden, moet je helemaal niet gaan panikeren', aldus Rommens.

De voice-over is ingesproken in het Nederlands, Frans, Engels, Duits, Berbers, Arabisch, Turks, Russisch en Spaans. Dat zijn de negen meest gesproken talen onder bij Kind en Gezin geregistreerde moeders en kinderen. Daarnaast is er ook een versie in gebarentaal.

Inhoudelijk is Kijk, ik groei! geenszins revolutionair. ‘Voor de themakeuze hebben we ons vooral gebaseerd op de bestaande literatuur en op de vragen die we het meest binnenkrijgen via onze telefonische hulpdienst', zegt Tine Rommens. Het gros van de info is dan ook te vinden in het haast klassieke ABC van baby tot peuter, een boek dat al jaren meegaat en dat elke nieuwbakken ouder gratis ontvangt.

De grote meerwaarde zit in de toegankelijkheid. Anderstalige ouders hebben niks aan dat ABC, veel ouders lezen niet graag, of niet makkelijk. Beeldmateriaal spreekt velen ook gewoon meer aan dan geschreven informatie, zegt woordvoerster Leen Du Bois van Kind en Gezin. ‘Zeker de maatschappelijk kwetsbaren, dat blijkt uit onderzoek.'

Met die vaststelling wordt al jaren rekening gehouden: Kind en Gezin werkt sinds 2002 met pictografisch materiaal, onder de noemer ‘Kind in Beeld'. Hoe borstvoeding te geven, welke voedingsmiddelen kunnen op welke leeftijd, hygiënetips, enzovoort: al die zaken zijn intussen in fotoreeksen en tekeningen gegoten. Kijk, ik groei! is wel het meest ambitieuze project tot nog toe.

Alle personeelsleden van Kind en Gezin die huisbezoeken doen of jonge ouders ontvangen, zullen de film gebruiken. Ook thuisbegeleidingsdiensten, vroedvrouwen en diensten begeleid wonen krijgen een exemplaar.

De dvd wordt niet zomaar uitgedeeld. Bedoeling is dat wie makkelijk toegang heeft tot het internet, de film in eerste instantie bekijkt op de website van Kind en Gezin. Die versie heeft alleen een Nederlandstalige voice-over, waardoor alle anderstaligen sowieso een dvd krijgen. Tot de prioritaire doelgroep behoren ook andere ouders die ‘maatschappelijk kwetsbaar' zijn, zij het wegens sociale, financiële, lichamelijke of andere redenen.

Maar in principe kan iedereen die dat wil een – gratis – dvd krijgen. Er worden om te beginnen 70.000 stuks geperst. ‘Dat komt ongeveer overeen met het jaarlijkse aantal geboorten in Vlaanderen', aldus Leen Du Bois.

Tine Rommens merkt nog op dat alle informatie op de dvd betrekking heeft op de ontwikkeling van een ‘gezond' kind. ‘Het is moeilijk exact vast te stellen wie tot die groep behoort en wie niet', zegt ze. Maar over veel aspecten bestaat er wel een consensus, en die was de basis voor de film.

Wie een baby of peuter met een ernstige aandoening heeft, krijgt dus niet op al zijn of haar vragen een antwoord. ‘Maar onze verpleegkundigen kunnen doorverwijzen waar nodig.'

http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=S5313KBT

Mijn motivatie:
Dit is een zeer goed concept omdat sommige ouders niet goed weten wat ze moeten doen in bepaalde situaties met hun kind. Een dvd kan ouders meer zelfvertrouwen geven. Het is logisch dat men liever een dvd kijkt dan dat men een boek leest. Omdat een dvd minder tijd kost, want tegenwoordig hebben we niet meer zoveel tijd of nemen we de tijd niet meer om een boek te lezen. Want een boek duurt vele langer dan een dvd. De dvd gaat ook veel ouders verder helpen met hun problemen maar het is maar een leidraad de film. Het is toch nog steeds de bedoeling dat de ouders hun eigen kinderen leren kennen en opvoeden op hun manier. Ik vind dit leuk en een origineel gedacht van Kind en Gezin.

Dit is inderdaad een heel interessant initiatief van Kind en Gezin. Het concept van werken met DVD gaat volgens mij zeker goed aanslaan, want zoals Elke reeds zei, niet veel mensen nemen nog de tijd om een boek te lezen en zeker als je kinderen hebt, vermoed ik dat je daar ook niet zoveel tijd voor gaat hebben.
Verder kan je ook in de DVD beter zien hoe je best met iets omgaat, ze kunnen het wel heel uitgebreid omschrijven in het boek, maar ik betwijfel of men dan wel dezelfde richtlijnen kan geven en de situatie even duidelijk maken als in de film.
Maar toch is het boek ook heel handig, omdat je het kan gebruiken als een soort naslagwerk. Als je met een vraag zit, kan je snel het boek even raadplegen. Dit is volgens mij niet zo makkelijk met de film, omdat je dat via internet of op tv moet bekijken en stel dat je ergens bent waar dit niet voor handen is, dan kan je met de film niet verder geholpen worden, maar met het boek wel.

Ik begrijp niet goed wat hiervan de bedoeling is, laat staan welke meerwaarde dit zou hebben. Is de generatie van - laat ons zeggen - voor de jaren '70 dan slecht of onwetend opgevoed? Wat ga je doen met een kind dat in de supermarkt zijn zinnetje niet krijgt en zich krijsend op de vloer laat vallen? Even dvd'tje opzetten thuis om te weten hoe je moet reageren? Gaan we binnenkort allemaal in de leer bij de kinderpsycholoog? Volgens mij gaat opvoeden vooral gepaard met het gebruik van enerzijds gezond verstand en anderzijds oudergevoel. Daarnaast kan je voor raad perfect terecht bij je kinderarts. Hij is in eerste instantie bevoegd om de ontwikkeling van je kind op te volgen en om je raad te geven. Trouwens, we moeten niet zomaar geloven dat voor elk probleem(pje) een standaard-oplossing bestaat.