Tandarts vergeten: 720 euro
 

Tandarts vergeten: 720 euro


BRUSSEL - Voor het eerst moet een patiënt betalen omdat hij niet naar de tandarts ging. De Antwerpse rechtbank veroordeelde een man tot een schadevergoeding nadat hij vier keer zijn kat had gestuurd naar een afspraak.


‘De veroordeling maakt patiënten ervan bewust dat artsen verlies lijden wanneer zij niet opdagen op een afspraak', zegt Jean-Paul Michiels, de voorzitter van het Vlaams Verbond der Tandartsen (VVT). ‘Bovendien ontzeggen ze in zekere mate ook andere patiënten de toegang tot gezondheidszorg.'

De patiënt verscheen niet op vier afspraken in augustus vorig jaar, schrijft De Artsenkrant vandaag. De behandeling hield meer in dan een gaatje vullen: elke raadpleging zou vier uur in beslag nemen. Toen de patiënt twee keer na elkaar zijn kat stuurde, stelde de tandarts hem in gebreke en stelde ze een minnelijke schikking voor.

‘Patiënten moeten vooraf goed weten dat die stappen mogelijk zijn', vindt Michiels. Dat kan door in de praktijk duidelijk uit te hangen dat wie zonder verwittiging een afspraak mist, toch een vergoeding moet betalen. Bij de tandarts in deze zaak hing zo'n affiche.

Nadat de patiënt niet was ingegaan op de voorgestelde minnelijke schikking, werd hij gedagvaard. De tandarts eiste een schadevergoeding van zestien uurlonen en daarbovenop de prijs van de behandeling. De geëiste som liep op tot 7.710 euro.

Als excuus voor zijn afwezigheid verwees de patiënt naar zijn hond, die op dat moment last had van een vleesetende bacterie en waarmee hij elke dag naar de dierenarts moest.

Uiteindelijk werd de man veroordeeld tot een schadevergoeding van 720 euro. Die som komt volgens de Antwerpse rechtbank van eerste aanleg overeen met het verlies dat de tandarts leed toen de man op de eerste twee afspraken niet kwam opdagen. Doordat de tandarts de man daarop zelf in gebreke stelde, beschouwde ze de overeenkomst volgens de rechtbank zelf als beëindigd. Voor de laatste twee afspraken kon ze dus geen schadevergoeding meer krijgen.

De veroordeling van de patiënt creëert volgens het Verbond der Vlaamse Tandartsen een belangrijk precedent. Michiels: ‘Zeggen dat we verheugd zijn met de uitspraak, gaat misschien iets te ver. Maar het is ongetwijfeld positief dat een van onze collega's de assertiviteit heeft gehad naar de rechtbank te stappen en daar gelijk heeft gekregen.'

‘De relatie tussen arts en patiënt is gebaseerd op vertrouwen. Deze uitspraak stelt duidelijk dat roekeloos omspringen met die band eigenlijk niet kan.' Volgens Michiels zijn patiënten die niet opdagen, een gekend probleem onder tandartsen. ‘Het hangt af van de praktijk, maar gemiddeld gebeurt het wekelijks dat een patiënt niet langskomt. Zeker wanneer de afspraak lang op voorhand is gemaakt, durven de patiënten die al eens te vergeten.'


Blog DS, 16-03-2010

De reactie van de tandarts is niet meer dan normaal. Hij heeft sowieso al een druk programma en als er dan patiënten niet komen opdagen terwijl ze een 4-uur lange afspraak hebben gemaakt, dan is dit alles behalve leuk. De tandarts zal eerst lange tijd gewoon wachten op de patiënt. Ondertussen kan hij geen andere patiënten ontvangen en dus moet hij ook andere mensen gezondheidszorg ontzeggen. Hij ontvangt niets en hij kan geen andere mensen helpen.
Ikzelf ben ook al wel eens een afspraak vergeten of heb een afspraak moeten verzetten omwille van onvoorziene omstandigheden, maar ik voel me daar altijd verschrikkelijk slecht bij als ik mij in de plaats van die tandarts probeer te stellen. Als alle patiënten laks met de afspraken zouden omspringen, dan is het leven van een tandarts absoluut niet leuk.
Anderzijds vind ik het wel raar dat men voor zulke zaak ook al onmiddellijk naar een rechter toegaat. Ik vraag mij dan af of de tandarts niet gewoon een degelijk gesprek met de patiënt kan voeren. Via een gesprek zou er toch al wel een soort van schuldgevoel bij de patiënt optreden waardoor hij zeker geen VIER keer hetzelfde zou kunnen lappen. Het is uiteraard moeilijk om bijvoorbeeld na de tweede keer een afspraak te kunnen weigeren om nog te aanvaarden, want elke persoon heeft recht op gezondheidszorg, ook vervelende klanten.