Vier op de vijf jongeren gaan niet graag naar school
 

Slechts een op de vijf Belgische jongeren (21,6 procent) verklaart graag naar school te gaan. Dat blijkt uit een enquête van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) bij 11-, 13- en 15-jarigen, zo melden de kranten van de groep Sud Presse.

Bij het verlaten van de basisschool zijn het vooral jongens die niet graag naar school gaan, maar eens ze 15 zijn zegt bijna 90 procent van de jongeren dat ze niet graag naar school gaan.

In andere Europese landen is er een ander geluid te horen: in Nederland gaan vier op de tien jongeren graag naar school, in Groot-Brittannië is dat ook meer dan een op de drie.

Zorgwekkend is dat 12,2 procent van de Belgische jongeren toegeeft gepest te worden op school.

Bron:
http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20101011_005

Eigen mening:
Ik vind het best zorgwekkend dat zo weinig leerlingen echt graag naar school gaan. In mijn ogen is het zeer belangrijk dat een leerling zich goed voelt in de klas en dat hij graag in de les zit, dit geeft toch betere resultaten dan bij leerlingen die niet graag naar school gaan.
Ik zie dit als een uitdaging, leerlingen proberen te motiveren, leerlingen proberen bij de les te betrekken enzovoort. Als toekomstige leerkrachten, is het onze taak om dit percentage op te krikken en dit lijkt mij ook wel mogelijk. Sommige leerlingen zijn wel schoolmoe, maar door de lessen zo aangenaam mogelijk te maken, door leerlingen het gevoel te geven dat je echt met hen bezig bent, door bijvoorbeeld voorbeelden te geven uit hun eigen leefwereld enzovoort kunnen we op zijn minst proberen om de leerlingen liever naar school te laten gaan.

Ik verbaas me er ook over dat het aantal jongeren dat niet graag naar school gaat, zo groot is. Ik vraag me af hoe grootschalig deze enquête is geweest. Wanneer dit echt het geval is, kunnen we vraagtekens zetten bij hoe wij als leerkrachten met onze jongeren omgaan en hoe alles op school is georganiseerd. Uit dit kleine artikel komt ook tot uiting dat veel jongeren worden gepest. Volgens mij is het noodzakelijk dat er een anti-pest-beleid op school aanwezig is, dat er een procedure is om te volgen wanneer pestgedrag wordt gemeld. Het is heel belangrijk dat niet enkele jongeren en de ouders maar ook de leerkrachten allen samen deze problematiek aanpakken.

Vier op vijf jongeren gaan niet graag naar school
 

Volgens mij is het eerder vier op vijf jongeren hebben liever minder huiswerk in plaats van vier op vijf jongeren gaan niet graag naar school. Ik denk dat het eerder is dat de jongeren na een schooldag opzien tegen de vele taken en testen maar niet opzien tegen de schooldag zelf. Want op school zijn het niet voortdurend lessen, je kan ook eens lachen en je bent ook bij je vrienden.

Volgens mij is het de antwoord dat volgt uit de enquête gewoon fout geformuleerd is.

Enquêtes zijn zeer moeilijk in te schatten. Waardoor het ook zeer moeilijk is om een deftig besluit te formuleren. In het artikel staat nergens geschreven hoeveel leerlingen er meededen en in welke richting men het onderzocht heeft. Om een dergelijke vraag te onderzoeken moet je rekening houden met alle aspecten.
Uit deze cijfers kan ik persoonlijk geen mening vormen. Daarvoor is er te weinig informatie gegeven.

Ook ik stel de enquête in vraag. Je hebt totaal geen achtergrond over de jongeren die niet graag naar school gaan, welke school,welke richting, aan hoeveel kinderen deze enquête afgenomen is,... . Ik kan wel begrijpen dat er jongeren zijn die niet graag naar school gaan. Het is ook vaak zo dat jongeren niet snappen waarvoor ze bepaalde leerstof nodig hebben. Al is het wel van groot belang om een goede basiskennis te bezitten. Ik vind ook dat het percentage (12.2%) gepeste kinderen hoog ligt en dat hier verandering in moet komen. En dit zijn enkel nog maar de jongeren die er voor uitkomen. Er zullen nog wel jongeren zijn die gepest worden en dit niet durven melden. Het is dus van groot belang dat er in scholen meer aandacht gegeven wordt aan pestgedrag.

Deze uitspraken hangen af van waarop de enquête juist gebaseerd is en welke jongeren er juist werden ondervraagt. Ik veronderstel wel dat er een groot verschil is tussen de ASO leerlingen en de BSO leerlingen. Maar dit artikel is inderdaad verontrustend. Het komt misschien omdat bepaalde leerkrachten ook geen oog hebben voor de leerlingen en hun les heel saai brengen. Daarom is het de taak van leerkrachten om de les op een boeiende manier te brengen en open te staan om goed te communiceren met leerlingen, zo kan pestgedrag in de toekomst misschien ook meer voorkomen worden en zullen er meer leerlingen voor uit komen dat ze effectief gepest worden. Alleen zo kan men zoeken naar mogelijk oplossingen om de gepeste leerlingen te helpen.

zorgenkinderen
 

Pesten is een uiting van frustratie, zich niet goed in zijn vel voelen en afreageren op de ander. Er niet bijhoren is al een aanleiding om gepest te worden. Pesten om erbij te horen en de aandacht van zichzelf af te leiden is dan de vicieuze cirkel. Veel kinderen zijn schoolmoe omdat hun thuissituatie of eigen situatie problematisch is; de druk van de problemen is groter dan de drang naar kennis. Veel jonge mensen zien er ook niet het nut van in om te investeren op lange termijn; het duurt ook een tijdje voordat je een diploma hebt dat goede kansen biedt op de arbeidsmarkt.
Kinderen uit éénoudergezinnen ondervinden ook meer tekorten, armoede maakt dat die jongeren veel sneller uitkijken naar een job, zelf geld willen verdienen om mee te dingen naar onze huidige consumptieverslaving. Gsm's, uitgaan, kleding ( gene Hema of C&A), auto, onafhankelijkheid...kost geld.
Als er dan thuis geen rustig klimaat is om te studeren gaan ze ook sneller apart wonen of in groep of wat dan ook.
Omgekeerd is ook een punt, eenoudergezinnen verwennen kinderen uit schuldgevoel, de echtscheiding brengt het gezin in een ander economisch klimaat, men moet het met minder doen hè! Of ze moeten ma of pa missen, of ze krijgen niet genoeg aandacht omdat de ouder zich te pletter werkt om rond te komen. Dan gebeurt het ook dat die kinderen meer krijgen dan goed voor hun is. De ouders die apart leven zouden de dialoog over de opvoeding moeten blijven behouden. Zij hebben de plicht de kinderen op te voeden tot zelfstandige en verantwoordelijke burgers. Spijtig genoeg worden die kinderen maar al teveel in het gevecht (openlijk of subtiel) betrokken.
Maar ook in gezinnen waar beiden ouders samen zijn en full-time werken, wordt de ouderliefde al wel eens vervangen door het materiele.

Het onderwijs kan hierop inspelen, door deze dingen bespreekbaar te maken, in de klas, tijdens oudercontacten.
Een kind met talent aanmoedigen, en ze wijzen op dingen waar ze goed in zijn. De kinderen op weg helpen, om hun weg te vinden.
...en als hij of zij de zoveelste spellingsfout maakt, blijven geloven dat het er vroeg of laat wel eens in zit....