Krijgt Frankrijk een eerste "Miss Moslim"?
 

Beautywedstrijd met een religieus en zelfs politiek kleurtje — Een moslimvrouw doet zaterdagavond mee aan de Miss Frankrijk-verkiezingen. 'Ik ben trots op mijn religie', zegt ze. Intussen woedt bij onze zuiderburen een fel debat over immigranten en hun 'bijdrage' aan de maatschappij.
Ze bidt vijf keer per dag richting Mekka èn ze poseert lachend in een kleine paarse bikini, liggend op het strand van het Caribische Martinique. Ze is namelijk moslima èn hoopt vandaag, zaterdag, verkozen te worden tot Miss France 2010.

De 19-jarige Juliette Boubaaya heeft in Frankrijk een kleine storm van opwinding veroorzaakt. Ruim een maand geleden werd ze gekozen als 'Miss Picardie' in de gelijknamige Noord-Franse regio. En met die titel strijdt ze vanavond om de eer bij de landelijke Miss France-verkiezingen.

Die schoonheidswedstrijd is bij onze zuiderburen een mega-evenement. De verkiezing wordt live uitgezonden op één van de best bekeken televisiezenders, TF1, en elk jaar weer bekeken door vele miljoenen Fransen.

Opa Algerijns, oma Pools

Maar moslima Boubaaya heeft de beautywedstrijd dit jaar een religieus en zelfs politiek kleurtje gegeven. 'Ik ben trots op mijn religie en op mijn geloof', zei ze in een interview waarin ze zich ontpopte als belijdend moslima. Haar opa was Algerijns, haar oma Pools. Haar vader is moslim, haar moeder atheïst.

'Ik heb de Koran en de Bijbel gelezen en werd het meest aangetrokken door de Koran. Mijn broer ook. Mijn zus gelooft niet. Bij ons thuis maakt iedereen zijn eigen keuze.'

De islam 'geeft richting aan mijn leven, geeft me zelfvertrouwen', zei ze.

Maar een hoofddoek is aan haar niet besteed. 'Ik zou het jammer vinden mezelf te verbergen. Het zijn de echtgenoten die het eisen van hun vrouw. Maar ik wil mijn vrouwelijkheid niet opgeven.'

Verhit debat

Boubaaya doet haar zegje terwijl Frankrijk verwikkeld is in een verhit debat over de nationale identiteit. De rechtse regering van president Sarkozy is een 'brede maatschappelijke discussie' begonnen. De Fransen kunnen op twee centrale vragen antwoorden: wat betekent het voor u om Frans te zijn? En: welke bijdrage heeft de immigratie geleverd aan de Franse identiteit?

Voor- en tegenstanders zijn elkaar in de haren gevlogen over de bedoelingen van het debat. Critici verwijten de regering-Sarkozy verdeeldheid te zaaien, tussen blank en zwart, en tussen autochtone Fransen en (islamitische) buitenlanders, met name door expliciet een verband te leggen met immigratie.

Een Franse krant die een bericht op haar website plaatste over Boubaaya en haar keuze voor de islam, moest de pagina sluiten 'wegens een uitbarsting van racistische reacties'.

Choquerend

'In 1989 was Peggy Zlotkowski onze winnares', herinnert Geneviève de Fontenay zich, de organisatrice van de missverkiezingen. 'Toen kreeg ik ook al brieven met verontwaardigde reacties omdat haar naam niet Frans klonk.'

In 2003 werd Corinne Coman uit Guadeloupe gekozen als Miss France. Weekblad Paris Match besloot de 'mooiste van Frankrijk' op de cover te zetten, maar alleen in het buitenland. Bij de editie in Frankrijk werd Coman geweerd van de voorpagina. 'Op de redactie van Paris Match hadden sommigen gezegd: “een zwarte, dat verkoopt niet,. Dat vond ik erg choquerend', aldus De Fontenay.

Zelf heeft ze het hoog op met diversiteit. Vorig jaar zei ze dat de kandidates de 'etalage van multicultureel Frankrijk' waren. En afgelopen week haalde ze keihard uit naar het regeringsbeleid.

Walgelijk

'Ik erger me enorm aan de ideeën van sommige politici over thema's als de nationale identiteit, het terugsturen van vluchtelingen, de jacht op illegalen', zegt De Fontenay. 'Wat ik hoor is soms walgelijk. Als ik luister naar Besson (de minister van Immigratie, red.), dan ben ik echt verontwaardigd. Schandalig hoe hij provoceert. Fransen zijn niet racistisch, ondanks de pogingen van sommige politici om ze op te zetten tegen vreemdelingen, onder het mom van een debat over de nationale identiteit.'

De Miss France-verkiezingen werden al geregeld gewonnen door gekleurde kandidaten uit de oud-kolonies, de 'overzeese gebieden' van Frankrijk. In 2000 won de van origine Rwandese Sonia Rolland. Vorig jaar nog ging de titel naar Chloé Mortaud, kind van een Franse vader en een Afrikaans-Amerikaanse moeder.

Is het nu de beurt aan een moslima?

'Persoonlijk ben ik erg blij dat Juliette Boubaaya meedoet', bekent De Fontenay. 'En eerlijk gezegd hoop ik voor ik sterf nog eens een Miss France uit Noord-Afrika te zien. Wat een impact zal dat hebben.'

De kandidate zelf hoopt er het beste van. Maar inmiddels weet ze dat geloof belijden en missverkiezingen niet altijd samengaan. Met alle drukte en voorbereidingen lukt het haar niet meer om vijf keer per dag te bidden.

'In buitengewone gevallen mag je het bidden even opschorten', zei Boubaaya pragmatisch. 'Ik haal het na afloop van de verkiezingen wel weer in.'

bron: www.standaard.be

mijn mening: Ik vind persoonlijk dat dit heel goed is. Bij ons winnen er ook immigranten en problemen hebben we er niet mee. De enige voorwaarde voor zo'n misverkiezing is de nationaliteit hebben en dat heeft ze. Het is duidelijk dat het overgrote deel van het publiek geen probleem ervan maakt en het een goede zaak vindt. Elke Franse moet het recht hebben Miss France te kunnen worden en zoals de organisatrice zegt: het komt wel vaker voor dat een andersgelovige of iemand met buitenlandse roots meedoet en zelfs wint!